just some rest

Zephyr keek haar onderzoekend aan en haalde toen zijn schouders op."Wel dat risico zal ik moeten nemen." Lachte hij terwijl zijn ogen fonkelden van plezier. Ze keek hem wwantrouwend aan. Voor ze het zag of zou zien greep hij zijn handschoen zo weinig mogenlijk huid van haar aanraken. En trok het er toen uit." Wel wel wel. Kijk wat ik heb gevonden."Lachte hij terwijl hij zijn handschoen weer aandeed en van haar afstapte."Je hebt verloren hoor meisie." Grinnikte hij, "Mischien win jij 1 veldslag maar mooi niet de oorlog ventje." nu zaten zijn beide handen weer veilig verborgen in de handschoenen. "Kom maar op" Grijnsde hij. Ze keek hem aan en stond recht. Ze liep naar hem toe met haar handen op haar heupen. "Mischien moet ik jouw eens in vuur en vlam zetten." Zei ze met een grijns terwijl haar hand al vuur vatte.

"Ik sta al in vuur en vlam als ik naar je kijk dus dat letterlijk nemen heeft geen zin" Sprak hij uitdagend terwijl hij haar mysterieus aankeek. Ze grinnikte even en har wangen werden wat rood. Zephyr maakte een diepe buiging en keek haar grijnzend aan. Hij stapte even langzaam op haar af greep toen de pols vast waar het vuur was en draaide die van hem weg maar stond daardoor wel dicht tegen haar aan."Spelen met vuur is gevaarlijk weet je." grinnikte hij. Hij was zeker een kop groter dan haar. Haar hand doofde en ze keek hem in zijn blauwe ogen. "Spelen met mij is ook gevaarlijk..." Zei ze met een duister stemmetje terwijl ze dicht tegen hem bleef staan. "Eigenlijk ben je nu in levengevaar..." Zei ze met een grijns.

Haar hand doofde en ze keek hem in zijn blauwe ogen. "Spelen met mij is ook gevaarlijk..." Zei ze met een duister stemmetje terwijl ze dicht tegen hem bleef staan."Oja" Vroeg hij nieuwsgierig. "Eigenlijk ben je nu in levengevaar..." Zei ze met een grijns." Normaal zou ik nu moeten weglopen toch?" Vroeg hij half."Hmm, ik denk dat ik dat niet wil" Sprak hij helemaal ontspannen terwijl hij een arm rond haar middel leg en haar tegen zich aantrok." maar dat is Waarschijnlijk geen goed idee" ging hij verder maar liet haar niet los.

."Oja" Vroeg hij nieuwsgierig. Ze keek hem mysterieus aan. "já" Zei ze met een grijns. Normaal zou ik nu moeten weglopen toch?" Vroeg hij half."Hmm, ik denk dat ik dat niet wil" Sprak hij helemaal ontspannen terwijl hij een arm rond haar middel leg en haar tegen zich aantrok." maar dat is Waarschijnlijk geen goed idee" ging hij verder maar liet haar niet los. Ze keek hem aan en wreef over zijn kaak toen maakte ze een paar krulletjes in zijn haar. "Waarschijnlijk niet nee maar ik vind het niet erg en zo lang jij mij niet boos maakt bijt ik niet." Zei ze met een grijns.

Ze keek hem aan en wreef over zijn kaak toen maakte ze een paar krulletjes in zijn haar. "Waarschijnlijk niet nee maar ik vind het niet erg en zo lang jij mij niet boos maakt bijt ik niet." Zei ze met een grijns. Zephyr moest erom lachen."Nou ik ben dn niet van plan om je kwaad te maken" Sprak hij grijnzend en liet zijn lippen even over haar voorhoofd streken. Lichtjes verbaasd keek hij weg van haar richting het bos. Keek er strak naar maar schudde toen zijn hoofd. Hij had echt gedacht dat hij iets had geroken. maar dat kan gewoon doordat hij gek was doordat Lily de mooie dame zo dicht bij hem stond en vooral die lippen, erg verleiderlijk was het maar hij paste op." OOkal ben ik best wel nieuwsgierig hoe die kwaadheid je zou staan" Lachte hij.

ephyr moest erom lachen."Nou ik ben dn niet van plan om je kwaad te maken" Sprak hij grijnzend en liet zijn lippen even over haar voorhoofd streken. Er ging een rilling door haar heen een fijne rilling. Ze zag hem even naar het bos kijken en zelf keek ze ook maar ze zag niets. " OOkal ben ik best wel nieuwsgierig hoe die kwaadheid je zou staan" Lachte hij. Ze keek hem in zijn ogen en drukte haar lippen in zijn nek voor ze in zijn oor wat fluisterde. "Dat wil je niet zien geloof me mischien ben ik dan mooier maar ook bloedlink." Fluisterde ze zacht ze keek hem weer aan en sloeg haar armen weer om zijn nek.

