just some rest

Ze grinnikte Ach ja ik ben dan ook een buitenbeentje hè" Grinnikte ze. Al lachende schudde hij met zijn hoofd."Dat is een verkeerd woord, speciaal kun je beter zeggen, klinkt beter" Verbeterde hij haar. Ze moest lachen en trok hem overijnd. "Wel kom dan maar dan bak ik ze wel even voor je zijn we ook ineens van die troep af." Zei ze met een grijns. HIj twijfelde maar hij wist dat als hij nu niet zou eten hij de controle zou verliezen. Hij zuchtte, nu maar hopen dat hij naar de lijken zou kunnen gaan. Botten kraakten"Ik vervoer je wel weer, en jij roosterd ze" Hij had de zin nog maar juist gezegt en was al weer veranderd in een hellehond. Hij wachtte geduldig tot ze erop zou kruipen. Daarna draaide hij zich meteen om, snoof even rook de geur van de lijken en zonder enige waarschuwing rende hij er met snelle grote passen erop af. Ongeduldig wachtte hij af tot ze geroosterd waren. Hij gromde van ongeduld.

Al lachende schudde hij met zijn hoofd."Dat is een verkeerd woord, speciaal kun je beter zeggen, klinkt beter" Verbeterde hij haar. Ze grinnikte. "Charmeur die je bent." Botten kraakten"Ik vervoer je wel weer, en jij roosterd ze" Hij had de zin nog maar juist gezegt en was al weer veranderd in een hellehond. Hij wachtte geduldig tot ze erop zou kruipen. Ze kroop voorzichtig op zijn rug zodat ze geen scherpe botten zou raken. Daarna draaide hij zich meteen om, snoof even rook de geur van de lijken en zonder enige waarschuwing rende hij er met snelle grote passen erop af. Lily kon zich nog maar net vastgrijpen anders was ze eraf gevallen. Ongeduldig wachtte hij af tot ze geroosterd waren. Hij gromde van ongeduld. Ze stapte van zijn rug en keek hem even aaan. "Relax meneertje ongeduld." Zei ze lachend. Ze uwde hem een beetje achteruit en liep naar het midden tussen de lijken in daar ging ze zitten en er kwamen vlammen op haar huid er kwam een grote blauwe steekvlam en na een minuut waren alle lijken mooi bruin gebakken.

Zijn staard zwiepte snel en ongeduldig."Relax meneertje ongeduld." Zei ze lachend, ze duwde hem een beetje achteruit en hij gromde geirriteerd. Zijn tong gleed over zijn vlijmscherpe tanden. Hij keek watertanden toe hoe de lijken een mooie bruine kleur keken, Lily had nog maar juist een pas op zij gezet en hij sprong op de dichtsbijzijnde lijk en scheurde er meteen hongerig een groot stuk vlees van het lijk. Het waren waarschijnlijk nog geen 5 minuten gepasseerd en het eerste lijk was alleen nog maar karkas. Toen hij zijn tanden op het karkas had gezet verdween het alsof het er neit was geweest. Meteen daarna besprong hij het andere lijk en deed precies het zelfde als bij de eerste. Met een voldaane grijns op zijn gezicht strekte hij zich uit waardoor zijn bottennagels in de aarde verdwenen.

Hij was erg ongeduldig als hij honger had en ze had braakneigingen toen hij hen begon te verscheuren voor een vegetariër was dit een heel goor tafereel ze ging in een boom zitten en at daar een appel op ze liet hem maar even begaan. Toen ze zag dat hij nog een lijk wilde gaan opeten ging er een rilling door haar heen dat was de man die ze gebeten had! Als hij daarvan at werd hij ook vergiftigd! Ze sprong uit de boom en ging voor hem staan ze probeerde hem terug te duwen er zat paniek in haar ogen en haarr arm deed vreselijk veel pijn. Ze was zwaar aan het ademen en kon daarom niet zeggen wat er aan de hand was.

Zephyr genoot van het eten maar toen oppeens Lily naast hem stond en hem probeerde van het lijk weg te duwen gromde hij ongenoegen. Hij ontbloode zijn tanden, wat heeft zij toch oppeens hij keek haar rechtaan, zag dat ze in paniek was. Waarop vertelde ze gewoon niet wat er was. Oppeens ging zijn ogen wijder open toen hij het te laat besefte. Hij transformeerde meteen terug in menselijke gedaante, waarschijnlijk had hij dat beter niet moeten doen, een hellehond was eigenlijk al dood maar weer had hij daar niet kunnen aandenken. Het leek alsof zijn lichaam in brand stond vanbinnen. Hij liet zich schreeuwend op de grond vallen. En begon te kronkelen van de pijn.

Hij gromde naar haar en ze keek hem aan blijkbaar had hij al een vergiftigd lijk gegeten want hij werd weer mens en kronkelde van de pijn ze ging naar hem toe en probeerde hem rustig te houden zodat het gif niet sneller zou verspreiden. Ze had een idee het was geschift maar beter kon ze niet. Ze boog zich over hem heen en beet hem in zijn nek ze begon het gif uit hem te zuigen en toen ze bloed begon te proeven lostte ze en spuwde het goedje uit. De wond van haar tanden moest dicht anders zou hij doodbloeden! Ze zette een gloeiend hete hand tegen hem en liet zijn huid verschroeien daarna gaf ze er een zoen op zodat het weer heelde. Ze zat langs hem met zijn hand in de haarre geklemt er rolde een paar tranen over haar wangen hij was bijna dood door haar fout!

