Asking for Help!???

chtVanaf het huisje van Miley had Drake Alina meegenomen. Haar verwonding die zowel door haar moeder als door Drake zelf was veroorzaakt moest snel worden behandelt anders zou ze vreselijke littekens er van overhouden! De Hellrazor schoot tussen de boomstammen door naar het BFP gebied waar Drake van had horen vertellen door de dorpsbewoners die hij de dood in gejaagd had voor Drake voor goed brak met de duivel. Zijn demon wezen had geen macht over Drake omdat hijzelf een demon was! Zijn snelle dreunende pootstappen hadden echter de aandacht van de BFP leden gewekt en ze wisten kennelijk dat zijn broer een van de weinige was die de Racer gaven had. Drake zag alles perfect aan komen, maar had niet verwacht dat er een verrassings aanval op hem gepleegd zou worden! Drake zag een soort van valkuil die bedekt was met bladeren waar hij in had moeten vallen. Zijn verschijning zou te zien zijn als een soort van lange streep inplaatsts van een flits zoals dat bij Racers het geval was. Drake zag ineens iets bewegen en hij handelde snel door Alina in een van de struiken zodat hij zijn poten vrij had om aanvallen af te weren zonder dat hij Alina niet in gevaar zou brengen. Drake rende nog iets door maar de netten had hij echter niet verwacht, maar zijn innerlijke vlam stookte hij hoog op en verbranden de netten voor ze hem aan konden raken. Drake gromde dreigend en richten zijn zilveren ogen op de hunters en shifters die hem wilde aanvallen. Drake uiten een dreigende brul, maar die was anders dan die van de draken. Deze brul was hoog en snerpend , waardoor deze door merg en been ging. Drake bleef voor Alinastaan zodat ze haar niet meer zouden kunnen verwonden dan dat ze al was. Drake's rug begonnen vlammen hoog op te slaan en hij was eigenlijk wel blij dat Drake niet te kort bij de bomen en Alina stond, want het gras onder zijn poten begon al vlam te vatten en als de andere hem dichterbij hem zouden komen zouden ze levend verbranden! Een man kwam naar voren en Drake zwiepte even met zijn staart. Hij wist niet wie het was, maar een ding was zeker hij had duidelijk de leiding hier.Drake keek hem aan en torende hoog boven iedereeen hier uit, maar Drake zou zich veranderen als het daar voor nodig was om hun vertrouwenwat te winnen, maar voor nu bleef hij liever zo om Alina de hulp telatenkrijgen die ze brood nodig had!


(Robin en Alina)

Robin was niet goed bij zijn hoofd de laatste tijd door dat de griffioen hem steeds dwars zat maar als er aan de bel werd getrokken was hij weer de oude Robin en toen Robin te horen kreeg dat de broer van een hellwolf was veranderd in een hellrazor wou hij het beest is van dichtbij bekijken, Dus had hij besloten om een verrassing aanval te plannen, zo hadden ze een valkuil uitgegraven en met bladeren bedekt, netten opgehangen maar wat Robin niet had verwacht was dat het beest iemand bij zich droeg, Ja Robin zat boven in de boom in zijn mensen vorm naar beneden te kijken, een voordeel om een halfvogel te zijn, hij had een goede zicht had, die beest bewoog snel maar hij zag wel dat hij een mens droeg en toen de shifters en bloodhunters hem aanvielen gooide hij het mens achter zich en beschermde haar! Robin sprong uit een boom met zijn boog en liep met kalme passne naar voren, de mensen om hem heen sloten hun oren toen de brul kwam maar Robin bleef gewoon doorlopen en stapte naar voren uit de menigte en keek de hellrazor onderzoekend aan, het was een prachtig beest en Robin richte zijn ogen weer omhoog richting het kop 'Wat heb je hier verloren?' Vroeg hij streng.

