just some rest

Zephyr gromde even geirriteerd. En keek naar zijn schouder. Wat bloed sijbelde eruit. Hij nam een zakdoek uit zijn zakken en bond het stevig rond de wonde zodat het bloed snel zou stoppen. Die bloodhunters ook. Hij moest ze helemaal niet hebben. Waarom jagen ze gewoon niet achter hun eigen soort. Hij haatte ze niet allemaal natuurlijk maar de hunters die roekeloos in het rond vechten wel. Al snel zag Zephyr een open veld, dat was een goeie plek er was daar een boom, het lag open waardoor hij de omgeving goed in de gaten kon houden en zich toch kon achter de boom schuilen om niet te zien te worden. Simpel maar goed geneog.Meteeen stapte hij erop af en hield ondertussen de omgeving strak in de gaten, hij was op zijn hoede. Vluchtig streek hij door zijn raven zwarte haren waar er een blauwe gloed vanaf scheen door de zon. Met een licht gekreun ging hij gaan zitten. Hij deed ondertussen weer zijn handschoenen aan. het maakte trouwens toch niet veel uit of die nu vuil worden of niet, hij had er genoeg thuis liggen. Overvloed in voorraad dus jah. Zijn donker blauwe ogen gleden nog even naar de omgeving maar uiteindelijk sloot hij ze vermoeid en rustte wat uit, maar luisterde toch aandachtig naar verdachte geluiden.



(lily)

Lily vloog wat door de lucht en ze was een paar keer geraakt door een stel bloodhunter kinderen met pijl en bogen er stak een pijl in haar vleugel en ze landde in de fields waar ze weer mens werd en de pijl uit haar vel trok ze gooide hem kwaad op de grond en schreeuwde naar het bos waar de kinderen nog hadden gezeten. "Leer mikken kleine etters!" Riep ze pissig. Ze wadelde door het hoge gras en ze keek naar de lucht ze had eigenlijk niet gezien dat hier nog iemand was tot ze over een jongen viel ze viel recht op haar gezicht en ze liet even een pijnkreet horen maar ze stond al snel recht en keek hem aan. "Sorry dat ik zo kom binnen vallen ik had je niet gezien." Zei ze met een beschaamde grijns. Er druipte wat bloed uit haar arm maar ze lette er niet op de blauwe plekken die op haar hele lijf zaten deden meer pijn maar die hadden de kinderen niet veroorzaakt.

Zephyr lag rustig te relaxen, wat uit te rusten en vooral terug op krachten te komen. Hij zou straks wel weer verder gaan wanneer hij genoeg uit gerust was. Zephyr viel bijna in echte slaap tot hij oppeens iets tegen hem voelde botsten. Zijn donker blauwe ogen vlogen meteen open en hoorde een pijnkreet van een meisje dat nu op haar gezicht op de grond lach. Meteen stond ze wel weer recht een keek hem nu rechtaan. "Sorry dat ik zo kom binnen vallen ik had je niet gezien." Zei ze met een beschaamde grijns. Hij keek haar strak en zwijgzaam aan maar haalde toen zijn schouders op."Maakt niet uit. Je zou die wonde van jou moeten verzorgen anders onsteekt het nog" Sprak hij kalm. Ontspannen stond hij recht en nam nog een andere propere zakdoek uit zijn zakken."Mag ik?" Vroeg hij op dezelfde kalme toon.

Hij keek haar strak en zwijgzaam aan maar haalde toen zijn schouders op."Maakt niet uit. Je zou die wonde van jou moeten verzorgen anders onsteekt het nog" Sprak hij kalm. Ze haalde nonchalant haar schouders op. Ontspannen stond hij recht en nam nog een andere propere zakdoek uit zijn zakken."Mag ik?" Vroeg hij op dezelfde kalme toon. Ze keek hem aan en haalde weer haar schouders op. "Als je dat echt wilt , prima." Zei ze terwijl ze haar arm wat naar hem toe boog het zag er afschuwelijk uit maar ze was zulke wonden gewoon dus ze sprong er nogal nonchalant mee om. "Mijn naam is Lily trouwens." Zei ze rustig.

