Tough times!

Nadat haar ouders wisten dat Sue zwanger was en Etricus haar hand bij haar vader had gevraagd verging het haar soms goed, maar de zwangerschap had ook zo zijn zware kanten. Vooral in de ochtend dan moest ze vaak naar de badkamer rennen om haar maag inhoud in de wc te droppen. Sue dronk daarna dan de thee die ze van Mathilda gekregen had en dronk die om het uur en dat hielp echt! Ze werd stil aan dikker en daar was ze wel erg te vreden mee. Etricus wilde graag dat ze het rutig aan deed en om hem te behagen deed ze ook niet zo veel als toen ze nog niet zwanger van hem was geweest toch stil zitten kon ze niet en had aan Bill's hoofd lopen zeuren of hij een kamertje bij haar huisje erbij wilde bouwen? Will had daar zijn goed keuring voor gegeven wat zijn vader anders had gedaan toen hij nog de groep leiden. Het was nog rustig, maar de trainingen bleven door gaan je wist maar nooit met de koning. Sue had er over na zitten denken om Syrax in te lichten dat hij mogelijk een broertje of een zusje erbij zou krijgen, maar het leek haar beter toch van niet omdat zijn vader zich er dan mee zou gaan bemoeien! Deze ohtend was net zoals de andere ochtende en ze wurmde zich onder Etricus zijn arm uit en stoof naar de badkamer om opnieuw te braken. Sue had vel liever dat ze dit niet had gehoeven, maar goed nu ze weer cleane was en alle invloeiden van de Drugs kwijt was na jaren dat ze haar scherp in degaten hadden gehouden dat ze niet stiekem wat Drugs zou gaan stelen die hadden deze symthomen weg gehouden waardoor ze te laat er achter kwam dat ze zwanger van de koning was geweest! Sue boog zich over de wc heen voor een volgende landing maagzuur want ze had als ze wakker werd niks anders in haar maag. Toen het ophielt veegde ze haar mond schoon en kwam moeizaam overeind. Het waren zware tijden en ze pufte even uit op de wc waar ze nu op ging zitten en keek een voor zih uit. Ze werd wel heel snel erg dik? Groeide hun kindje zo snel of had ze zoveel vrucht water? Sue stond op en waggelde naar de keuken om haar the te zetten en keek even vanuit de keuken naar de slaapkamer waar ze voetstappen uit hoorde komen en glimlachte flauwtjes.

De tijden van Sue's zwangerschap waren snel voorbij gegleden, en ze was langzamerhand tonnetje rond geworden. Toch zat ze elke ochtend weer boven de W.C. pot, waarna ze gelijk de Thee dronk die Mathilda haar had voorgeschreven. De Thee hielp, maar zeker nu de bevalling snel naderde stond Etricus er op dat ze het rustig aan deed, en hij maakte zelf dan ook alles schoon en hielp Bill mee een kamer er bij te bouwen, die inmiddels al bijna af was en ook behoorlijk groot. Toen hij geschuifel hoorde deed Etricus loom zijn ogen open en kwam geeuwend overeind, waarna hij zich uit rekte. De zon wierp zijn heldere stralen door de vensters toen Etricus de gordijnen opende en een broek had aangetrokken. Met nog ontblote bovenlijf liep hij de slaapkamer uit terwijl hij in zijn ogen wreef en nogmaals geeuwde. Toen hij Sue met een flauwe glimlach naar hem zag kijken grinnikte hij. 'Het is niet niks hé.. Gelukkig werkt die thee goed.' zei hij, en legde zijn armen om Sue heen en plaatste zijn handen op haar bolle buik en gaf haar een kus in haar nek. 'Daar ook goedemorgen.' grapte Etricus toen hij omlaag boog richting haar buik 'Voel je al geschop?' vroeg hij vervolgens waarna hij haar weer los liet en een broodje met kaas maakte. Ondanks dat zijn vampier kant meer was gegroeid kon hij toch nog vast voedsel eten, maar merkte wel dat hij vaker s'nachts wakker werd. Zijn vader was nog niet langs geweest, maar had tegenspoed met zijn reizen en zou hem via een post uil op de hoogte houden. Ook was Etricus achteraf toch van plan om Sue ten huwelijk te vragen wanneer ze was bevallen, maar hij en Will zaten al wel voorbereidingen te maken achter de rest hun rug om. De koning en Syrax wisten echter van niks, wat alleen maar beter was want wie weet wat voor snode plannen ze in hun hoofd konden halen?