Lachte hij. Ze keek hem in zijn ogen en drukte haar lippen in zijn nek voor ze in zijn oor wat fluisterde. Hij grijnsde toen hij haar lippen voelde. "Dat wil je niet zien geloof me mischien ben ik dan mooier maar ook bloedlink." Fluisterde ze zacht ze keek hem weer aan en sloeg haar armen weer om zijn nek. "Ah wat jammer sprak hij wat met een lagere stem en keek haar glimlachend aan. "Wel volgende keer zal ik staan toekijken op een veilige afstand" Stelde hij voor. Langzaam boog hij zicht dichter naar haar toe."Dan zal ik wel zien hoe mooi je bent als je gezicht aanloopt van woede" Fluisterde hij, hun lippen waren nog maar enkele millimeters van elkaar verwijderd. Nu drukte hij voorzichtig en teder zijn lippen op die van haar maar trok zich nog terug om te zien of hij te ver was gegaan.

"Ah wat jammer sprak hij wat met een lagere stem en keek haar glimlachend aan. Ze grinnikte even. "Dat vind je nu." "Wel volgende keer zal ik staan toekijken op een veilige afstand" Stelde hij voor. Langzaam boog hij zicht dichter naar haar toe."Dan zal ik wel zien hoe mooi je bent als je gezicht aanloopt van woede" Fluisterde hij, Ze grinnikte en Ze keek hem aan ze verdronk even in zijn ogen. hun lippen waren nog maar enkele millimeters van elkaar verwijderd. Nu drukte hij voorzichtig en teder zijn lippen op die van haar maar trok zich nog terug om te zien of hij te ver was gegaan. Ze keek hem even verward aan maar ze duwde hem iet weg ze bloosde alleen even en drukte haar lippen weer op de zijne toen keek ze hem een beetje droevig aan. "We kunnen hier niet mee verder gaan Zephyr..." Zei ze zacht.

Ze keek hem even verward aan maar ze duwde hem iet weg ze bloosde alleen even en drukte haar lippen weer op de zijne toen keek ze hem een beetje droevig aan. "We kunnen hier niet mee verder gaan Zephyr..." Zei ze zacht. Zephyr knikte rustig en trok zich wat terug."Ik snap het" Opnieuw draaide hij zijn hoofd met een ruk weer dezelfde richting en gromde lichtjes."ruik jij dat ook niet?" Vroeg hij haar. Misschien zou zij het niet meteen ruiken, hij wel door dankzij de vorm waar hij in kan transformeren en hij rook duidelijk iemand zijn geur. Zijn spieren spanden op. Misschien is het maar beter dat we gaan" Zij hij stijfjes. En hij had echt geen zin om in dat beest te veranderen waar Lily bij was, het was gewoon niet een dier dat graag gezien word vooral omdat ze wisten waar het voor stond. Het was een vloek op zijn familie dat hen deed aandeed.