Geduldig wachte hij op haar antwoord af, hij had al zo vaak zijn eigen wonden moeten verbinden dat het automatisch ging om andere ook te verbinden. Ze keek hem aan en haalde weer haar schouders op. "Als je dat echt wilt , prima." Zei ze terwijl ze haar arm wat naar hem toe boog."Het is een gewoonte" Reageerde hij ontspannen, trok zijn zwarte handschoenen stevig aan en nam toen haar arm vast, met zijn donker blauwe ogen keek hij even aandachtig naar de wonde, hij draaide enkele keren de zakdoek rond haar wonde en knoopte het toen stevig tegen haar wonde dicht, maakte er een dubbele knoop van zodat het niet meteen los zou komen."Voila. Dat zou al veel moeten helpen." zei hij rustig en streek door zijn ravenzwarte haren. Mijn naam is Lily trouwens." Zei ze rustig. "Aangenaam" Antwoorde hij rustig."ik heet Zephyr" stelde hij zich vriendelijk maar toch heel lichtjes afstandelijk voor. Hij had enkele blauwe plekken gezien, hij twijfelde even."die blauwe plekken komen Toch niet door dezelfde bloodhunters die je deze wond hebben gegeven?" Vroeg hij lichtjes verbaasd maar zette wel weer een stapt terug terwijl hij zijn handen in zijn zakken stak.

."Het is een gewoonte" Reageerde hij ontspannen, trok zijn zwarte handschoenen stevig aan en nam toen haar arm vast, met zijn donker blauwe ogen keek hij even aandachtig naar de wonde, hij draaide enkele keren de zakdoek rond haar wonde en knoopte het toen stevig tegen haar wonde dicht, maakte er een dubbele knoop van zodat het niet meteen los zou komen."Voila. Dat zou al veel moeten helpen." zei hij rustig en streek door zijn ravenzwarte haren. Ze keek ernaar en kreeg een speelse grijns op haar kop. "Nou bedankt voor u hulp dokter." Zei ze op een plagerige toon. Ze zag dat hij nog wat afstandelijk was en ze zag ook dat hij handschoenen droeg zou hij hetzelfde probleem als Cassel hebben? "Aangenaam" Antwoorde hij rustig."ik heet Zephyr" stelde hij zich vriendelijk maar toch heel lichtjes afstandelijk voor. Ze knikte vriendelijk naar hem. "Ook aangenaam" ."die blauwe plekken komen Toch niet door dezelfde bloodhunters die je deze wond hebben gegeven?" Vroeg hij lichtjes verbaasd maar zette wel weer een stapt terug terwijl hij zijn handen in zijn zakken stak. Ze grinnikte even en schudde haar hoofd. "Wel nee joh die zijn er gekomen door de grote boze draak beter bekend als de meest irritant persoon op aarde oftewel....mijn vader." Zei ze met een grijns.

Toen hij nog even naar de verbonden arm van haar keek wist hij dat het niet meer zo snel los zou gaan vanzelf, hij had het dus goed gedaan. Ze keek ernaar en kreeg een speelse grijns op haar kop. "Nou bedankt voor u hulp dokter." Zei ze op een plagerige toon. Zephyr kon het niet laten door even lichtjes te grinniken."Betaal maar wanneer je kan" Sprak hij grijnsend maar liet wel zien dat het maar een grapje was. "Wel nee joh die zijn er gekomen door de grote boze draak beter bekend als de meest irritant persoon op aarde oftewel....mijn vader." Zei ze met een grijns. Hij trok verbaasd een wenkbrauw op."Nou ik mag die vader van jou nu al niet" reageerde hij kalmpjes." Je laat je toch niet doen hoop ik?" vroeg hij vragend. Zephyr kon echt niet geloven waarom een vader zijn eigen dochter dat wou aandoen, dat is toch niet logisch.