De man bleef ver genoeg van hem af staan en vroer wat hij hier verloren had. Drake liet de vlammen ende hitte verdwijnen en deed een paar passen achteruit voor hij Alina uit de struiken haalde. Drake had geen kwaads in de zin, maar hij zou zich verdedigen als het moest, maar hij zou niemand opzettenlijk aanvallen! Drake 's huid was weer voldoende afgekoelt om haar niet opnieuw te verbranden. In tegenstelling tot vroeger kon Drake in deze vorm heel moeilijk spreken dus een helelange uitleg was niet handig, maar korte zinnen ging net weer wel. Drake wilde niet dat Alina niet geholpen zou worden doordat hij te koppig zou zijn geweest om geen uitleg te geven en veranderde zich terug in zijn menselijke gedaante. Zijn zilveren ogen bleven voorlopig. 'Alina heeft hulp nodig er zijn geen dorpen dichtbij genoeg om haar daar heen te brengen julie waren de enige die dichtbij genoeg waren.' Drake probeerde rustig over te komen, maar hij was zo bezorgd om Alina dat hij nerveus begon te worden. Hij keek even naar haar en zag dat op haar arm nog grotere brandblaren waren ontstaan. Ze zou snel hulp moeten krijgen en Drake was niet zoals de rest van de demonen helemaal niet. Het was dat Drake in hetbegin te bang was geweest om zichvan Satan af te keren. Drake hoorde iets achter zichen het waren geen menselijke voetstappen. Drake kon aan de geur al meteen ruiken dat het om een of twee demonen ging. Drake legde Alina voorzichtig neer en bleef luisteren voor hij een stem hoorde. Hoor en schril! Drake shifte terug en zag de twee demonen meteen een van de twee was even groot als hij, maar Drake was niet van plan om ze dichterbij te laten komen en gromde dreigend voor hij van het gezeldschap weg stapte en zijn rugvinnen hoger op zetten dan dat ze normaal waren. Hij had wel verwqacht dat ze hem zouden volgen, maar dat ze dat zouden doen terwijl hij Alina bij zich zou hebben? Drake zag Perno en Tulan naar voren komen een van de twee was een Hellewolf en de andere een andere soort hagedis die duidelijk geen Hellrazor was. Ze vielen aan zonder wat te zeggen of een dreiging te uiten en Drake verhitten zijn lichaam zodat zij zich zouden verbranden! Drake schoot naar voren en greep de hagedis demon vast bij zijn schouder terwijl de hellwolf hem in zijn flank aanviel! Drake slingerde de hagedis weg die tegen een boom in rook opging. De hellewolf zou ook niet lang leven, maar zijn tanden drongen door zijn geschubte huid heen en trokken bloederige wonden. Drake uiten een pijn kreet die nog hoger dan zijn brul was en verhitten zijn lichaam tot de demon in vlammen op ging en later in een zwarte rookwolk verdween. Drake zou het wel overleven, maar Alina was zijn grootste zorg nu. Langzaam draaide hij zich om, en terwijl hij terug liep shifte Drake terug in zijn mensen bleef bij Alina staan ookal ontlaste hij zijn gewonde kant en keek naar deman die hem eerder aangesproken had.

Robin zag dat die HellRazor zich in een mens veranderde en bleef kalm staan wachtend op uitleg. Hij zga dat die jongen zijn zilveren ogen behield 'Alina heeft hulp nodig er zijn geen dorpen dichtbij genoeg om haar daar heen te brengen julie waren de enige die dichtbij genoeg waren.' Drake probeerde rustig over te komen, Robin bleef op een afstand, ze was zwaar gewond en moest zeker worden behandeld en Robin kon geen nee zeggen tegen mensen die hulp nodig hadden dus wou hij net antwoorden toen Hij iets opmerkte een geur, het leek wel de geur vn demonen. En blijkbar merkte die hellrazor het ook want hij shifte weer terug naar zijn vorm en begon met die demonen te vechten, het was verdediging merkte Robin al snel, RObin liep heel kalm anar het meisje toe en bekeek haar nu goed, met een paar tekens werd er heel hard gevloten en in de verte hoorde je hoeven op de grond denderen. Toen de jongen eindelijk klaar was met vechten keek Robin bezorgd 'We moeten haar snel naar mijn huis brengen, kan jij haar brengen en ons volgen?' vroeg hij kalm en stodn op en sprong op zijn paard en keek even naar het beest en ebgo nte galoperen richting BFP.

