Rot toch op!

Sasha liep in haar katten vorm stilletjes door het bos richting waterfall, het was daar prachtig en vaak ook heerlijk rustig. Ze werd gek van het drukte in BFP en nu genoot ze uiterst dat ze even rust had van iedereen, Jace was ergens heen. Eindelijk zag Sasha water en spinde blij, tja door Jace hield ze nu van water, niet dat ze heel vrolijk werd maar nu vond ze dit wel fijn. Sasha tribbelde blij naar het water en bukte om wat te drinken toen ze plots iets achter zich hoorde ritselen. Ze keek om en zag een stel bloodhunters uit het bos komen, 'Pak haar mannen!' Riep één van de mannen Iedereen haalde een zweep te voorschijn en Sasha blaasde boos, ze kon hun een tijdje ontwijken maar na een tijdje werden het haar te veel 2 mannen had ze gedood en ze viel slap neer, haar hele lijf zat onder bloed en strepen, Plotseling hoorde ze iets en tilde met moeite haar kop op, ze zag dat de bloodhunters een nieuwe prooi hadden.



open-

Ze had een dagje vrij van training en had haar moeder gezegd dat ze even naar de waterval ging om daar even rond te kijken. Hester Sue was voorzichtiger geworden zins ze doorhaar oom verkracht was. Sue sprak er zelf bijna nooit over tenzij haar moeder er over begon... Sue veranderde in haar draak die nooit liet merken het van haar over te willen nemen wanneer Sue kwaad was. Hij luisterde alleen vaak niet waardoor ze er soms moeite mee had om in een volledige draak te veranderen en ze een schepsel tussen een wolf en een draak werd die ze zelf een Dragonfulp noemde! Maar nu wasze in een perfecte ijsblauwe draak die haar vleugels uitspreiden en opvloog. Sue vloog vanaf het WOF gebied naar de watervalen landen ver genoeg tot ze opgeschikt werd door bloohunters die haar wilde vangen? Sue grauwde luid en liet een sort mist uit haar muil ontsnappen. Alle waterdeeltjes die in har buurt waren bevroren, want Sue spuwde stikstof in plaatst van vuur. De hunters probeerde in haar buurt te komen, maar toen ze dat deden spuwde Sue een straal vloeibaar stikstof op verschillende hunters die onmiddelijk bevroren! Sue was flink gegroeit en haar welpengrom was verandert in een dreigende draken grom! De hunters werden bang dat zij ook hetzelfde lot zouden ondergaan als hun kameraten en kozen eieren voor hun geld. Sue rook dat er nog een shifter in de buurt was en nog vor ze die konden pakken spuwde Sue opnieuw een straalsikstof en gebruikte meteen haar gaven waardoor het lek alsof ze een koepel van ijs om de kat heen maakte, maar in feiten was dit niet meer dan een ilusie... toen het huntervrij was liep Sue naar de kat toe en liet de ilusie verdwijnen en bekeek de kat even. 'gaat het?' vroeg Sue zachtjes, want ze bleef op haar hoede!

Sasha zag een enorme blauwe draak die alle bloodhunters in ijsklompjes veranderde. Sasha had niet vaak draken gezien maar de draken die ze gezien had waren allemaal vuurdraken. Even werd alles voor haar ogen zwart en ze voelde haar bewsteloos kwijtraken 'gaat het?' Hoorde ze een zachte stem vragen en opende vorzichtig haar ogen, als kat genas ze heel sne lmaar nu had ze te veel wonden. Ze knikte als antwoord want praten daar was ze nu niet in staat, Ze probeerde op te staan maar zakte door haar poten. 'uhh bedankt.' Zei ze maar uiteindelijk toen er een stilte hing.