Zephyr kon het niet laten door even lichtjes te grinniken."Betaal maar wanneer je kan" Sprak hij grijnsend. Ze grinnkte ook. "Wel wel gaan we hebberig worden?" Zei ze met een grijns. Hij trok verbaasd een wenkbrauw op."Nou ik mag die vader van jou nu al niet" reageerde hij kalmpjes." Je laat je toch niet doen hoop ik?" vroeg hij vragend. Ze keek hem even aan en ging recht voor hem staan. "Zie ik eruit alsof ik me zou laten doen dan?" Vroeg ze uitdagend terwijl ze even bij hem wegliep en naar een grote rots ging ze keek hem aan en sloeg heel droogjes op de rots je hoorde een hard kraakgeluid en de rots was in 2. Ze keek hem aan. "Beantwoord dit je vraag?" Vroeg ze koeltjes.

Zephyr had het vroeger eigenlijk het nog goed gehad, Toch voordat de bloodhunters kwamen. Ze grinnkte ook. "Wel wel gaan we hebberig worden?" Zei ze met een grijns. Hij schudde grijnsend zijn hoofd. "Misschien" Was zijn lachend antwoord. "Zie ik eruit alsof ik me zou laten doen dan?" Vroeg ze uitdagend terwijl ze even bij hem wegliep en naar een grote rots ging ze keek hem aan en sloeg heel droogjes op de rots je hoorde een hard kraakgeluid en de rots was in 2. Ze keek hem aan. "Beantwoord dit je vraag?" Vroeg ze koeltjes. "Yep zeker weten. Had wel geweten dat je hem aankon" Sprak hij relaxed." je lijkt helemaal niet het meisje dat zich zou laten doen" hij haalde even zijn schouders op.

"Yep zeker weten. Had wel geweten dat je hem aankon" Sprak hij relaxed." je lijkt helemaal niet het meisje dat zich zou laten doen" hij haalde even zijn schouders op.
"Misschien" Was zijn lachend antwoord. Ze grinnikte en ging naar hem toe "en jij ben jij iemand die zich laat doen of ben je een vechtertje net als ik?" Vroeg ze terwijl ze haar vingers over zijn borst liet lopen.

Iemand onderschatten deed hij niet, Zephyr heeft altijd maar een oordeel vanaf hij degene beter kent. En hij moest eerlijk zijn ze leek niet meteen het type dat al weent voor een nagel dat ze zou toevallig breken. Ze grinnikte en ging naar hem toe "en jij ben jij iemand die zich laat doen of ben je een vechtertje net als ik?" Vroeg ze terwijl ze haar vingers over zijn borst liet lopen. Grijnzend keek hij haar aan."Nou, dat zul je misschien ooit wel eens ontdekken" Grinnikte hij "Pas op als je nog dichter komt meisie, ik kan nog de verkeerde conclusies trekken" Zephyr zijn ogen twinkelden lichtjes. HIj moest de neiging onderdrukken haar naar hem toe te trekken, hij is nog steeds een gast en een mooi meisje als haar dat ziet hij wel staan, maar door de jaren heen heeft hij zich leren beheersen waardoor niets te zien viel aan de buitenkant van hem.

Grijnzend keek hij haar aan."Nou, dat zul je misschien ooit wel eens ontdekken" Grinnikte hij. Ze keek hem in zijn blauwe ogen. "Was dat een bedreigeing kereltje?" Vroeg ze met een ontdeugende grijns. "Pas op als je nog dichter komt meisie, ik kan nog de verkeerde conclusies trekken" Zephyr zijn ogen twinkelden lichtjes. Ze grinnikte en ging nog een stap dichter bij. "En wat zijn die conclusies dan?" Vroeg ze met een ontdeugende grijns. ze liet haar vingers over zijn buik glijden en ze voelden zijn spieren ze grinnikte weer een beetje. "Iemand hier heeft getraint." Zei ze weer met een grijns ja ze was echt de dochter van haar vader.