Zephyr knikte rustig en trok zich wat terug."Ik snap het" Opnieuw draaide hij zijn hoofd met een ruk weer dezelfde richting en gromde lichtjes."ruik jij dat ook niet?" Vroeg hij haar. Ze richtte haar neus ook naar het bos met haar iets zwakkere zintuigen door het fijt dat ze half mens was had ze het inderdaad moeilijker met deze dingen maar de geur bereikte haar ook bloodhunters dat wist ze wel zeker. Zijn spieren spanden op. Misschien is het maar beter dat we gaan" Zij hij stijfjes. Ze keek hem aan en schudde haar hoofd. "ik ga niet vluchten voor bloodhunters ik ben er deels zelf één." Zei ze rustig terwijl ze naar het bos toeliep ze zag de bloodhunters het waren de ouders van de kinderen. Ze grinnikte en riep naar hen met een pesterige stem. "Zoeken jullie mij? Heb ik die kleine etterbakjes van jullie bang gemaakt mischien?" Riep ze ze draaide zich om terug naar haar vriend toe ze keek hem lachend aan en wachtte tot de bloedhunters kwamen iets wat snel gebeurde ze stormden op haar af en ééntje maakte de fout om haar aan te raken hij greep meteen naar zijn brandende hand ze lachtte even. Ze keek hem aan met pretlichtjes in haar ogen. Een stel bloedhunters begonnen naar haar te schelden maar ze lette er niet op tot iemand haar een modderbloedje noemde ze werd echt kwaad van dat woord haar huid werd omringd door blauwe vlammen en ze liep naar de man die het geschreeuwd had ze greep hem beet en beet hem nu met haar vlijmscherpe hoektanden in zijn nek hij was meteen dood door haar gif en ze keek naar de andere het verband van haar pas verzorgde wond was verbrand haar kleren gelukkig niet omdat ze van een speciaal materiaal waren gemaakt. Een bloodhunter keek ernaar en voor ze zich volledig naar hem had omgedraaid stak er een pijl dit keer volledig door haar arm ze gaf geen kik ze draaide zich alleen om naar de man met een hatelijke uitdrukking op haar gezicht het vuur werd nog heviger en ze stormde op hem af de andere vluchtte en ze beet hem in zijn pols met haar gif. Het was traag en zeer pijnlijk binnen een paar uur zou hij dood zijn na een hoop gekrongel. Ze ging op de grond zitten en keek naar haar doorboorde arm. "Verdomme..." Vloekte ze.

Zephyr zag het niet meteen zitten om te transformeren. Hij had dat alleen maar gedaan wanneer hij alleen was of met mensen die zijn familie kente en vooral het geheim van de grote familie. Het waren er trouwens niet veel dus vaak was Zephyr alleen op jach. En als een hellehond zat je niet achter kleine hertjes. ik ga niet vluchten voor bloodhunters ik ben er deels zelf één." Zei ze rustig terwijl ze naar het bos toeliep ze zag de bloodhunters het waren de ouders van de kinderen. Zephy schudde zijn hoofd. Waarschijnlijk zou hij er nog spijt van krijgen.Ze grinnikte en riep naar hen met een pesterige stem. "Zoeken jullie mij? Heb ik die kleine etterbakjes van jullie bang gemaakt mischien?" Riep ze ze draaide zich om terug naar haar vriend toe ze keek hem lachend aan en wachtte tot de bloedhunters kwamen iets wat snel gebeurde ze stormden op haar af en ééntje maakte de fout om haar aan te raken. Zephyr gromde iets. De meeste gingen op Lily af maarja ze daagde hun ook uit."Je zult er spijt van krijgen LIly" Mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen haar. Hij boog even kort en ontweek simpel een slag van een man. Die nam hij meteen vast en brak te arm waardoor de man jankend op de grond lag. Meteen draaide hij zich om toen hij blauw vuur in zijn ooghoeken zag. Terwijl hij nog enkele slagen ontweek keek hij wat bezorgt naar Lily toen hij ook nog eens een pijl door haar gewone arm zag. Lily beet de man. Zephyr wist dat er hier een eind moest aan komen, of hij veranderde en zou het risico moeten nemen dat Lily wat afstand nam van hem of ze zou verzwakken. Wat een keuze. Met tegen zin hoorde hij zijn botten kraken. Een grom kwam uit zijn keelgat. Hij veranderde zijn huid verdween en krakende gebogen scherpe botten kwamen in de plaats. Enkele ouders stapten angstig achteruit, degene die stom waren renden op hem af. Zephyr grijnsde en sprong recht op de ene man af en beet zijn maag open, een andere sloeg hij met zijn bottenstaart enkele meters verderop. Hij moest zich echt inhouden om niet meteen zijn ingewanden op te eten. Gelukkig waren de bloodhunters of verslagen of gevlucht. Het koste al Zephyr zijn wilsksracht om van de doden weg te stappen. Hij greep Lily bij haar kleren en met een ruk beweging met zijn hoofd belande ze op zijn rug waar er geen botten scherp uit steken. Hij keek nog even naar de dode en rende toen met tegenzin weg. In drie passen was hij al rennen waar zelfs een paard niet kan. Het rende maar enkele kilometers waardoor ze ver genoeg waren het slagveld. Meteen liet hij Lily zonder iets te zeggen en stapte van haar weg. De neiging om terug te keren was sterk maar daardoor veranderde hij meteen weer in zijn menselijke gedaante zodat te botten weer al krakend verdwenen. TOen hij weer recht stond draaide hij zich van lily weg terwijl hij een nieuwe zakdoek naar haar keek."Je zou die pijl er meteen moeten uittrekken." Was zijn enige zin dat hij zei en nog erg afstandelijk.