De kat knikte bij haar woorden en Sue veranderde zich in haar Dragonfulp en zakte door haar benen en sloot haar vleugels op haar rug. Ze hoorde de voetstappen steeds verder weg sterven die van de gevluchten bloodhunters en ze grijnsde even kort. Aan de stem te horen was dit een vrouwtje en dat vond ze minder erg dan een mannelijke versie, want daar was ze nog te gewond voor in haar binnenste. 'Ze hebben je flink verwond. Ik haat die mannen!' zei ze met sissende ondertoon. Als Sue sprak in haar drakenorm of in haar dragonfulp vorm had ze alstijd een sissende ondertoon er in zitten alsof ze wat tanden miste, maar dat ging wel. In haar draak was Sue niet veel groter dan een E Pony, maar voor katten of andere shifters die kleiner dan haar waren was ze best groot, maar daar kon Sue mee leven, want haar moeder was zeker twee koppen groter dan haar. Sue verveelde zich snel en speelde met en ilusie die kleine waterbolletjes door de lucht liet zweven alsof het zeepbellen waren met een grijns keek ze er naar en speelde met de ballen water die de vreemdste bewegingen maakte tot ze de kat weer hoorde spreken verdweenen de waterbolletjes en keek Sue weer naar de gewonde kat.

'Ze hebben je flink verwond. Ik haat die mannen!' zei ze met sissende ondertoon. Als Sue sprak in haar drakenorm of in haar dragonfulp vorm had ze alstijd een sissende ondertoon er in zitten alsof ze wat tanden miste, Sasha keek naar de half draak half welp en glimlachte, ze zag er angstaanjagend maar tegelijk ook super schattig uit, en ze kon zich goed verdedigen. Ze bleef glimlachen toen ze zeepbellen met water, die de vreemdste bewegingen maakte wat heel erg leuk uitzag. 'Leuk gaven heb je.' Zei ze glimlachend en stond op met heel veel moeite maar ze zat gelukkig weer recht en begon haar wonden schoon te likken.

De kat kwam overeind en zat net voor ze zei dat ze een leuke gave had. Sue grijnsde alleen maar. "Papa heeft een betere gaven, hij had je wonden kunnen helen als hij mee was gegaan?" zei Sue schouder ophalend, maar toch vond ze het vreemd om iemands wonden dicht te zou groeien waar je bij stond. "Mag ik vragen hoe je heet? Ik ben Hester Sue Moonus. Dochter van Will Moonus en Hope Hood." zei Sue. Ze stelde zich niet zo snel voor, maar de geur die ze droeg de geur van haar opa Robin en die van haar oma die Widow bij BFP leden.

"Papa heeft een betere gaven, hij had je wonden kunnen helen als hij mee was gegaan?" zei Sue schouder ophalend, Ze knikte glimlachend 'Ja dat zou handig geweest zijn.' Zei ze alleen maar. Mag ik vragen hoe je heet? Ik ben Hester Sue Moonus. Dochter van Will Moonus en Hope Hood." zei Sue. Sasha bleef glimlachen 'Tuurlijk mag je dat altijd vragen Hester Sue, Ik ben Sasha Beewood en ik zit sinds kort bij je opa in de groep.' Zei ze rustig.

(Mobiel-Hester Sue)
De kat stelde zich voor als Sasha Beewood plus dat ze vertelde dat ze zins kort bij haar opa in de groep zat! "Dat meende ik al te ruiken. Mijn Opa neemt niet alleen verstoten bloodhunters op, maar ook shifters wat heel anders gaat bij mijn andere opa. Zij haten bloodhunters en kunnen alleen met de BFP goed overweg al lijkt oma Mistake en oma Widow elkaar nog steeds niet te mogen?" zei Sue hoofd schuddend en zwiepte even met haar staart. Ze kende die achtergrond nog niet omdat haar vader het haar nog niet verteld had. "Maar noem mij maar Sue. Steeds die lange naam, ik lijk wel een royal!" ze vond haar naam wel mooi, maar op ten duur werd ze toch liever Sue genoemt omdat ze al een andere Hester in de groep rond liep, waarvan dat ze jaren ouder dan haar was. Sue keek weer naar Sasha voor zij zich in haar menselijke gedaante terug veranderde. "Hoe ben je met mijn opa in contact gekomen?" wilde ze graag weten en straalde een brandende nieuwschierigheid uit.