Hij mocht haar wel. Zephyr keek haar grijnzend aan. Ze keek hem in zijn blauwe ogen. "Was dat een bedreigeing kereltje?" Vroeg ze met een ontdeugende grijns."Ik zou niet durven" Sprak hij nep verontwaardigd. Ze grinnikte en ging nog een stap dichter bij. "En wat zijn die conclusies dan?" Vroeg ze met een ontdeugende grijns. ze liet haar vingers over zijn buik glijden en ze voelden zijn spieren ze grinnikte weer een beetje. "Iemand hier heeft getraint." Zei ze weer met een grijns."Die conclusies? geen idee" Sprak hij op een mysterieuse toon. Over het trainen zei hij niks, Zephyr was neit het type dat ermee stoer deed. Hij grijnsde sluw. Met een korte snelle beweging dat maar amper zichtbaar was sloeg hij zijn arm om haar middel en trok haar bijna tegen zich aan."Deze conclusies, Lily" Grinnikte hij. Hij hield haar wel wat losjes vast voor als ze zich terug wou trekken.

."Ik zou niet durven" Sprak hij nep verontwaardigd. Ze keek hem aan "Mooi zo." Zei ze met een mysterieuse stem. Hij grijnsde sluw. Met een korte snelle beweging dat maar amper zichtbaar was sloeg hij zijn arm om haar middel en trok haar bijna tegen zich aan."Deze conclusies, Lily" Grinnikte hij. Ze keek hem in zijn ogen en glimlachte een beetje ze sloeg rustig losjes haar armen om zijn nek. "Ow die conclusies! Vreemd genoeg trekken mannen die vaak als ik in de buurt ben." Zei ze met een grijns. "Jij bent wel ondeugend hè?" Zei ze met een grijns.

Zephyr merkte wel dat ze een flirterige type was, niet dat hij dat hij dat erg vond ofzo. Ze keek hem in zijn ogen en glimlachte een beetje ze sloeg rustig losjes haar armen om zijn nek. "Ow die conclusies! Vreemd genoeg trekken mannen die vaak als ik in de buurt ben." Zei ze met een grijns."Wel, dat zal ik onthouden" Grinnikte hij. Zephyr verwachtte dat wel ze was nu eenmaal iemand die wel de aandacht van jongens kon trekken. "Jij bent wel ondeugend hè?" Zei ze met een grijns. Deze keer keek hij haar nep verbaasd aan."Ik? Neeh, ik ben een echte gentlemen." Zei hij uiterst beleefd stapte van haar weg nam als een echte heer haar hand vast en gaf er een tedere kus op en liet haar hand toen weer los. Zephyr moest grinniken bij zijn voorstelling.

Wel, dat zal ik onthouden" Grinnikte hij. Ze grinnikte ook. "Tja soms is het best irritant de creeps laten me vaak niet met rust en dan moet ik mijn sterke rechtse gebruiken. " Zei ze met een uitdagende grijns. Deze keer keek hij haar nep verbaasd aan."Ik? Neeh, ik ben een echte gentlemen." Zei hij uiterst beleefd stapte van haar weg nam als een echte heer haar hand vast en gaf er een tedere kus op en liet haar hand toen weer los. Zephyr moest grinniken bij zijn voorstelling. Ze keek hem aan en schoot in haar lach. "Oh my god je bent echt een klasse acteur!" Zei ze nog steeds lachend. Ze nam haar korte jurkje even beet (zie afbeelding 1 van de spoiler) En maakte een klein buigingkje. Ze liep weer naar hem toe en greep voorzichtig zijn hand en gleed over zijn handschoen ze keek ernaar en toen naar zijn ogen. "Maar niet rommelen met mijn emoties oké? Of ik ga bijten!" Zei ze met een grijns terwijl ze weghuppelde en op een steen ging zitten haar lange bruine haar hing over haar schouders en ze legde zich nu helemaal plat op de rots. Ze rook dat hij een ss was en met die handschoentjes wist ze bijna zeker wat hij kon Cassel had het haar namelijk al uitgelegd.