Lily was nog aan het vechten toen ze plots wat hoorde kraken ze keek naaar hem en ze zag hoe hij veranderde in een bottenmonsterachtige hond. Ze was wel even geschrokken maar niet zo erg dat ze zou wegrennen hij kwam op haar af en tilde haaar op zijn rug kijk daar schrok ze wel van! Hij rende veel sneller dan een paard en ze zag hem een paar keer naar de lijken kijken ze schudde haar hoofd een beetje had elke hondachtige die neiging? Hij zette haar na een tijd weer neer en ze keek heel relaxt naar hoe hij weer mens werd. TOen hij weer recht stond draaide hij zich van lily weg terwijl hij een nieuwe zakdoek naar haar keek."Je zou die pijl er meteen moeten uittrekken." Was zijn enige zin dat hij zei en nog erg afstandelijk. Ze zuchtte even en schudde haar hoofd ze stond recht en ging weer tegen hem staan. Ze was niet echt bang of geschrokken van zijn shaper waarschijnlijk omdat haar vader een draak was. "kan jij hem er niet uittrekken meneer de dokter?" Vroeg ze met een grijns om hem wat losser te krijgen. "En ik vind het niet erg hoor als je sws wat wilt eten ik ben opgegroeid tussen draken en weerwolven dus ik kijk nergens meer van op." Zei ze met een glimlach.

Zephyr zijn spieren waren gespannen. Hij zal binnekort toch even moeten gaan jagen besefte hij, alleen jagen zodat hij geen misverstanden zou hebben tussen bondgenoot en prooi. Hij merkte de beweging van Liliy in zijn ooghoeken op en spande even kort zijn spieren toen ze naast hem kwam staan. "kan jij hem er niet uittrekken meneer de dokter?" Vroeg ze met een grijns om hem wat losser te krijgen. "En ik vind het niet erg hoor als je sws wat wilt eten ik ben opgegroeid tussen draken en weerwolven dus ik kijk nergens meer van op." Zei ze met een glimlach. Hij schudde zijn hoofd."ik heb geen honger" Ontkende hij maar draaide zich toch naar haar om. Het einde van de pijl brak hij af zodat het er makkelijker uit te trekken was. Hij trok met tegen zin een handschoen uit" Mag ik? Om je pijn te verminderen" Sprak hij koeltjes en keek haar niet meteen recht aan.

Hij schudde zijn hoofd."ik heb geen honger" Ontkende hij maar draaide zich toch naar haar om. Ze glimlachte vriendelijk. Het einde van de pijl brak hij af zodat het er makkelijker uit te trekken was. Hij trok met tegen zin een handschoen uit. Ze keek hem even niet begrijpend aan waarom die handschoen uit? Dacht ze in zichzelf. " Mag ik? Om je pijn te verminderen" Sprak hij koeltjes en keek haar niet meteen recht aan. Ze haalde haar schouders op. "Doe maar jij bent de dokter hier." Zei ze met een grijns. Ze nam zijn kin even vast en richtte zijn hoofd naar haar toe ze legde haar voorhoofd tegen het zijne. "Waarom plots zo kill?" Vroeg ze rustig.