"Dat meende ik al te ruiken. Mijn Opa neemt niet alleen verstoten bloodhunters op, maar ook shifters wat heel anders gaat bij mijn andere opa. Zij haten bloodhunters en kunnen alleen met de BFP goed overweg al lijkt oma Mistake en oma Widow elkaar nog steeds niet te mogen?" zei Sue hoofd schuddend en zwiepte even met haar staart. sasha krulde haar staart om haar voorpoten, zij was 1 van de shape shifters die niet mee hebbe ngedaan maar toch het verhaal kende hoe alles was begonnen. "Maar noem mij maar Sue. Steeds die lange naam, ik lijk wel een royal!" Sasha likte haar lippen en glimlachte 'Iedereen heeft zijn voorkeur, ik wil ook liever Sasha genoemd worden dan Alexandra.' Ze keek naar het kleine meisje die voor haar stond, ze zag er best wel schattig uit, beter gezegd heel schattig. "Hoe ben je met mijn opa in contact gekomen?" Sasha dacht even nar en veranderde terug in haar mensen gedaante, de meeste wonden begonnen zich samen te trekken, 'Wel, vroeger was in een solitaire jager en wist ik heleboel dingen die in het bos gebeurde, zo wist ik ook over jou opa, op ee ndag was ik een jongen man tegen gekomen en we werden op elkaar verliefd, maar er dreigde gevaar en hij wou mij beschermen dus kwam hij naar BFP en vroeg of wij er bij zouden kunnen.' Het was een stuk afgekort van haar verhaal, een samenvatting noemde ze het.

Toen Sasha haar verhaal deed luisterde ze naar wat Sasha zei en knikte zelfs bij haar laatste woorden. Ze kon het niet helprn en grijnsde lichtjes. `Dus jij bent verliefd? Op een... een hunter? vroeg Sue verbaasd. Gelijk toen Sue dat zei lonk er een angstige toon dooor in haar stem en Sue kroop in elkaar. Ze wist dat haar oma een shifter was en haar opa een hunter, maar ze had nog niet an de andere mannen gehoord dt r zulke relaties met shifters. Sue dacht weer tertug aan die vreselijke dg dat ze door har bloed eigen oom! Ze probeerde te kalmeren,maar ze werd niet rustiger. Haar draak bemerkte dat Sue het weer moeilijk had en liet zijn vleugels uit haar rug komen en sloot Hester Sue voor even van de buiten wereld af. Haar ijsblauwe schubben glommen prachtig.

Dus jij bent verliefd? Op een... een hunter? vroeg Sue verbaasd. Gelijk toen Sue dat zei lonk er een angstige toon dooor in haar stem en Sue kroop in elkaar. Tja Sue was een tipische shifter dus ze snapte ook wel dat ze het niet goed begreep, Sasha keek aandachtig naar de prachtige vleugels van de kleine meisje en haar prachtige schudde 'Ja het kan gebeuren dat je verliefd word op een ander soort, het was voor mij ook even wennen.' Zei ze lachend.

Hester Sue schudden haar hoofd ze probeerde de gedachten aan haar oom te verdringen, maar het lukte niet echt. Slierten rook verschenen om haar heen haar instinken lieten Sasha zien wat haar zo bang had gemaakt en dat was iets zo intiems dat ze het eingelijk niet had willen laten weten! Maar het gebeurde toch zonder dat ze het wilde. Sue pakte haar hoofd vast en wiegde zachtjes heen en weer en probeerde te kalmeren toen ze weg vloog in de schimmige voorstelling verdwenen haar angsten niet, maar ze werd wel kalmer en zuchten diep van ergernis en toch een lichte opluchting door dat ze door Sasha weer naar het heden was gehaalt zonder dat die het eigenlijk wist...