Alina zag alles in grote wazige vlekken ze voelde dat ze gedragen werd ze hoorde op een gegeven moment vanalles en zag mannen. Ze werd een paar keer neer gelegd en rook de zwavelachtige geur van demonen. waren ze hier?! Ze moest Drake Helpen maar ze kon zichzelf niet rechttrekken alles was stijf en slapjes. Na een tijd voelde ze Dake weer met haar goede arme hield ze hem vast. Ze zag dat hij gewond was en haar wazige blik werd ongeruster. "Je hebt pijn..." Fluisterde ze zachtjes. Ze liet haar hoofd tegen zijn schouder rusten haar lijfje deed pijn. Haar ogen werden angstiger toen ze een man zag aankomen met een verminkt gezicht. Nee Alina vertrouwde niet snel mensen en zeker niet als ze eerst Drake hadden bedreigt. Ze kon zijn woorden niet goed verstaan het klonk raar in haar oren en ze kreunde even van de pijn voor haar lijfje weer dubbel plooide en ze viel. Ze zag weer zwarte vlekken voor zich en ze begon steeds meer haar grip op de werkelijkheid te verliezen.


-sorry kort I know >.<-

Drake was blij dat ze haar hulp wilde verlenen. Alina kwam wat bij en vroeg fluisterend of hij pijn had. 'Stt, Spaar je energie Alina.' zei hij voor Drake knikte voor hij weer shifte en Alina op pakte en vertraagde zijn pas zodat hij niet voor hen zou komen. Alle leden gingen mee terug op die gene na die hun wachtpost niet mochten verlaten. Ze omsingelde Drake voor het geval zo was dat hij toch zou aanvallen, maar Drake had geen zin om tegen deze personen te vechten, maar juist te helpen als het even kon. Drake zag na even half gerent enhalf gelopen te hebben een groot huis met meerdere verdiepingen tussen de bomen opreizen! Drake keek er vol bewondering naar en vond het prettig te weten dat Alina geholpen zou worden, want ze had al een hele tijd niks gezegt dan gevraagt of hij pijn had en dat baden hem grote zorgen. De leden rond het huis schrokken van zijn verscheining maar toen ze zagen dat hij Alina tussen zijn poten droeg veranderde hun houding even, maar het bleef waarschuwend. Drake liep tot dicht bij he huis en zakte daat door zijn poten om Alina af te geven aan de healers die Alina mee naar binnen namen. Drake wilde graag mee naar binnen dus veranderde hij zich, maar Drake zag al snel dat ze hem niet binnen wilde laten wat ook wel begrijpelijk was, maar Drake's gezicht werd niet hard, nog keek hij hen boos aan omdat ze hem tegen hielden. Maar Alina had verlatings angt maar dat konden hen niet weten,maar Drake bleef rustig en keek even naar de man die hier de leiding had en vroeg zich af of ze hem wel zouden geloven als hij hen de waarheid zou vertellen, maar de engelen ketting lag op zijn shirt en zijn blauwe irrisen kwamen weer naar voren.

