The smell of death

Rustig van zijn thee nippend luisterde Etricus naar Razor en trok vervolgens een wenkbrauw op toen een zwarte uil door de schoorsteen naar binnen kwam gevlogen die bij Ariadne op het aanrecht neerstreek. De uil had een pakketje aan zijn poot, die Ariadne losmaakte na haar kopje thee op het aanrecht neer te hebben gezet waar ze tegenaan stond geleund. De Uil bleef geduldig zitten terwijl ze een zakje met kruiden uit het pakketje haalde 'Interessant, ik heb meegekregen dat de Demonen de laatste tijd actief zijn, maar ik hou me er voor de rest niet zo mee bezig. Ik ben al een tijdje bezig met een project om te achterhalen hoe de evolutie van de Shifters tot stand is gekomen' Zei ze en bond vervolgens wat muntjes aan de poot van de uil. De uil vloog weer weg door dezelfde doorgang als waar hij uit gekomen was, en terwijl Ariadne naar de kast liep stond Etricus op. 'Het dorp gaf misschien een slechte eerste indruk, maar in de avond is het meestal gezellig. Ik moet nog proviand halen voor de terug reis, maar misschien komen we ook nog andere dingen tegen als je mee wil.' Zei Etricus tegen Razor na zijn kopje thee leeg te hebben gedronken en op de tafel zette. Hij stapte over de grote leguaan en liep naar de deur die nog open stond en zag dat het al tegen het einde van de middag liep. In zijn maag was een knagende honger, en ondanks dat Ariadne heerlijke thee kon maken was haar eten niet vreten! Hij was misschien nog geen volledige vampier, maar was vergeten dat hij geen vast voedsel meer kon eten als het zover was. Met zijn armen over elkaar stond hij buiten te wachten bij de deur opening.

Ariadne zei wat en Razor knikte daar vervolgens op. “Dat laatste zal vast niet gemakkelijk zijn te achterhalen.“ meende Razor, maar hij hoelt zich daar niet zo mee bezig te veel papier werk. Razor was liever actief bezig. Toen hij het laatse beetje thee naar binnen mikte had de vrouw iets van een uil hehaalt en vroeg Etricus of hij mee wilde omdat het in de avod hier gezellig kon zijn. Razor nam dat aanbod maar al te graag aan en liep achter Etricus aan. “Als we vannacht hier blijven slaap nog liever in een van de bomen. Ik weet niet wat ze daar allemaal uitspookt en ik wil het niet eens weten. Er hangt een vreemde sfeer in dt huis.“ zei Razor zo zacht dat alleen Etricus het kon horen, maar kennelijk had dat mens een scherp gehoor? ‘Ik hoor je wel hoor!‘ klonk het vinnig en Razor moest onwillekeurig grijnzen. Etricus had gelijk het was nu inder gespannen dan toen ze hier binnen kwamen, maar de mensen leken hem toch nog op hun hoede te zijn voor Razor wat hij wel ewent was.

Met een flauwe glimlach keek Etricus richting de zon, genietend van de laatste warmte die de grote gasbol op de Aarde bracht. Hij moest lachen toen Razor zei liever in een boom te slapen en Ariadne vinnig reageerde. 'Als je niet oppast eet ze je neus er nog af' Zei Etricus extra hard, en dook nog net op tijd weg toen een boek naar zijn hoofd werd geslingerd. Nog harder lachend liep hij het dorp in. De mensen waren op hun hoede en sommigen wierpen stuurse blikken richting hen, maar de meesten stonden rustig een praatje met elkaar te maken en slingers op te hangen en bezig versierde kraampjes neer te zetten. Midden op het plein werd een groot kampvuur opgebouwd. Kleine kinderen die geluk hadden later op te mogen blijven speelden tikkertje en renden een rondje om hen heen. 'Dat is waar ook, ze houden hier 3 dagen achter elkaar in het jaar het Lentefeest, pas maar op want je bent dronken voor je het weer' Zei Etricus grinnikend. De Mede en Honingwijn werden hier gemaakt en smaakten verrukkelijk. Maar doordat hij wel verwachtte dat ze nog een poosje zouden blijven besloot hij nog geen proviand te kopen, maar kocht wel een zwart bolhoedje die hij vervolgens opzette en grijnsde. Het zag er vreemd uit met zijn harnas en cape om, maar er liepen zelfs gekken in joker kostuums rond. De vrolijkheid bracht een gezellige sfeer die heel anders was toen ze door een horde Demonen werden achtervolgd.