OP eens zag Sasha alles wat er gebeurt was, waarom dit meisje zo bang was en waarom ze zo reageerde. Sue pakte haar hoofd vast en wiegde zachtjes heen en weer en probeerde te kalmeren. Ze wist dat ze nu moest ingrijpen dus liep ze heel voorzichtig naar haar toe en ging naast haar zitten en begon zachtjes te zingen, ze zong het liedje die haar moeder altijd zong als Sasha weer eens bloeddorstig was, ze werd dan altijd heel erg rustig van. toen ze merkte dat Sue weer kalm werd glimlachte ze 'gaat het weer een beetje.' Zei ze zachtjes.

Sahsa ging naast haar zitten zonder dat Sue het merkte, maar haar stem die zong drong wel tot haar door. De vleugels van Sue verdwenen en ze keek Sahsa ook aan. 'Je hebt een mooie stem, maar dat gebeurd zo nu en dan vooral als ik nieuwe personen tegen kom.' zei Sue en ze pakte zichzelf bij haar armen voor ze zich tegen Sahsa een legde. Het was vreemd maar het voelde vertrouwd misschien omdat ze een vrouw was, want anders had ze wel anders gereageert. 'Het was vreselijk en dan nog de boer van mijn Opa...' haar stem brak af en ze schudden haar hoofd ze wilde niet meer aan die man denken hij was slecht en hij zou ooit boeten voor zijn daden!

'Je hebt een mooie stem, maar dat gebeurd zo nu en dan vooral als ik nieuwe personen tegen kom.' zei Sue en ze pakte zichzelf bij haar armen voor ze zich tegen Sasha een legde. Sasha sloeg beschermens een arm om haar heen 'Ik kan het begrijpen, maar jij hebt 1 va nde weinige draken die naar jou luistert.' Zei ze rustig. 'Het was vreselijk en dan nog de boer van mijn Opa...' Ze knikte 'ja dat geloof ik ook, het is niet prettig.' Zei ze zacht.

Sasha sloeg een beschermende arm om haar heen en zei dat ze een van de weinige draken had die naar Sue luisterde. "De laatste tijd wel, maar heel in het begin leek alles erop te wijzen dat ik als mens geboren zou zijn, niet als shifter. Mijn draak is liever lui dan moe, hij heeft het verlangen niet om me over te nemen zoals de meeste drakenshifters. Het was had werken om hem over te halen, vandaar dat ik dus ook een tweede stadium heb van shiften. Dat half om half wezen dat ik je eerder had laten zien. Ik noem hem een Dragonfulp. Omdat het geen echte draak nog een echte wolf is." zei Sie uitleggend en glimlachte weer wat flauwtjes. Ze keek Sasha even aan toen ze instemmend reageerde. "Heb... heb jij ook zoiets meegemaakt?" vroeg ze wat schuchter omdat Sue niet wist hoe Sasha erop zou reageren?

"De laatste tijd wel, maar heel in het begin leek alles erop te wijzen dat ik als mens geboren zou zijn, niet als shifter. Mijn draak is liever lui dan moe, hij heeft het verlangen niet om me over te nemen zoals de meeste drakenshifters. Het was had werken om hem over te halen, vandaar dat ik dus ook een tweede stadium heb van shiften. Dat half om half wezen dat ik je eerder had laten zien. Ik noem hem een Dragonfulp. Omdat het geen echte draak nog een echte wolf is." Ze knikte begrijpend, het was iets nieuws voro haar om zo iets te horen. "Heb... heb jij ook zoiets meegemaakt?" Sasha schudde haar hoofd 'Nee ik heb het niet meegemaakt, niemand durfde om in de buurt te komen van mij want ik was vroeger erg bloeddorstig, ik had altijd bloed nodig, ik was er aan verslaafd, maar ik snap jou wel, ik snap snel gevoelens.' Ze probeerde zo goed mogelijk uitteleggen en hoopte maar dat het was gelukt.