Blijkbaar kwam het meisje een beetje bij maar verloor toen snel de greep in de echte wereld. Robin liet zijn paard sneller galoperen, en hij irriteerde zich er aan dat er steeds mensen hun paarden inhielden om het beest in de gaten te houden, zagen ze dan niet dat hij neit wou aanvallen? Hij zag een shift naast zich rennen en knikte naar hem 'zeg dat ze alles meoten klaar maken.' Riep Robin en de shift knikte en versnelde zijn pas. Al snel zag hij het huis in de buurt komen en liet zijn paard stoppen, sprong er van af en keek toe hoe ze het meisje overnamen van die hellrazor, hi jwou duidelijk mee maar dat mocht neit, hij wou dat de healers genoeg ruimte hadden om haar te behandelen, alleen een paar mensen mochten naar binnen en dat was de monnik die hun hielp met kruiden enzo. Robin liep op de jongen af die nu terug veranderd was, hij zag de ketting maar wou eigenlijk zelf het verhaal horen 'Kom maar mee naar binnen naar mijn kantoor.' Zei Robin en liep naar binnen en liep meteen door naar de 1e verdieping waar hij een kamer in liep en achter de bureu ging zitten op een stoel en keek afwachtend naar de jongen.

Alina hoorde het kalmerende geluid van Drakes stem maar ze hoorde niet wat hij zei. Ze voelde dat de pas weer versneld werd en na een tijdje dat z niet meer in Drakes warme armen lag. Nee ze voelde hem niet meer en ze raakte lichtelijk in paniek. Waar was hij?! Ze zag vanalle rare vormen die waarscheinlijk mensen moesten voorstellen. Alina voelde hoe er vanalles op haar lijfje werd gesmeerd en hoe de wondes minder erg werden. Alina begon gelijdelijk aan beter te zien en ze voelde hoe ze in bed werd gelegd. één van de verzorgers had haar een witte jurk aan getrokken en ze voelde de windels die eronder zaten. Ze mocht niet gaan kijken waar drake was nee ze moest hier in bed blijven en rusten. Alina vond het niet fijn helemaal niet fijn zelfs maar ze hielden de wacht bij haar kamer net als Drake vertrouwde ze haar ook niet volledig.

De man zei dat hij mee moest komen naar zijn kantoortje en Drake keek even naar de mannen, maar ze lieten hem door en Drake volgde hem de trap op naar de 1ste etage en zag hem een kamer in gaan waar Drake ook naar binnen ging en zag hoe twee man de deur in de gaten hielten door er voor te gaan staan. Drake zei er niks over wat een andere demon waarschijnlijk wel zou doen. Drake zag hem gaan zitten en liep rustig naar zijn bureau en ging op de stoel zitten die ervoor stond. Drake voelde zich nog niet echt op zijn gemak, maar alles was beter dan buiten te zijn op het moment. 'Bedankt, maar er is nog iets dat ik graag kwijt zou willen.' zei Drake en keek de man rustig aan. Alina werd nu geholpen en hij hoopte dat ze rustig zou blijven en niet de boel opstelte zou gaan zetten? 'Als het zou kunnen zou ik me graag bij jullie willen aansluiten?' vroeg Drake en hij wachten even.

Robin zag dat die jongen op de stoel voor hem ging zitten 'Bedankt, maar er is nog iets dat ik graag kwijt zou willen.' zei Drake en keek de man rustig aan. Robin voelced gewoon dat die jongen zich niet op zijn gemak voelde en Robin knikte dat hij door mocht gaan. 'Als het zou kunnen zou ik me graag bij jullie willen aansluiten?' vroeg Drake en hij wachten even. Robin keek de jongen lang aan 'Dus je wilt dat ik je in mijn groep neem? Terwijl ik je helemaal niet ken? Wat is eigenlijk je reden dat jij je wilt aansluiten?' Vroeg Robin kalm en keek met zijn bruine ogen naar die jongen man, Robin was niet meer als vroeger hij vertrouwde niet meer iedereen en nam niet zo snel meer mensen in zijn groep.