Sue zag hem aan komen en er trok een warme glimlach over haar lippen. Ze hadde twee mannen vaak wat lekkers toe gestopt tijdens de bouw van de kinderkamee die lekker ruim was en bijna af was. “Jij ook een goede morgen lieferd! Ja ik ben ook blij dat de thee helpt.“ begroeten ze hem en voelde Etricus achter zich staan met zijn handen op haar buik. Ze genoot van zijn nabijheid en zijn aanrakingen. Zijn grapje as leuk, maar volgens Mathilda luisterde de baby wel naar wat er gezegd of gedaan werd rond om hen heen. Ze schonk wat thee in en hoorde zijn vraag. “Voor nu is alles rustig, maar soms lijkt het wel orlog daar binnen! Toen ik wist dat ik zwannger van Syrax was, was het nog niet zo‘n heksenketel in mijn buik als nu.“ zei Sue en gapte zijn broodje stiekem van zijn bord en nam er een hap van waarna Sue Etricus uitdagend aan keek met een vrolijke glimlach op haar lippen.

Sue wenste Etricus ook goedemorgen en zei dat ze ook blij was dat de Thee hielp. Soms bleef het Etricus verbazen wat kruiden uit de natuur konden genezen. Ook zei ze dat het nu rustig was, maar daarna moest Etricus vervolgen hartelijk lachen. Terwijl hij dat deed gapte ze snel zijn broodje met kaas weg, waarna ze hem uitdagend aan keek met een vrolijke glimlach. Etricus keek uitdagend terug 'Het is dat je zwanger bent en een extra mond moet voeden mevrouw Bol.' lachte Etricus weer, en pakte wat nieuw brood met kaas en een bekertje die hij vulde met Jus 'd orange, waarna hij op de bank ging zitten en rustig begon te eten. Zijn nieuwsgierigheid naar wat het kind zou worden was groot, maar zoals de meesten zeiden; als het maar gezond is. Toen hij een slok van zijn drinken nam moest hij weer even gapen, in gedachten zijn vampirisme vervloekend dat hem s'nachts vaak wakker hield. Ondanks dat Vampieren vaak s'nachts leefden konden ze wel tegen de zon als ze genoeg bloed dronken, maar stiekem hoopte hij nog dat hij niet verder zou veranderen als hij het beperkt hield.

Sue slikte haar hap door toen hij Reageerde en ze lachte vrolijk en volgde Etricus naar de bank waar ze nasst hem ging zitten. “Evrouw bol houd van haar Nacht waker!“ zi ze plagend en gaf Etricus een kus op zijn wang. Sue hielt echt van hem meer zelfs dan dat ze ooit van een man houden zou kunnen,, buiten Syrax om, maar hij was te koppig om te zien dat hij net zo gebruikt werd als zij toen. Alleen had hij het geluk een man te zijn!!! “ Nog even en de kinderkamer zal af zijn.“ zei Sue vleiend en nipte wat van de thee voor ze de rest van haar brodje op at om dan lekker teven Etricus aan te kruipen. Ze hielt hem hdt lirefste dichtbij, maar soms moest hij naar haar vader en zei dan niet waarom dan dat het een verrassing zijn zou! Sue was te nieuwschirig om dan niet te gaan zitten niksen en ging dan bij de oudste op bezoek om het betere breiwerk te leren. Ze wilde straks nog even bij Matbilda langs om te vragen of ze al zou weten of het een jongen of een meisje werd? Er was daar een speciale manjer voor en nog gebruis klaar ook. Mathilda had daar enkel een ring en een touwtje voor nodig! Sue sloeg haar armen om Etricus heen toen ze ineens duizelig werd. Sue kneep haar ogen stijf dicht toen ze een ongenadige trap tegen haar buik kreeg. Ze haalde diep adem, maar toen ze haar ogon open wilde doen trapte de baby opnieuw. “Nou nou we weten dat je daar binnen zit kleine relschopper!“ kreunde Sue en kneep even een oog dicht. Ze voelde dat haar duizeligheid zakte, maar het bleef schoppen in haar buik met kleine tussen poses. “Hier moet je maar eens je hand hier neer leggen.“ zei Sue zuchtend en pakte de hand van Etricus en legde hem op haar buik neer wat meteen bestraft werd. Sue kreunde opnieuw even en keek Etricus met een flauwe glimlach aan.

Met een glimlach sloeg Etricus een arm om Sue heen, met zijn bord brood op schoot en zijn glas drinken in de andere. 'Het zal inderdaad niet meer lang duren, alleen nog wat verf' zei Etricus eerst als antwoord, maar keek vragend naar Sue toen ze even kreunde en haar ogen stijf dicht kneep. Toen Sue de hand van Etricus pakte en op haar buik legde voelde hij voetjes en handjes tegen zijn hand aan schoppen. Daar moest Etricus om grinniken, en haalde zijn hand weer weg. 'Haha, dat zal nog wat worden! Ik heb misschien een leuk ideetje wat we vandaag kunnen doen. Er staat nog een koets bij de stallen die mijn paard kan trekken. Zo kom je toch nog wat buiten, maar hoef je alleen maar te zitten. Maar eerst moet ik naar de markt om verf te halen en wat spijkers.' zei Etricus, die zijn broodje op at en een slok van zijn sap nam.