( Ik kwam dit plaatje tegen. Ze lijkt precies op hoe ik Ariadne inbeeldde )

Spoiler:

(Prachtig plaatje. ^^)

Etricus maakte een grapje die hemmet een boek toe werd gegooit. Razor grinnikte om die manier van doen van Ariadne, maar ging er niet verder op in. Razor luisterde naar wat Etricus zei en knikte daar enkel bij. De kinderen leken minder schrik voor het te hebben dan de volwasenen. De drukkende sfeer was was gezakt en het werd gezeliger. Etricus kocht een bolhoed een ding dat hij altijd vreemd had geonden, maar als hij het leuk vond moest Etricus dat zelf weten. Er klonken al snel liederen en verschillende mensen deden andere dingen. Hier leken de aardse problemen geen roet in het eten te gooien, want Razor ontdekte dat de shifters die hier woonde gewoon hun gaven gebruikte waar de menseen bij waren? Waarom kan het hier wel en in de rest van Doole niet? vroeg Razor zich af tot een kreet van angst hem uit zijn edachten haalde. Razor had geen tijd om te zien waar die kreet vandaan kwam, maar wat hij wel zag waren de Rode ogen van Tribak. Deze had hij al verschillende keren terug naar de hel gestuurt net als Xantos, alleen die was als laatste getroffen door een sterrenschot. Tribak was ook net als Xantos steeds sneller geworden en nu had hij Razor voor het eerst weten te verrassen! Zijn landing was niet bepaalt zacht te noemen, maar Razor draaide mee en landen op zijn hurken waarna hij nog eeven door schoof. “Tribak. kennelijk heeft hij kouw weer opgelapt.“ zei Razor en richten zich op. Tribak grijnsde zijn scheven set tanden bloot. En echte spremer was het niet, maar daarin tegen kon Tribak zeer goed vechten. Razor actieveerde level 1 en 3 zodat al zijn verwo.dingen meteen heelde en zijn helle wolf mee kon doen in dit gevecht!

Ineens klonk er een kreet, en een plotseling sprong een Demon met rode ogen bijna bovenop Razor. 'Tribak. kennelijk heeft hij kouw weer opgelapt.' Zei Razor waarna hij zich op richtte toen hij zijn verrassingsaanval had ontweken. Als antwoord grijnsde de Demon terwijl Razor zijn krachten activeerde. 'Ik dacht dat ik van jullie af zou zijn, maar blijkbaar moeten we het hondje toch weer naar zijn baasje sturen.' Zei Etricus bars, waarop Triban begon te lachen. 'Maar ik zal jullie met me mee slepen naar de hel. Dacht je van ons af te zijn door het teken te laten verzegel zodat we je niet kunnen opsporen? Ik kan je nog steeds mee nemen en het door mijn heer Satan weg laten halen. Alleen die engelen zouden het kunnen verijdelen' Zei hij, de laatste woorden bijna uitspugend. 'Maar alles kan omzeild worden, en uiteindelijk zal de grote heer jullie allemaal in zijn macht hebben' Vervolgde hij, maar voor Etricus zijn zwaard kon trekken viel hem op dat alle mensen om hen heen heel traag bewogen, en vervolgens kwam Ariadne in een flits tevoorschijn. 'Niet hier' zei ze, en teleporteerde hen naar een veldje in het bos vlak naast het dorp. Daar aangekomen konden ze tussen de bomen door het dorp op een afstand zien liggen. Ariadne keek de demon strak aan, sloeg hem met de vlakke hand in het gezicht. De klap kwam zo hard aan dat de Demon op de grond viel, en vervolgens woest naar haar keek. 'Stomme heks!' grauwde hij woedend. oh oh. Ariadne begon te trillen, haar ogen lichtten wit op en haar lange rode haren begonnen te wapperen terwijl er geen wind stond. Ze boog voorover en pakte Triban bij de kraag, waarna ze hem zonder moeite op tilde, maar vervolgens toch hard voor Razor neer smeet. 'Geef die schoft op zijn lazer' Gromde ze, waarna ze in een knal verdween.

(Razor)
Tribak lachte om Etricus zijn woorden, maar Razor hielt de demon scherp in de gaten. Tribak was een sluwe achterrbakse zak die zijn aanvallen gewoon aan het toeval over liet. Ineens verscheen Ariadne die hen mee nam naar een open plek naast het dorp. De demon schold de vrouw uit die de demon zijn richting op smeet en voor ze verdween hem op zijn donder te geven. Razor grijnsde en zijn helle wolf schoot naar voren en beet Tribak in zijn hals. Zelf pakte Razor zijn gun. Maar de demon had andere plannen en stond op waarna hij een soort zwart ijzzeren pin van een meter of 3 lang was. Razor kende het ding en had er dagen last van gehad toen dat rot ding in zijn lichaam was gestoken! ‘Dit keer zal je mee gaan Alucard.‘ gromde Tribak en Razor maakte zich klaar want die pin zou de wolf terug sturen, maar minder schade aanrichten dan een sterrenschot! Tribak stak de wolf die verdween in een steek vlam. Razor gromde nijdig en beschoot Tribak, maar voor hij de demon recht tussen zijn ogen raakte Ramde Tribak de pin in zijn lijf. Gelukkig had de demon zijn kogelregen willen ontwijken en doorboorde de pin zijn hart niet,,maar er net een cm of 4a 5. De rook trok op en Razor vloekte hard grondig. Fijn weer een maand zeker dat de wond open bleef! “Klote ding, echt daar zijn de gif pijlen van d hunters niks bij!“ snauwde Razor en trok de pin er zonder enige moeite uit.