Ja widow had zich de laatste tijd erg op de achtergrond gehouden. Ze vond het vreselijk wat er met sue was gebeurd en mischien zelfs nog erger wat er met Robin haar geliefde was gebeurd. Ja zijn gezicht was verminkt maar ze hield nog steeds even veel van hem ongeacht hoe hij eruit zag. Ze zat in haar kamer wachtend op Robins terug keer. Ze hoorde een hoop rumoer en zag Robin naar zijn kantoor gaan. Ja Robin vertrouwde mensen niet meer zo gauw nu was Widow vreemd genoeg degene die makkelijker te overtuigen was. Ze veranderde in haar slangenvorm en kronkelde door een verscholen deurtje naar Robins kantoor ze kronkelde naar hem toe en wikkelde zich om hem heen haar hoofd op zijn schouder. Met haar slangachtige ogen hield ze drake in de gaten. Haar hoofd draaide zich naar robin en met haar slangen gefluister zei ze. "Wie issss onze gassst?" Vroeg ze kalm haar ogen behoedzaam.

Hij vroeg welke reden Drake had om zich bij hem aan te sluiten. Drake wist heel goed waarom en dat zou hij gaan uitleggen ook, of ze hem nugeloven zouden of niet! 'Ondanks dat ik er vrij weinig mee te maken heb gehad zijn er toch mensen en shifters in verschillende dorpen gedood door mijn toe doen. Terwijl ik daar juist helemaal niks om geef. Thuis ben ik altijd al het buitenbeentje geweest, maar daar heb ik me nooit wat van aangetrokken. Toen ik nog een Hellewolf was en ze me hier heen stuurde was mijn nieuwschierigheid gewekt door wat jullie hier hebben opgebouw en niet doordat Satan jullie wilde onderwerpen.' begon Drake en keek even weg. Dit vond hij best lastig om te vertellen, maar anders zou hij zijn kans verspelen! 'Toen ik er in mijn eentje erop uit ging ben ik Alina tegen gekomen hem meisje dat jullie nu verzorgen, maar ik had niet verwacht dat Cervius op dat dorp een aanval zou plegen dus toen ik hen zag had ik tegen Alina gezegd me niet te volgen, maar ze deed het toch alhoewel niet in haar menselijke gedaante en ze was op mijn rug beland. Iets dat ik niet gevoelt had omdat ze in haar shift zo licht was dat je het nouwelijks zou merken. Terwijl de andere voor gerotzooi zorgde probeerde ik me ongemerkt tussen hen in te mengen wat niet echt goed ging. Ze hadden niet op een tegenaanval gerekend en... Ik zag iets wits voorbij schieten, maar dat was de eerste keer dat ik toen een engel had gezien en wilde die beter bekijken, maar daardoor werd ik door een van de andere hellewolven opzij geduwt waardoor die geraakt werd door een sterrenschot.'vertelde Drake verder en een hevige rilling kon hij niet onderdrukken doordat wat hij nu ging vertellen. 'Wat ik toen zag heeft me diep geschokt en puur uit angst ben ik hem gesmeert tussen de andere terwijl we terug trokken ben ik van de groep afgegaan en in een grot kwam ik er achter dat Alina met me mee was gereist.' Drake viel even stil daarna en moest weer staan omniet opnieuw zichzelf af te kloppen die herinnering was gewoon weg vreselijk en soms had hij die zelfs als nachtmerrie gehad! Drake keek weg en probeerde verder te spreken. 'Ik dacht toen gek te worden van al dat stof en ben als een bezetenen me af wezen kloppen toen was iknog nietzo aan hetklimaat hier gewent en Alina zei me daar weg te gaan en dat wilde ik eerst ook daarvoor ben ik de engelen nog wezen opzoeken. Toch had die vrek me nog weten over te halen dit deze ketting te misbruiken doordat hij dan zijn zin zou krijgen.' bij de laatste woorden gromde Drake lichtjes hij was echt kwaad op Satan en over hoe hij alles hier ten gronde wilde richten! 