(Sorry, wat kort, moet nog even langs mijn huis voor ik weer weg moet. :p)

Etricus grinnikte toen hij beweging in haar buik voelde. “Zeg dat wel deze is echt een springer!“ kreunde ze en Sue was blij toen het weer rustiger werd. “Terwijl jij verf gaat halen ga ik even bij Mathilda langs voor een ckeck up. Ze wilt op de hoogte blijven en misschien dat ze al kan zien wat het word?“ zei Sue en gaf Etricus een liefde volle kus op zijn lippen. Buiten hem en de koning had Sue nog nooit een man gekust op deze manier, maar ze hielt echt van Etricus en dat was deze keer geen obbessie zoals toen bij de koning, maar dat kwam ook voor een groot deel door dr drugs. Toen Sue haar eten en drinken op had trok ze een lekkere warme jas aan voor ze naar buiten ging en naar het hisje van Mathilda waggelde. De oude vroedvrouw had vele bevallibgen op haar naam staan en ook veel ervaring in het controleren van de zwangerschappen. Sue was blij bij de veranda van Mathilda te zijn nu kon ze zich vast grijpen aan dhet hek toen er opnieuw een explosie in haar buik leek los te gaan. Door haar gekreun kwam Mathilda snel naar buiten en hielp Sue mee naar binnen te lopen. Binnen ging ze har controeren en legde haar handen op haar buik. De oudste keek vreemd op en sloot haar ogen. Zo bleef ze een tijdje zitten en Sue begon zich zorgen te maken!!! “Mathilda...?“ vroeg Sue, maar de oudtste suste haar en opende haar ogen en glimlachte vriendelijk. ‘Jullie krijgen niet een baby, maar twee!‘ zei Mathilda en Sue keek haar verbluft aan. “Ee... een... een tweeling?“ vroeg Sue en zag Mathilda langzaam knikken. Sue kreunde toen die rwee opnieuw begonnen te vechten voor ruimte! Sue glimlachte blij en omhelste Mathilda die Sue ook omhelste. Etricus zal alweer verrast opkijken, maar of ze hem het nieuws vertelken kon???

Nadat Sue nog even te hebben gezegd bij Mathilda langs te gaan drukte ze een kus op Etricus zijn mond, die glimlachte en rustig knikte. 'Is goed, maar doe het rustig aan.' zei hij toch nog wat bezorgd toen ze de kust loste, een warme jas aan trok en de deur uit liep. Nadat hij het laatste inhoud van zijn glas achterover had gemikt stond Etricus op en waste af. Daarna liep hij naar de douche en kleedde zich uit, waarna hij de douche aan zette en onder de warme stralen ging staan. Na weer wat opgefrist te zijn stapte hij er weer onder vandaan, draaide de kraan uit en droogde zich af. Hij trok zijn kleren aan, en pakte een zwart met gouddraad versierde mantel die hem warm hield toen hij wat geld pakte en naar buiten ging. De frisse ochtendwind streek langs zijn gezicht terwijl hij naar de markt liep. Het was inmiddels al wat drukker, en verkooplui riepen luidkeels de prijzen van hun koopwaar rond. Toen Etricus een winkeltje in liep klonk er een belletje, en hij zag tientallen verschillende gereedschappen en potten met verf. Eerst pakte hij een bakje met lange spijkers, waarna hij bij de verf keek en een pot witte verf en een met metallic achtige verf pakte. Het zou wel mooi staan met de houten vloer, dus kocht hij het met de spijkers en wat kwasten. Als Sue het niet mooi vond kon hij het altijd nog omruilen. Nadat hij had betaald en de verkoper hem een goede dag wenste slenterde Etricus weer over de mark. Met een glimlach bleef hij bij een bloemenkraan staan en kocht een bos kleurige bloemen, waarvan hij niet wist welke het waren, maar hoopte dat Sue ze mooi zou vinden? Met zijn armen vol ging hij weer naar huis, waar hij de spullen in de nieuwe slaapkamer zette en de bloemen in een vaas in de woonkamer deed.