Sasha schudde haar hoofd toen Sue haar het gevraagd had en begon uit te leggen. Hester Sue keek haar vragend aan en knikte toen ze klaar was met uitleggen. Het voelde fijn dat ze het soms met iemand er over kon spreken al was het niet altijd fijn om het er over te hebben. 'Dan ben je erg verandert' zei Sue met en lichte grijns op haar lippen. Ze wist dat ze haar niet goed kende, maar toch voelde het niet zo.

. 'Dan ben je erg verandert' zei Sue met en lichte grijns op haar lippen. Sasha glimlachte terug 'Tja dingen veranderen en mensen ook, ook al mis ik al het spannig als je op een hunter jaagd.' Zei ze en dacht aan de leuek herinering die ze had, al die adrenaline die door je lichaam gaat. 'heb jij ooit iets egdaan wat je echt spannen vond, dat gevoel had ik elke keer als ik hun geur in mijn neus kreeg.' Ze lachte.

'Nee niet echt, buiten dat ik opmijn zesde mijn moeder konk out geslagen had. Het voelde fijn om iets neer te slaan, maar verder was ik wel bang dat ik haar flink pijn gedaan had?' zei Sue en keek even voor zich uit en voelde hoe haar staart aangroeide die zeker een meter of 3 lang was. Ze zwiepte hem even heenen weer, maar niet zodat ze Sasha raken zou. Ze sloeg er krachtig mee tegen de grond voor ze haar staart weer liet terug trekken. 'En jij?' vroeg Sue benieuwd en ze glimlachte even voor de verandering haar scherpe hoektanden bloot, maar het was geen angst aanjagende glimlach eerder charmant.

'Nee niet echt, buiten dat ik opmijn zesde mijn moeder konk out geslagen had. Het voelde fijn om iets neer te slaan, maar verder was ik wel bang dat ik haar flink pijn gedaan had?' Sasha knikte. 'En jij?' vroeg Sue benieuwd en ze glimlachte even voor de verandering haar scherpe hoektanden bloot, maar het was geen angst aanjagende glimlach eerder charmant. Even dacht sasha na en begon langzaam te spreken 'Ik heb ook zo iets dergelijks meegemaakt, Op een zonnig dag waren mijn zusjes en mijn tweeling broer wezen spelen, mijn broer was jammer genoeg gewoon een mens en hij vond het altijd wel leuk om te kijken hoe ik met mijn zusjes in onze shifter vorm speelde, maar we speelde met onze klauwen in en perongeluk had ik mijn klauwen uitgedaan en had ik 1 van mijn zusjes verwond, het ging perongeluk maar toen ik bloed rook werd ik duizelig en overvloed van verlangen en zonder dat ik het merkte had ik mijn zusjes vermoord en hun bloed geproeft, het deed goed om het in te drinken maar toen ik zag hoe mijn broer keek en daarna ik zelf naar de lijken keek werd ik overspoeld van walging.' Sasha huiverde bij die herineringen, alles was eerst leuk maar daarna.

(Hester Sue)
Sasha vertelde en Sue luisterde aandachtig, maar schrok wel toen ze zei dat ze haar zusje vermoord had. Angst tekende zich af aan haar ogen, maar ze schudden haar hoofd bij het zien van de weerzin die op Sasha's gezicht te lezen was. "Dat vind ik erg voor je Sasha. Zoiets hoort niemand te overkomen..." zei Sue met een medelevende klank in haar stem. Dan had zij het nog niet zo slecht gedaan door haar moeder neer te meppen! "Zullen we wat gaan jagen?" vroeg Sue en ze had het nog net gevraagd of haar maag rommelde luid. Dit was echt een Moonus kwaaltje en daar kon Hester Sue zich soms heel erg aan storen. "Sorry dat gebeurt elke keer het zit in de familie." verontschuldigde Sue zich en keek beschamend weg van Sasha wat zou ze wel niet denken?