'Maar bij de laatste overdracht kregen wat demonen Etricus te pakken en nadat ik weg was gegaan was dat de druppel die de emmer deed overlopen. Ik ben terug naar het dorp gegaan en heb de mensen en shifters over de aanval verteld en poppen op gezet voor de bewoners zich in de schuilkelders van de kerk verstopte. Daarna heb ik nog wat kruiden geplukt die erg handig is als je snel iemand in slaap wilt brengen die vooral bij Demonen zeer goed werkt. Daarna ben ik door het portaal geslopen en naar het paleis van Satan gegaan waar ik op merkte dat hij weer eens een van zijn lange preken hielt. Die kans kon ik benutten om Etricus daar weg te krijgen. de wachters het kruid geven met een smoesje was zo moeilijk nog niet die ketens die Etricus gevangen hielden des te meer. Die dingen zijn super zwaar en leven door een van Satan's spreukenh toch kun je ze even lam leggen door de sleutel in het slot te steken wat me een paar gekneusde ribben opgelevert heeft, maar gaat het niet over. Ik was al te vrede dat hij met me mee ging!'zei Drake en schudden even zijn hoofd toen hij het over zijn ribben had. 'Daarna zijn we terug door het portaal gegaan en hebben we Lira nog even af moeten schudden, wat me gelukkig gelukt was door een rookgordijn te maken en via een zelf gegraven gang aan haar ontsnapt. Daarna wilde ik terug gaan naar Alina, maar onderweg kwam in een van de andere demnen tegen die Piosen blood als gave bezat en daardoor ben ik nu een Hellrazor geworden. Er was wat onegigheid tussen de moeder van Alina en mij, waardoor ik voor het eerst bijna mijn controlle verloor, dat mens is echt erg. Daardoor door haar moeder en mij heeft Alina die verbranding opgelopen. Ik ben niet zoals de andere en dat wil ik ook niet worden ook wat die opgeblazen kloot ook beweerk of doet mij krijgt hij er niet meer onder! De enige waar ik me nu zorgen over maak is mijn broer. Maar ik wil recht zetten wat nog recht gezet kan worden en dat is door de mensen en shifters juist te helpen en niet te vernietigen! In de hel is alles doods en dat alleen door die vernietigings zucht van Satan en de andere demonen! Hier is alles vol leven of het nu mensen, shifters of de omgeving is. Ik snap niet dat ze dat niet in zien.' sloot Drake zijn pleidooi af het was een heel verhaal dat was een ding dat zeker was, maar Drake wilde niks achterwegen laten en in de tijd dat hij dit alles vertelde waren zijn ogan zilver een van de bijwerkingenwerkingen die hij had wanneer Drake de waarheid sprak. Deze man voor hem mocht als hij Etricus kende best even een berichtje sturen om te vragen of hij hem echt uit de hel bevrijd had! Drake keek hem aan, maar zijn gevoel van onbehagen bleef aan Drake knagen. Ineens kwam er een grote slang die zich rond de man voor hem heen kronkelde, maar kennelijk kende ze elkaar, maar Drake hielt zich verder stil omdat hij wilde weten dat ie zou doen?

Widow kwam naar binnen kronkelen en wikkelde zich om hem heen en legde haar hoofd op zijn schouder. En RObin luisterde aandachtig naar het verhaal van de jongen, hij hield hem goed in de gaten om zeker te weten dat hij niet loog en zijn gevoel zei van nee, hij was diep onder de indruk maar hij liet het niet zien, je moest heel wat moed hebben om satan de rug toe te keren en toen hij hoorde dat Etricus bevrijd was knikte hij alleen maar, hij geloofde deze jongen maar hij wou het zeker weten, hij keek even naar Widow en toen weer naar de jongen 'goed ik zal nog even na vragen maar je kna hier overnachten, Alina heeft nu rust nodig om te herstellen en ik zal zeggen dat jij naar haar toe mag.' Zei Robin kalm en pakte wat papier en een pen en keek toen naar die jognen 'wat is je naam?' vroeg hij en begon te schrijven wachtend op zijn antwoord.