Sue had de tip nog mee gekregen nog even te gaan liggen omdat een tweeling meer van haar energie zou verbruiken dan een baby. Sue nam die tip ter harten, maar onderweg naar huis kwam ze Sarah tegen die ook zwanger was, maar zij wist al wat ze kreeg een jongentje. Zelf hoopte Sue dat ze dit keer geen jongen of in dit geval geen jongens zou krijgen? Ze was vergeten te vragen wat het geslacht van haar baby‘s waren. Sarah en Sue raakte aan de praat en zakte even neer op een van de bankjes die haar vader had laten neer zetten voor de oudste en de zwangeren onder de WOF leden. Sue pufte even opgelucht en keunde meteen weer toen het geschop in haar buik weer loos ging. ‘Weet jij al wat het word?‘ vroeg Sarah nieuwschierig en keek teleur gestelt toen Sue haar hooofd schudden. “Dat was ik vergeten te vragen.“ zei Sue en zag Etricus al weer huis komen. Ze nam afscheid van Sarah en waggelde naar hun huisje. Op de veranda hielt zij zich nog even vas aan de reling toen een volgende schop salvo te verduren kreeg. Ze heeg lichtjes, maar liep toch door en zag dat Etricus bloemen mee genomen had. “Wat ben je toch een schat!“ zei Sue en liep naar hem toe en kuste Etricus op zijn wang en keek hem glunderend aan. Sue snapte niet dat de duivel hem zo graag wilde hebben. Iemand die zo goed van hart was kon toch niet slecht zijn of worden? MaarSue nog iemand anders binnen de WOF of de BFP wist welke vrandering Syrax doormaakte. Syrax was zo‘n lieve jongen geweest en nu hij bij zijn vader woonde begon Syrax helemaal zijn vader te worden. Achter elke vrouw aan zittend, shifters vangen of zelfs martelen en zeer gedreven in de wapen kunst dankzij Charlie Hood die hem trainde! Sue legde haar armen om de middel van Etricus en keek naar zijn mooie uiterlijk. Hij was zo veel knapper dan de koning, maar ja Etricus was oom veel jonger dan hij en naar haar smaak ook vele malen bter in alles, ja zelfs in bed! Ze zag dat Etricus wat wilde gaan zeggen en ze keek hem nieuwschierig en vragend aan...

De gedachten van Etricus gingen nog even naar Syrax toen hij diens ouwe kamertje zag. De jongen had al lang niets meer van zich laten horen, en meerdere malen had Etricus overwogen het kasteel binnen te sluipen om poolshoogte te nemen maar sinds Sue haar zwangerschap was hij binnen en vlakbij het territorium gebleven, waar hij toch elke dag trainde met zijn wapens en zo nu en dan stukken zwom in het meer om toch paraat te staan Sue en de rest van het gebied te beschermen bij een onverwachte aanval. Maar als hij zijn gezicht al bij de poort zou tonen zou het misschien zo zijn dat ze hem nog herkenden van die keer dat hij spioneerde, dus kon hij het risico niet nemen. Toen Etricus de nieuwe kamer in wou lopen om nog wat te klussen hoorde hij Sue haar stem achter zich, en met een glimlach draaide hij zich om waarna ze hem op de wang kuste. 'Ik ben blij dat je ze mooi vind.' Zei hij, en legde zijn armen teder om haar heen toen ze die van haar om zijn middel sloeg. Vervolgens liet hij haar weer los en keek haar nieuwsgierig aan. 'En, wat heeft Mathilda gezegd?' vroeg hij.

Ja ze vond deze bloeme erg mooi, maar ze vond eigenlijk elke bloem wel zijn schoonheid hebben. Etricus sloeg zijn sterke armen om haar heen en Sue had de neiging om zich tegen hem aan te vleien zodat ze hem weer voor zichzelf alleen had. Toen Etricus naar Mathilda vroeg grijnsde ze vrolijk. “Ze zei dat alles goed is. Het verloopt allemaal volgens plan en...“ Sue had nog meer willen zeggen, maar de tweeling begon weer te ruzie‘en om ruimte, maar hun gespring in haar buik was erg pijlijk en Sue Was blij Etricus vast te hebben. Ze kreunde en kneep haar ogen dicht. Kennelijk wilde ze niet dat hun moeder vertelde dat ze met zijn twee‘en in haar buik zaten... “Ik... moet even... zitten...“ heeg ze en wankelde onder zijn begeleiding naar e bank. “Strak... be... ben ik... bond en... blauw?“ heeg ze al grappend en glimlachte teder naar Etricus. Hij was zo zorgzaam niet dat Sue cf Ze wreef over haar gezwollen buik die nog erg springrig was maar ze was ook intens gelukkig met zijn vieren!