Lily haalde haar schouders op. "Doe maar jij bent de dokter hier." Zei ze met een grijns. Ze nam zijn kin even vast en richtte zijn hoofd naar haar toe ze legde haar voorhoofd tegen het zijne. "Waarom plots zo kill?" Vroeg ze rustig. Even gleden zijn donker blauwe ogen naar die van haar."Ben ik niet" Reageerde hij kalmpjes. Iemand zijn shape tonen deed hij niet graag. Ookal was die persoon niet al gillend weggelopen. Een keer had iemand het gezien, had toen een vriend van hem ontvoerd en zo Zephyr in zijn macht gehad. Zephyr was gedwongen in dienst te gaan van die man of zijn vriend werd gemarteld en vermoord. Uiteindelijk had hij de kans gehad om die man te vermoorden. Sindsdien kende maar weinige mensen zijn shape. Hij legde zijn hand op haar arm. Hij liet haar gevoel van pijn verdwijnen, waardoor ze niet eens zou voelen als er een mes in haar arm zat. Met een snelle en korte ruk trok hij de pijl uit haar arm en smeet die op de grond, ondertussen deed hij zijn verband van zijn wonde, scheurde het bebloede deel af en smeet die ook weg en met het nog propere bond hij de arm van Lily."Klaar, maar je zou er toch naar iemand mee moeten gaan, of naar een shape die het kan helen." Stelde hij schouder ophalend voor en keek haar even kort aan. Zephyr liet weer de gevoelens van pijn terug komen zodat ze toch het verband voelde dat stevig tegen de wonde duwde.

Even gleden zijn donker blauwe ogen naar die van haar."Ben ik niet" Reageerde hij kalmpjes. Ze grinnikte. "Tuurlijk niet joh." Zei ze met een grijns. Ze voelde hoe hij het gevoel van pijn liet weggaan toen hij de pijl uit haar arm trok. Hij deed er verband rond en toen voelde ze de pijn ze kromp even ineen. ."Klaar, maar je zou er toch naar iemand mee moeten gaan, of naar een shape die het kan helen." Stelde hij schouder ophalend voor en keek haar even kort aan. Ze glimlachtte. "Nee ik ga straks wel even naar een fenix grot daar vind ik wel ergens helende kruiden." Zei ze met een glimlach ze ging even naar hem toe en gaf hem een zoen op zijn wang. "Bedankt." Zei ze met een zachtte stem ze ging voor hem zitten ze wilde de spanning wat verbreken. "En zag ik er mooier uit toen ik kwaad was?" Vroeg ze met een grijns.

Ze glimlachtte. "Nee ik ga straks wel even naar een fenix grot daar vind ik wel ergens helende kruiden." Zei ze met een glimlach ze ging even naar hem toe en gaf hem een zoen op zijn wang. "Bedankt." Zei ze met een zachtte stem "Graag gedaan" Antwoorde hij kalm. Ze ging voor hem zitten waardoor hij haar recht aankeek. "En zag ik er mooier uit toen ik kwaad was?" Vroeg ze met een grijns. Zephyr zuchtte. "Om eerlijk te zijn wel ja, je gezicht stond heel rood. Best schattig" Antwoorde hij en grinnikte lichtjes terwijl hij door zijn ravenzwarte haren streek.

"Graag gedaan" Antwoorde hij kalm. Ze grinnikte. Zephyr zuchtte. "Om eerlijk te zijn wel ja, je gezicht stond heel rood. Best schattig" Antwoorde hij en grinnikte lichtjes terwijl hij door zijn ravenzwarte haren streek. Ze keek hem aan en moest even lachen. Je bent echt een hele rare gast weet je dat?"Zei ze met een grijns. "Daarom vind ik je zo leuk" Zei ze nu met een nog bredere grijns. Ze stond weer op en sloeg haar armen om zijn nek. "Waarom plots toch zo sipjes?" Vroeg ze zoet terwijl ze door zijn haar streelde. "T'is niet omdat ik je niet echt verder wil zoenen dat we geen vrienden kunnen zijn toch?" Vroeg ze. Ze kreeg weer een grijns op haar gelaat. En geloof me als Razor niet in mijn leven was gekomen had dat gezoen echt niet erg gevonden.

Hij draaide even met zijn ogen maar grinnikte wel."Ik raar? Hoe kom je daar toch bij" Reageerde hij koeltjes. Ze grinnikte alleen maar. "Het is niet daarom." Reageerde hij maar voegde er nog super snel aan."Maar Hé ik ben helaam niet sipjes" Sprak hij wat kribbig en sloeg zijn arme gekruist over elkaar heen. "neen tuurlijk ben je dat niet je loopt er alleen plots bij als een halve zombie." Zei ze sarcastisch. Zephyr keek haar rustig en en draaide toen weer met zijn donker blauwe ogen."Maak je maar geen zorgen over mij" Sprak hij rustig. En legde ondertussen zijn haar weer wat beter doordat Lily het wat anders had gelegt."Weet wel mijn haar is mijn heiligdom" Sprak hij sarcastich. Ze kreeg een duivelse grijns op haar gelaat en ze sprong op zijn rug en ze begon door zijn haar te wrijven zodat het helemaal in de war zat. "Eens kijken of ik je nu wat vrolijker krijg!" Joelde ze uit.