De man knikte even toen hij het over Etricus had en nadat hij gezegd had dat ie wat na ging vragen maar dat ze hier alvast konden over nachten. Drake knikte dankbaar en hoorde hem naar zijn naam vragen. 'Drake, Drake Salix.' zei Drake en voelde zich al wat lichter dan in het begin. Maar dat ze hem bij Alina lieten vond Drake helemaal geweldig. Drake bleef nog even naar de slang kijken, maar al snel was hij met zijn gedachten bij Alinaen keek even naar de deur die nog steeds bewaakt werd.

Widow luisterde naar het verhaal van de jonge demmoon. Hmmm ja ze geloofde hem en ze zag gewoon dat hij goede bedoelingen had. Hij wilde zich dus aansluiten bij BFP hmm zo'n hellrazor was inderdaad wel handig voor hen. Widow werd weer mens en ging op Robins schoot zitten. Haar witte haar keurig en haar blauw groene ogen op Drake gericht. Ze drukte een vlugge zoen op Robins kaak met haar kersenrode lippen. Ze wachtte rustig af. Dus hij was degene die met dat zwaar verbrande meisje naar hier was gekomen? "Je kunt best zo snel mogelijk naar je vriendinnetje gaan ze zet de ziekenboeg nogal op stelten." Zei ze rustig. "Ik neem aan dat jij Drake bent?" Zei ze kalm. Ja dat moest haast wel wat het meisje riep niets anders. Ze bleef rustig op robins schoot zitten haar blik nog steeds op drake gericht. De jongen zei zijn naam en dat bevestigde haar vermoedens. "Zal ik hem begeleiden liefje?" Vroeg ze aan Robin haar blik nu op hem gericht.

Widow veranderde terug in haar mensen vorm enging op zijn schoto zitet nen drukte een snelle kus op zijn kaak. Je kunt best zo snel mogelijk naar je vriendinnetje gaan ze zet de ziekenboeg nogal op stelten." Zei ze rustig. "Ik neem aan dat jij Drake bent?" Zei ze kalm. En robin keek afwachtend naar de jongen 'Drake, Drake Salix.' Robin knikte toen hij die naam hoorde, "Zal ik hem begeleiden liefje?" Vroeg ze aan Robin haar blik nu op hem gericht. Robin keek in haar blauw groene ogen en knikte toen 'Doe dat maar dan weet i kzeker dat de leden he mniet zullen tegen houden en wil jij Robert naar boven sturen?' vroeg hij en drukte een kus op haar hals voor hij haar van zijn schoot liet gaan.

Widow knikte bij Robins woorden en ze gennoot van de kus in haar hals. "Zal ik zeker doen schat." Zei ze voor ze van zijn schoot afgleed en naar Drake toeliep. "Kom mee." Zei ze voor ze voor hem op liep en van de wenteltrappen af wandelde. Al gauw kwam ze Robert tegen. "Robin wilt je zien." Zei z emet een vriendelijke glimlch. de man knikte en haastte zich naar boven. Widow zei niet echt veel tegen Drake ze zag er het nut niet van in. Al gauw kwamen ze bij de ziekenboeg waar ze vanalles hoorde kraken en iemand hoorde schreeuwen. Ze schudde afkeurend haar hoofd. "Is je vriendinnetje geestelijk niet goed snik of zo?" Vroeg Widow haar blik op Drake voor ze het gordijn aan de kant schoof om naar het meisje te kunnn.