Toen Sue nog iets wou zeggen kreunde ze weer en kneep haar ogen dicht. Bezorgd begeleide Etricus haar naar de bank, en hij moest even lachen om haar grapje. Haar buik bewoog druk op en neer, wat er erg grappig uit zag, maar het was wel vervelend voor Sue. 'Ik vraag me af hoe lang het nog zou duren.. Neem maar even rust, dan ga ik nog wat klussen.' zei Eitrucs, die naar het kamertje liep en de potten met verf pakte en aan Sue liet zien 'Ik heb Metallic achtige verf met wit, misschien dat ik het nog kan mengen, maar het zal wel mooi worden, zeker met de houten ondergrond.' zei hij met een glimlach, en bracht de potten verf terug en liet Sue rusten terwijl hij een paar planken met een hamer en spijkers pakte en de laatste stukken van de muur begon te maken. Het was een flinke klus geweest, en vooral het dak met goede isolatie. Het was nog niet laat, en na wat reparaties kon de koets worden gebruikt zodat hij Sue in de middag mee kon nemen op een tochtje langs de rivier. De meeste regen van de vorige dag was al voorbij getrokken, dus gelukkig hoefden ze er niet op te rekenen om kletsnat terug te komen.

“Dat vraag ik me ook af. Ik lijk wel een voetbal die niet van zijn plek komen wil.“ grijnsde ze en knikte bij Etricus zijn wden over het rusten en dat hij nog even ging klussen. Sue legde zich neer op de bank en trok de deken die ze over de leuning had hadden hangen over zich heen. Sue hoorde nog wat Etricus zei en glimlavhte. “Bet zal vast mooi staan.“ zei Sue en ze liet haar vermoeitheid over zich heen komen nual, ze wist niet wanneer de wee‘en zouden inzetten. Want ze liep al bina egen het einde van haar zwangerschap! Ze viel onder de klusgeluiden van Etricus in slaap en dreef weg naar een heeijke droom over haar, Etricus, Syrax en de tweeling!!!

Terwijl Sue in slaap viel begon Etricus de laatste planken er in te timmeren en de isolatie aan te brengen zodat het in de winter lekker warm bleef en de regen er niet doorheen kwam. Aan de dakgoten bevestigde hij aan de uiteinden regenpijpen die in een ton met water gingen zodat het water hergebruikt kon worden. Toen hij alles op zijn plek had begon hij met verven. Éen muur maakte hij metallic achtig, en de rest wit en mengde de kleuren om het plafond uiteindelijk te doen, maar hield de eikenhouten vloer zoals het was. Met dat alles was hij zo tot een uur of twee bezig, en sommige stukken zou hij voor een tweede keer moeten verven, maar eerst moest alles drogen. Toen hij nog zag dat Sue sliep met een warme deken over zich heen moest hij glimlachen, en liep stilletjes het huis uit richting de stallen. Daar haalde hij zijn paard uit de wei, die vredig liep te grazen, maar zonder tegensputteren mee liep en spande het dier na toestemming te hebben gevraagd van de stalmeester voor de kar na een goede poetsbeurt. De kar zat op sommige stukken los, maar de rest was nog mooi zwart gelakt, en op de bok was een satijn rode kussen gemaakt van fluweel om comfort te bieden over hobbelige weggetjes. Uiteindelijk was er nog een uurtje verstreken toen Etricus de kar weer helemaal hersteld had en er weer glimmend bij stond terwijl zijn paard tevreden van wat hooi at. Trots grijnzend liep hij naar binnen en begon wat broodjes te maken met en vulde een kan met melk dat hij in een mand deed zodat ze misschien konden picknicken? Het was dan niet het ideale weer, maar wel droog en zonnig en niet al te fris. Het mandje legde hij achterin de kar, en maakte wat thee waarmee hij op de veranda ging zitten en af wachtte tot Sue wakker zou worden.

Sue werd uitgerust wakker en rook dat Etricus geverft had, maar hij was niet in huis. Se liep rustig richting de badkamer om zuchzelf op te frissen, want dat had ze tot haar schaamte nog niet gedaan... De doushe kraan stroomde heerlijk warm water en streelde haar lichaam. Haar opgezwollen buik voelde gespannen, maar haar kinderen leken die doush momenten ook heerlijk te vinden al bleven ze wiebbelen, maar erg had schoppen deden ze dan niet waar Sue wel blij om was. Daarna droogde zij zich af en liep naar hun slaapkaner om een weinde mee rekjende broek aan te trekken n een losse shift die bijna tot haar knie‘en reikte. Voor Sue naar buiten liep. Ze wist dat Etricus daar vaak zat en ze krop voorzichtig bij hem op schoot en ging tegen hem aanliggen. “zo te zuen ben je lekker druk geweest.“ zei ze met een vriendelijke glimlach en kuste Etricus op zijn wang.