. "neen tuurlijk ben je dat niet je loopt er alleen plots bij als een halve zombie." Zei ze sarcastisch. Zephyr schudde zijn hoofd, nee die transformatie geeft gewoon een leuke stemming bekende hij nonchaland en haalde zijn schouders op. Meer zei hij er niet over. Het verleden was gewoon een gesloten boek dat niet mocht worden geopend. Ze kreeg een duivelse grijns op haar gelaat "Lily, wat je ook van plan bent, doe het niet" Waarschuwde hij haar maar ze sprong al op zijn rug en ze begon door zijn haar te wrijven zodat het helemaal in de war zat. "Eens kijken of ik je nu wat vrolijker krijg!" Joelde ze uit. Zephyr bromde even."Je maakt het alleen maar erger, dat weet je toch."MOmpelde hij maar er verscheen toch een glimlach op zijn gezicht en probeerde het weer wat deftig te krijgen, maar het lukte maar half en hij gaf het al zuchttend op." Kijk wat je nu hebt gedaan." sprak hij kribbig.

Zephyr schudde zijn hoofd, nee die transformatie geeft gewoon een leuke stemming bekende hij nonchaland en haalde zijn schouders op. Ze keek hem glimlachend aan en wreef over zijn kaak. "Ik vond je best schattig en stoeer hoor met al die botten" "Lily, wat je ook van plan bent, doe het niet" Waarschuwde hij haar maar ze sprong al op zijn rug en ze begon door zijn haar te wrijven Zephyr bromde even."Je maakt het alleen maar erger, dat weet je toch."MOmpelde hij maar er verscheen toch een glimlach op zijn gezicht en probeerde het weer wat deftig te krijgen, maar het lukte maar half en hij gaf het al zuchttend op." Kijk wat je nu hebt gedaan." sprak hij kribbig. Ze keek hem aan en zuchtte even ze duwde hem op een rots en ze ging achter hem zitten ze begon alle plukjes mooi te zetten en perfectioneerde zijn haar tot in de puntjes nu zat het zelfs beter dan voor het hele wrijf gedoe. Ze drukte nog een zoen op zijn wang en keek hem aan. "Zo beter grumpy?" Vroeg ze met een grijns.

Ze keek hem glimlachend aan en wreef over zijn kaak. "Ik vond je best schattig en stoeer hoor met al die botten" Zephyr snoof even op haar opmerking. "Wel dan ben je de enigste" Zuchtte hij. Ze keek hem aan en zuchtte even ze duwde hem op een rots en ze ging achter hem zitten ze begon alle plukjes mooi te zetten en perfectioneerde zijn haar tot in de puntjes nu zat het zelfs beter dan voor het hele wrijf gedoe. Ze drukte nog een zoen op zijn wang en keek hem aan. "Zo beter grumpy?" Vroeg ze met een grijns. Hij keek haar nepkwaad aan."Bedankt" Antwoorde hij rustig en keek even naar de richting waar de lijken waarschijnlijk nog lagen. Misschien ga ik straks toch iets eten."Bekende hij stilletjes.

Zephyr snoof even op haar opmerking. "Wel dan ben je de enigste" Zuchtte hij. Ze grinnikte Ach ja ik ben dan ook een buitenbeentje hè" Grinnikte ze. Hij keek haar nepkwaad aan."Bedankt" Antwoorde hij rustig en keek even naar de richting waar de lijken waarschijnlijk nog lagen. Misschien ga ik straks toch iets eten."Bekende hij stilletjes. Ze moest lachen en trok hem overijnd. "Wel kom dan maar dan bak ik ze wel even voor je zijn we ook ineens van die troep af." Zei ze met een grijns er ging even een pijnscheut door haar arm maar ze lette er niet op. Zelf zou ze nooit dat vlees op eten omdat ze vegetariër is.