Ze grinnikte ook. "Tja soms is het best irritant de creeps laten me vaak niet met rust en dan moet ik mijn sterke rechtse gebruiken. " Zei ze met een uitdagende grijns. Zephyr begon te lachen" En ben ik er een van?" Vroeg hij nieuwsgierig. Ze keek hem aan en schoot in haar lach. "Oh my god je bent echt een klasse acteur!" Zei ze nog steeds lachend. "Nou wel, bedankt voor de compliment" Glimlachte hij.Ze nam haar korte jurkje even beet En maakte een klein buigingkje. Ze liep weer naar hem toe en greep voorzichtig zijn hand en gleed over zijn handschoen ze keek ernaar en toen naar zijn ogen. Zephyr was inneens in een fractie van een seconde gespannen zijn spieren waren opgespannen. Het leek zelfs alsof hij adem haalde toch ging zijn borstkas langsaam omhoog en weer omlaag bij iedere beweging."Maar niet rommelen met mijn emoties oké? Of ik ga bijten!" Zei ze met een grijns terwijl ze weghuppelde en op een steen ging zitten haar lange bruine haar hing over haar schouders en ze legde zich nu helemaal plat op de rots. Maar hij moest eerlijk zijn haar grap van niet rommelen met haar emotie's vond hij niet zo grappig, normaal gezien wel als hij dat niet kon, hij had er altijd al problemen meegehad daar had hij zo zijn reden mee."Ben ik niet van plan" Sprak hij nu weer kalm maar zijn grijns was nu nogal gespannen.

(heb je de handschoen afgedaan?)

(Kies jij maar wat jij t leukste vind)

Zephyr begon te lachen" En ben ik er een van?" Vroeg hij nieuwsgierig. Ze grijnsde mysterieus. "Dat is mijn klein geheimpje." Ze zag dat hij gespannen werd toen ze over die emoties begon. Ze snapte het niet echt wat hadden emotie controlers met dat hele ik vind het niet grappig als je over mijn gaven praat gedoe. ."Ben ik niet van plan" Sprak hij nu weer kalm maar zijn grijns was nu nogal gespannen. Ze keek hem aan. "Relax een beetje ik wilde je niet op stang jagen ofzo ik heb nog een vriend met die gave.." Zei ze rustig.

. Ze grijnsde mysterieus. "Dat is mijn klein geheimpje." Hij keek haar even strak aan maar schudde toen zijn hoofd. Lily keek hem aan. "Relax een beetje ik wilde je niet op stang jagen ofzo ik heb nog een vriend met die gave.." Zei ze rustig. Hij zuchtte maar zijn spieren waren nog steeds gespannen."Dat weet ik heus wel." Mompelde hij wat afzijdig, maar streek ondertussen wat door zijn ravenzwarte haren. "Het is gewoon niet leuk die gave" Sprak hij wat kribbig." die vriend van jou vind het waarschijnlijk niet zo erg, maar ik wel" Zijn laatste woorden kwamen er stiller uit. Hij haatte zijn gave dankzij zijn verleden."Mag ik hem terug" Vroeg hij terwijl hij zijn hand naar haar uitstak en wachtte tot ze hem terug zou geven



(je mag kiezen of je hem terug geeft of niet >)

Hij zuchtte maar zijn spieren waren nog steeds gespannen."Dat weet ik heus wel." Mompelde hij wat afzijdig, maar streek ondertussen wat door zijn ravenzwarte haren. "Het is gewoon niet leuk die gave" Sprak hij wat kribbig. Ze grinnikte een beetje. "Wees blij dat je die gave hebt jij kunt teminste niet iemand perongelijk doden waar je van houd." Zei ze koeltjes. die vriend van jou vind het waarschijnlijk niet zo erg, maar ik wel" Zijn laatste woorden kwamen er stiller uit. Nu schoot ze even in haar lach. "Je ziet dat je hem niet kent hij doet er nog moeilijker over dan jij." Hij haatte zijn gave dankzij zijn verleden."Mag ik hem terug" Vroeg hij terwijl hij zijn hand naar haar uitstak en wachtte tot ze hem terug zou geven. Ze grinnikte en sprong recht ze ging aan de andere kant van de rots staan. "Als je hem wilt zul je hem moeten komen halen!" Zei ze terwijl ze zijn handschoen rustig in haar bloes stak hij bleef mooi op zijn plaats zitten door haar rondingen. Ze begon te rennen of liever huppelen.