Toen zijn kopje leeg was hoorde hij voetstappen vanuit het huis komen, en even later de douche. Terwijl hij zijn kopje weg had gezet en weer naar buiten kwam zat zijn Chimango op de rek, en keek hem met een schuine kop aan. Aan diens poot was een brief bevestigd, en met een opgetrokken wenkbrauw ontdeed Etricus de vogel van de post en opende de brief. Het was weer van zijn vader, met de mededeling onderweg te zijn met zijn broer. Zijn broer had Etricus ook al sinds jaren niet meer gezien, maar vampiers veranderden bijna niet, dus zou hen nog wel herkennen wanneer ze kwamen. Zijn vader was streng, maar had ook vriendelijkere kanten, maar die lagen door zijn werk dat hij gedwongen in het leger van de vorige koning had gedaan verborgen en kwamen er zelden uit. Toch hield hij van zijn zoons, en zou een goede opa worden, al zou je hem niet zo noemen door diens nog vrij jeugdige uiterlijk. Toen Sue uiteindelijk klaar was kwam ze bij hem op schoot zitten en ging tegen hem aan liggen met een soort grote trui en rekkende broek dat er best grappig uit zag. 'Ja, en ik heb ook alvast de koets klaargezet.' antwoordde Etricus, die Sue een kus terug gaf en voorzichtig op tilde en haar op de bok neer zette. 'Zeg maar waar u heen wilt madame.' zei Etricus met een ietwat kakkerige ondertoon terwijl hij grijnzend op de bok naast Sue klom en de teugels ter hande nam.

Een koets? Ze keek Etricus vragend aan, maar hij tilde haar al op en zetten Sue op een fluwele kussen die op de bok lag. Sue bekeek de koets zo ver als ze kon en grijnsde om zijn kakige ondertoon. Dat stond hem echt voor geen meter. “Maakt niet uit zolang ik maar bij jouw ben.“ zei Sue gerwijl ze lichtjes tegen Etricus aan leunde. Ze reden weg en Sue genoot van de alme rit.De wegen vanwaar de ktsen reden waren iets breder, maar ook beter verborgen voor de blood hunters. Ze vond het altijd fijn om met Etricus samen e zijn en vooral als ze helemaal alleen waren!!!

Toen Etricus met zijn tong klakte stapte zijn paard rustig weg. Een zweep was overbodig aangezien het dier gewoon op geluiden reageerde. Zo nu en dan begroette hij leden, maar de rest van zijn aandacht was bij Sue die lichtjes tegen hem aan leunde. De paden voor karren waren beter aangelegd, mocht er een onverwachte aanval komen zodat de de zij die niet mee konden vechten konden vluchten. Ze waren nu een stuk beter voorbereid, wat waarschijnlijk ook een reden was dat de koning zijn troepen nog niet aan had laten vallen. Toen ze bij een grasveldje aankwamen liet Etricus zijn paard halt houden. Hij was expres binnen het territorium gebleven, bang dat Hunters zouden ontdekken dat Sue zwanger was. 'Daar zijn we dan.. Ik heb wat eten meegenomen, hopelijk dat de buitenlucht je goed doet en het daarbinnen wat laat kalmeren' grinnikte hij, en pakte een deken die hij uitspreidde op de grond, waarna hij de mand met eten pakte en er op zette. Vervolgens stak hij zijn hand uit om Sue helpen van de bok af te komen.

(Ach wat een schatje is Etricus toch! ^^)

Etricus liet de wagen rijden door met zijn tong te klakken en zijn paad te laten lopen. De leden begroeten hen onderweg Sue had zo‘n vermoeden dat Etricus het terretorium niet wilde verlaten wat ze ook niet erg vond. Ze reden rustig veder en Sue streelde Etricus zo nu en dan over zijn kaak. Het was een fijn gevoel zo dicht bij hem te zijn. Toen ze stopte bij een gras eldje zei hij dat ze er waren en dat ie een mand met eten had mee genomen in de hoop dat de buitenlucht haar goed deed en haar buik minder wild zou zijn??? “Je bent een schat weet je dat. Mocht mijn draak ooit de grootste schat willen bewaken in een grott typerend voor ze is zal hij jouw mee nemen.“ glimlachte Sue terwijl ze door Etricus van de wagen werd getilt. Ze wilde hem dol graag het nieuws over de inhoud van haar buik vertellen, maar Etricus was haar voor met iets vragen....