Zephyr probeerde de pijn te negeren, maar dat was gewoon onmogenlijk zijn hele lichaam leek wel in brand te staan ookal wist hij dat dat niet zo was. Oppeens sperde hij zijn ogen toen hij de tanden van Lily in zijn huid voelde. Wat deed ze oppeens. Hij probeerde iets te zeggen maar zweeg meteen toen hij de pijn voelde verminderen en het verdween uiteindelijk ook. Op de plek waar ze had gebeten voelde hij zijn huid verschroeien en hij beet hard op zijn eigen tanden om niet te gaan schreeuwen. Toen ze een kus erop gaf was het al weer voorbij. Zephyr zuchtte even diep. Een heldere traan lande op zijn wang waardoor hij opkeek en zag dat die afkomstig was van haar."Lily, ik ben oké, maak je toch geen zorgen om me" Kalmeerde hij haar terwijl hij voorzichtig met een licht gekreun hem terug overeind trok.

."Lily, ik ben oké, maak je toch geen zorgen om me" Kalmeerde hij haar terwijl hij voorzichtig met een licht gekreun hem terug overeind trok. Ze keek hem aan en hielp hem een beetje rechter te gaan zitten. Jawel Zephyr! Door mijn fout was je bijna dood! Ik zei toch dat ik dodelijk was!" Zei ze overstuur ze draaide zich van hem weg ze wilde niet dat hij haar zou zien! 

Zephyr keek haar bezorgt aan. Ze keek hem aan en hielp hem een beetje rechter te gaan zitten. Jawel Zephyr! Door mijn fout was je bijna dood! Ik zei toch dat ik dodelijk was!" Zei ze overstuur ze draaide zich van hem weg ze wilde niet dat hij haar zou zien! Hij schudde zijn hoofd."Nee, normaal niet mijn shape is een hellehond, en die zijn al dood. Maar ik was zo stom om dat te laat te besefen dus veranderde ik weer, pas op dat moment werkte het gif Lily, dus het is niet jou fout." Sprak hij vastberaden. Sloeg zijn armen om haar middel en trok haar tegen hem aan."Dus stop met jezelf de fout te geven want het is niet jou fout." er was een lichte strenge ondertoon te horen.

Hij schudde zijn hoofd."Nee, normaal niet mijn shape is een hellehond, en die zijn al dood. Maar ik was zo stom om dat te laat te besefen dus veranderde ik weer, pas op dat moment werkte het gif Lily, dus het is niet jou fout." Sprak hij vastberaden. Sloeg zijn armen om haar middel en trok haar tegen hem aan."Dus stop met jezelf de fout te geven want het is niet jou fout." er was een lichte strenge ondertoon te horen. Ze keek hem aan de tranen stonden in haar ogen en ze legde haar hoofd tegen zijn borst. "Ik had het moeten zeggen ik had je moeten waarschuwen met gif valt niet te sollen als ik een minuut later was geweest was je dood geweest." Zei ze met een verscheurde stem. "Mijn vader heeft gelijk ik ben een mormel!"Huilde ze.

. Ze keek hem aan de tranen stonden in haar ogen en ze legde haar hoofd tegen zijn borst. "Ik had het moeten zeggen ik had je moeten waarschuwen met gif valt niet te sollen als ik een minuut later was geweest was je dood geweest." Zei ze met een verscheurde stem. Zephyr schudde zijn hoofd."Maar dat is niet gebeurd Lily,dus denk niet meer aan wat er zou had kunnen gebeuren, het is voorbij." Reageerde hij ontspannen. "Mijn vader heeft gelijk ik ben een mormel!"Huilde ze. Hij keek haar kwaad aan, nam haar kin vast en dwong haar voorzichtig hem recht aan te kijken."Lily, je bent dat helemaal niet hij is dat zelf als die zoiets tegen jou zegt want dat ze een regel rechte leugen" Hij keek haar wat kwaad en bezorgt aan.

Zephyr schudde zijn hoofd."Maar dat is niet gebeurd Lily,dus denk niet meer aan wat er zou had kunnen gebeuren, het is voorbij." Reageerde hij ontspannen. Zijn woorden hielpen niet ze bleef het beeld van zijn lijdende lijf steeds weer zien! Hij keek haar kwaad aan, nam haar kin vast en dwong haar voorzichtig hem recht aan te kijken."Lily, je bent dat helemaal niet hij is dat zelf als die zoiets tegen jou zegt want dat ze een regel rechte leugen" Hij keek haar wat kwaad en bezorgt aan. Ze keek hem ook aan en ze hield hem stevig vast. "Het is geen leugen ik breng alleen maar ongeluk! Ik heb als kind bijna mijn moeder gedood! Ik heb jouw bijna gedood! Ik heb mijn nichtje bijna gedood! Ik dood iedereen die me dierbaar is als ik niet uitkijk!" Riep ze nu.

Ze keek hem ook aan en ze hield hem stevig vast. "Het is geen leugen ik breng alleen maar ongeluk! Ik heb als kind bijna mijn moeder gedood! Ik heb jouw bijna gedood! Ik heb mijn nichtje bijna gedood! Ik dood iedereen die me dierbaar is als ik niet uitkijk!" Riep ze nu. Opnieuw schudde Zephyr met zijn hoofd. "Je kunt daar niets aandoen Lily, onthoud dat nu een keer" Sprak hij vriendelijk en streelde even kort haar haren."Het is echt niet jou schuld hou dat in je gedachten wil je?" Vroeg hij en keek haar ontspannen aan.