Ze grinnikte een beetje. "Wees blij dat je die gave hebt jij kunt teminste niet iemand perongelijk doden waar je van houd." Zei ze koeltjes "Jij wel dan" Vroeg hij half. Nu schoot ze even in haar lach. "Je ziet dat je hem niet kent hij doet er nog moeilijker over dan jij." Zephyr liet gewoon niet snel zijn echte emotie's zien dus ook niet hoe erg hij het haatte en hij hield nog steeds zijn hand halfverwege in de lucht hangen. Ze grinnikte en sprong recht ze ging aan de andere kant van de rots staan. "Als je hem wilt zul je hem moeten komen halen!" Zei ze terwijl ze zijn handschoen rustig in haar bloes stak hij bleef mooi op zijn plaats zitten door haar rondingen. Ze begon te rennen of liever huppelen. "Lily!" Sprak hij luid waarschuwend" Dat is een goeie bewaar plek voor je" Bekende hij zuchttend. Naar haar toe jogged. Met een simpele beweging met een arm (die met handschoen)om haar middel sla en haar op de grond tackel. "oke geef dat maar terug" Grijnzend aankijk en andere hand veilig in zijn zak steek.

"Jij wel dan" Vroeg hij half. Ze keek hem mysterieus aan. "Weer een geheimpje." Zei ze met een grijns. "Lily!" Sprak hij luid waarschuwend" Dat is een goeie bewaar plek voor je" Bekende hij zuchttend. Ze moest lachen. "Tja ik heb geen zakken." Naar haar toe jogged. Met een simpele beweging met een arm om haar middel sla en haar op de grond tackel. "oke geef dat maar terug" Grijnzend aankijk en andere hand veilig in zijn zak steek. Ze keek hem wat verbaasd aan hij had haar dus echt getackeld? Ze keek hem aan met een grijns. "Nope." Was haar simpele antwoord.

. "Tja ik heb geen zakken." legde ze uit waardoor hij even moest grinniken, wat een goed excuus zeg, maar het was ook de waarheid want hij zag geen zakken. "Ahja dat is waar." antwoorde hij rustig. Ze keek hem aan met een grijns. "Nope." Was haar simpele antwoord. ZEphyr schudde zijn hoofd terwijl hij nog steeds boven haar torende."Je wilt echt neit dat ik het ga pakken hoor" Sprak hij nu weer wat ontspannen. En grijnsde "of juist wel"

"Ahja dat is waar." antwoorde hij rustig. Ze grinnikte even. ZEphyr schudde zijn hoofd terwijl hij nog steeds boven haar torende."Je wilt echt neit dat ik het ga pakken hoor" Sprak hij nu weer wat ontspannen. En grijnsde "of juist wel" Ze grinnikte. "Wie za het zeggen? Mischien is het wel een val..." Zei ze met een duister stemmetje haar emoties straalde één en al vreugde en ondeugd uit.

Ze grinnikte. "Wie za het zeggen? Mischien is het wel een val..." Zei ze met een duister stemmetje haar emoties straalde één en al vreugde en ondeugd uit. Zephyr keek haar onderzoekend aan en haalde toen zijn schouders op."Wel dat risico zal ik moeten nemen." Lachte hij terwijl zijn ogen fonkelden van plezier. Voor ze het zag of zou zien greep hij zijn handschoen zo weinig mogenlijk huid van haar aanraken. En trok het er toen uit." Wel wel wel. Kijk wat ik heb gevonden."Lachte hij terwijl hij zijn handschoen weer aandeed en van haar afstapte."Je hebt verloren hoor meisie." Grinnikte hij, nu zaten zijn beide handen weer veilig verborgen in de handschoenen. "Kom maar op" Grijnsde hij.