( ^^ het word nog mooier )

Toen Etricus Sue van de kar tilde moest hij hartelijk lachen om haar woorden. 'Gelukkig zal ik gewoon bij je blijven, en hoef ik niet bewaakt te worden.' grinnikte hij. 'Mooi is het hier hé?' vroeg Etricus toen hij Sue naar het kleed had geleid. Op dat moment kwamen soort gekleurde mistvlagen, die zo nu en dan van lichtblauw naar donker blauw pulseerden als soort poollicht. Een glimlach kwam op zijn gezicht, terwijl hij voor haar op zijn knieën ging en zijn hand op hield. Eerst was die leeg, maar er verscheen ineens een doosje die hij open maakte. Daarin zat een ring met zilveren vleugeltjes en een blauw diamantje in het midden. 'Lieve Hester Sue Moonus, wil je met me trouwen?' vroeg Etricus, wiens glimlach verbreedde. Het effect werd gecreëerd door verstopte Shifters met de illusie en teleportatie gaves, om het een speciale sfeer te geven. Dit alles had hij met Will gepland, en Etricus wist zeker dat hij voor altijd bij Sue wou zijn, hoe lang hun leven ook zou zijn!

Etricus had haar naar het kleedje geleid en Sue ging zitten met hem naast zich en de gekleurde misflarden had ze hier nog nooit gezien. 'Ja zeker, maar ik heb ze nog nooit gezien.' zei ze rustig en vleide even haar wang langs die hem hem. Hij was gewoon een schat en ze wist dat hij bij haar zou blijven ondanks de tijd waar ze nu in leefde. Sue keek Etricus even vreemd aan toen hij ineen op zijn knieén voor haar ging zitten en zijn hand ophielt. Wat was die nu weer van plan? Toen ze zijn woorden hoorde werden haar ogen groot en ze wist even niet wat te zeggen? Dit had ze niet verwacht dat hij zou gaan doen, maar ze hielt gewoon zo veel van hem en haar wangen werden rood. 'Ik... ik... Ja!' eerst leek het alsof ze niet wilde, maar ze kreeg haar stem bijna niet onder controlle. Sue vloog hem om zijn hals zo goed als haar gezwolle buik het toe liet en ze glimlachte dol gelukkig en had een klein beetje tranen in haar ogen. Ze was zo gelukkig met hem! 'Ik zou hel graag jouw vrouw willen worden!' zei Sue nadat ze Etricus weer los liet en hem liefdevol zoende.

Toen Sue ja zei begon Etricus zijn hart sneller te kloppen, en toen ze hem liefdevol begon te zoenen kwamen allemaal Shifters tussen de bomen vandaan, applaudisserend en juichend. Met een lach loste Etricus de kus, en deed de ring om Sue haar linker ringvinger, die perfect leek te passen. 'Ik zal een goede man voor je zijn, dat beloof ik.' zei Etricus zacht, die Sue weer verder zoende, wat leidde tot nog meer gejoel en gefluit. 'Jongens, mag ik even alleen zijn met mijn aanstaande bruid?' grinnikte Etricus, waarop de Shifters lachend weer terug gingen naar hun huis. Het zal waarschijnlijk het onderwerp van de week worden, maar Etricus bad dat het niet uit lekte tot het paleis! Nog steeds was hij benieuwd wat voor nieuws Sue had meegekregen van Mathilda, maar wilde het ook wel een verrassing houden, dus besloot er op dit mooie moment ook niet naar te vragen. 'We kunnen de trouwerij het beste houden wanneer alles weer wat rustiger is' zei Etricus, die Sue wat kruiden thee aanreikte die hij in een kan mee had genomen en in een glas had gedaan. 'Voor ik in Doole terugkeerde dacht ik niet dat dit me allemaal zou overkomen, laat staan vader worden en trouwen!' vervolgde hij glimlachend.

Toen ze Etricus zoende kwamen de shifters die mee geholpen hadden een mooie sfeer te maken tevoorschijn. Die glunderde helemaal en ze hoorde hoe hij hen weg stuurde en haar beloofde een goede man te wezen.'En ik zal je beloven altijd bij te staan!' zei sue en leunde heerlijk tegen Etricus aan. Ze voelde zich intens gelukkig en nam haar thee aan die ze rustig begon te nippen. 'Toen Will Hood me misbruikte dacht ik voor altijd bang voor mannen te blijven nog dat ik ooit kinderen zou krijgen of met een man zou trouwen.' zei Sue rustig, maar ze kreeg even een strakke blik in haar ogen toen ze daar aan terug dacht. 'Toch heb ik sy ooit gezegd toen hij er naar vroeg misschien nooit meer zwanger zou worden, maar kijk ons nu ik word weer moeder en jij bent straks tweevou... Eurh!!!!' Sue wilde nog meer zeggen, maar de wee'en braken haar zin af. Sue liet het glas dat nog driekwart gevult met thee was vallen en greep naar haar buik, waarbij de haar ogen stijf dichtkneep! 'Auweu! Etricus mijn water is gebroken!' kreunde ze pijnlijk en probeerde zich op te trekken, maar het lukte haar niet van de pijn die even leek te zakken en dan weer in allehevigheid terug te komen!!!