Ze zag de angst op Sue's gezicht, maar deed als of ze niks zag. "Dat vind ik erg voor je Sasha. Zoiets hoort niemand te overkomen..." Ze glimlachte verdrietig. "Zullen we wat gaan jagen?" vroeg Sue en ze had het nog net gevraagd of haar maag rommelde luid. Sasha lachte breedm het was heel schattig, hoe dat gebeurd. Sorry dat gebeurt elke keer het zit in de familie." verontschuldigde Sue zich en keek beschamend weg Sasha glimlachte en haalde haar schouders op 'Het maakt niet uit, soms heb je dan. maar ik wil graag jagen.' Zei ze instemmend, ze had er zin in. Ze stond op en voelde haar wonde nsteken en kreunde, het deed pijn maar neit zo pijn dat ze niet zou gaan jagen 'Ik wil eens zien hoe jij jaagd.' Ze was vreselijk nieuwsgierig.

Saha lachte breeduit en Sue erkte dat het aanstekelijk was en kon het niet helpen om een flauwe glimlach op haar gelaat verscheen. 'Ik ben best goed volgens mijn moeder dan.' zei Sue en stond ook op, maar ze veranderde in haar Dragonfulp zodat ze nog tussen de takken kon verschuilen zonder dat haar prooi haar kon zien. Sue zag dat Sasha vreselijk nieuwschierig was en snuffelde even voor de prooidieren rook. Een kleine groep herten stonden op een 500 meter afstand van waar zij zaten. Sue sloop in de richting, want ze kon in deze vorm zowel op haar achterpoten als op alle vier lopen zoals een weerwolf. Toen ze dichtbij genoeg was zwiepte Sue even lichtjes met haar staart om aan te geven dat ze er waren en klom de boom in en sloop over de tak heen tot ze niet verder meer kon. In deze vorm joeg ze het liefste en Sue keek naar de herten die onder haar door liepen en ze zocht naar een prooi die groot genoeg voor haar was en behielt die in het oog. Toen deze op een kleine afstand van de rest stond gleed ze geruisloos van de tak af en spreiden haar vleugens waarna ze in de richting van haar prooi door de lucht zweefde. Nu speelde de wind haar geen parten doordat ze prima aanvoelde hoe ze meost vliegen en liet zich uit de lucht valln toen ze boven het hert hing door haar vleugels tegen haar rug in te klappen. Haar lange scherpe klauwen boorden zich vast in de rug en hals van het hert die angstig begon te springen. Sue had dolle pret, maar ze greep naar de keel van haar prooi en beek de luchtpijp af. Het hert struikelde en viel op zijn rechterzij, maar kon niet meer op staan en strappelde nog even na doordat het weg wilde. Sue beet door en brak de slokdarm en luchtpijp zodat er bloed in de longen droop. Toen het hert dood was keek ze naar de rest die op een afstand weer rustig stonden te grazen. Sue gromde kort, maar dat was gewoon voor haar toen ze voetstappen hoorde en keek richting Sasha en glimlachte wolfachtig toen ze haar zag.

'Ik ben best goed volgens mijn moeder dan.' zei Sue en stond ook op, Ze liep achter Sue aan en keek aandachtig hoe ze jaagde en Sasha was erg onder de indruk, heel erg onder de indruk en toen ze zag dat de hert dood was liep ze rustig naar Sue 'goed gedaan.' Zei ze zachtjes want ze rook Wolven, een roedel wolven. 'late nwe zitten tot de wolven hun prooi hebben.' Zei ze zachtjes en bukte al snel zag ze wolven de groep naar de goede richting dreef en daar dode, Ze grinnikte 'Wolven, gekke wezens.' Zei ze lachend eb stond weer op.

flut --.--