Toen Sue nog iets wou zeggen nadat ze van haar Thee begon te drinken schreeuwde ze het uit van de pijn. Even keek Etricus verschrikt op, maar zijn gezonde verstand hield hem tegen niet in paniek te raken. 'Geen zorgen, ik zal je zo snel mogelijk terug brengen!' zei Etricus, die Sue voorzichtig optilde en achterop de kar legde, waarna hij de picknick deken over haar heen legde. Snel sprong hij op de bok en liet zijn grazende paard omkeren, weer terug richting Old Home. Onderweg kwamen ze de Shifters tegen, die snel opzij sprongen. Zo nu en dan keek Etricus achterom, maar hield altijd een oog op de weg. Vrij vlot waren ze weer bij de huizen, en zo snel mogelijk liet hij zijn paard naar het huis van Mathilda gaan. 'Mathilda, kom snel!' riep Etricus, die van de bok klom en Sue weer van de kar tilde. De deur ging net open toen hij met haar aan kwam gehold, en Mathilda ging snel opzij om hen binnen te laten 'Snel, leg haar op het kraambed!' zei ze, terwijl ze Etricus voor ging en de weg naar een slaapkamer wees waar een groot bed stond. Voorzichtig legde hij Sue neer, en hield Sue's hand vast terwijl Mathilda de benodigde spullen pakte.

Etricus keek verschrikt op toen zij zo te keer ging. Haar water was echt gebroken, want ze voelde flink wat nattigheid tussen haar beneb. Sue kreunde terwijl Etricus haar op tilde, in de wagen legde waarna hij de deken waar ze op gezeten hadden over haar heen legde. De wee‘en waren moordend. Ze wist dat ze pijnlijk waren, maar nu merkte pas in volle teugen hoeveel pijn het werkelijk deed!!! Soms waren de wee‘en zo erg dat ze het niet met kreunen binnen hielt en schreeuwde het dan uit van de pijn. Onderweg zag ze met waterige ogen hoe de leden hen na keken. Sommige waren niewschierig andere maakte zich grote zorgen om haar zoals haar vader die Sue naar buiten zag rennen toen de denderende pardenhoeven te horen waren. Etricus stopte bij het huis van Mathilda en Bracht Sue naar binnen toen hij haar van de wagen had gehaalt. De andere oudste vrouwen die elkaar altijd bij de geboorte kwamen al snel het huisje binnen en ze hadden een leerling bij zich die wilde helpen om de kinderen van de WOF ter wereld te komen. Sue was blij dat de vrouwen de regels wat hadden aan gepast en Etricus niet weg stuurde, wat normaal wel gebeurde. Sue schreeuwde hard verscheurend van de wee die ze nu kreeg en moest puffen van Amilya om rustig te blijven. Sue pufte en een van de tweeling haalde ht in hun hoofd om op dit moment een flinke trap te geven! Sue gromde even dreigend voor ze weer begon te puffen. De ontsluiting was nog niet groot genoeg en Sue was gedwongen nog even door te puffen voor ze van Mathilda het seintje kreeg dat ze mocht persen. Sue perste en perste voor ze de eerste Baby aan voelde komen. Het was pijnlijk maar gelukkig na nog een keer persen was de eerste van de twee eruit. Sue hoorde hoe de kleine begon te huilen wat een goed teken was van gezonde longen! Ze kreeg een volgende wee die nog pijnlijker leek dan die ze bij de eerste Baby kreeg. Sue pufte opnieuw en kreunde luid. Ze perste opnieuw, maar deze leek er niet uit te willen komen!!! Sue krijste van een zeer harde en pijnlijke wee waardoor ze haar stem nog net niet kwijt raakte. Ze perste opnieuw en toen verschoof de Baby wat. Sue pufte weer en perste opnieuw. Het deed meer pijn dan ooit maar toen voelde ze bij de laatste keer persen waar ze veel energie bij gebruikte met een kreet die minder kracht bevatten, wat zorgen bij Mathilda en de andere vrouwen op hun gezichten te lezen was. Sue heeg zwaar te zwaar! Haar hart raasde als een gek en ze kreeg bijna geen lucht. Sue moet rustig worden en snel ook! Mathilda gaf Etricus een een pil die Sue onder haar tong moest hebben liggen, want als ze dat pilletje onder haar tong zou hebben konden de steke kruiden hun werk doen!!!