Alina was dus weer in paniek en Drake kreunde licht, maar liet verder niks merken en volgde de vrouw die de slang was geweest. Kennelijk partners... Drake volgde haar naar beneden en de twee mannen die de deur bewaakt hadden gingen nu andere dingen doen. Toen ze iemand die Robert heten naar boven stuurde naar de man waarmee ze net gesproken hadden die heten dus Robin! Terwijl ze verder liepen klonk er al snel gekraak, waar was Alina mee bezig? “Nee, ze heeft van kleins af aan een gewoonte gekweek. Ze is bang om verlaten te worden als het haar niet eerder gezegt is wat er gebeurd word ze bang en raakt Alina in paniek.“ zei Drake voor ze door het opzij gehouden gordijn liepen. Het was echt een puinhoop hier! “Alina rustig ze willen ons helpen!“ riep Drake voor hij over wat rommel heen sprong en naar haar toe liep. Ze was echt bang, maar dat hoefte ze niet te zijn.

Alina was in halve ijltoestand wakker gewrden op een plaats die ze niet kende. Er waren geen bekende geuren alleen maar mensen met vreemde witte pakjes die haar dingen vroegen en iets in haar arm prikte. Maar Drake was negens te bekennen. Ze raakte in paniek haar hartslag rees de pan uit en haar ademhaling werd oppervlakkiger. Ze raakte in paniek en daardoor gingen vele meubels in de kamer rondzweven. Verplegers moesten wegduiken voor rondvliegende lades Alina kalmeerde lichtjes toen ze Drake hoorde en hem uiteindelijk ook zag de meubels vielen met een smak neer en alina klom uit bed haar arm zat volledig in het verband net als haar bovenlichaam dat onder het witte kleed zat. Ze vloog hem in de armen en kreunde even van de pijn. Haar ogen hadden zich gevuld met tranen en ze zag hoe een vrouw met witte haren weg ging. "Drake...." Zei z eopgelucht maar met een zwakke stem. "Wa...waar zijn we?" Vroeg ze angstig terwijl ze hem vasthield. de verplegers wilde alina weer in bed leggen maar ze durfde niet dichterbij te komen.

Alina kalmeerde gelukkig, maar Drake moest nog even weg duiken voor een kussen van een stoel voor ze hem in zijn armen vloog. Drake wreef voorzichtig over haar rug en hoorde haar kneunen, maar voelde ook het verband dat om haar boven lijf was gewonden! Alina was erger verbrand dan hij had gedacht. “Kom ga maar liggen je heb je rust hard nodig!“ zei Drake lichtjes streng, maar zijn ogen stonden vriendelijk. Drake begeleiden Alina terug naar haar bed en liet haar er weer in gaan liggen. Daarna pakte Drake een stoel en zetten die naast haar bed. Drake was moe en zzijn verwondingen bloeden gelukkig niet langer, maar de arsten leken het bloed te kunnen ruiken en een van de doktoren die de moed weer had gevonden kwam Drake vragen of hij zijn boven lijf wilde ontkleden? Drake had eigenlijk geen zin om dat te doen, maar ze hadden Alina al geholpen en als Robin hem toch aan zou neme na bepaalde info te hebben verkregen zouden zijn verwondingen toch ook na gekeken moeten worden! Drake ontkleden zijn boven lijf en liet hen de verwondingen na kijken. Eerst moesten ze de opgedroogde koek bloed weg wassen. Drake was niet kleinzerig maar het deed wel pijn. Hij was niet bijzonder gespiert omdat Drake eigenlijk bijna nooit trainde. Zijn postuur was normaal en toen ze klaar waren verbonden ze de verwonding en trok Drake alleen zijn shirt weer aan die flink aan flarden gescheurt was en richten zich naar Alina en ging half op haar bed hangend leunen. Drake glimlachte vermoeit en langzaam aan zakte hij weg tot zijn ademhaaling regelmatig werd, maar de verplegsters en dokters lieten hun verder met rust...

Drake wreef voorzichtig over haar rug ja dat liet haar ontspannen. Ze hoorde zijn strengere toon en omdat hij eht was luisterde ze ernaar en ging ze weer in bed. Ze keek hem aan met een kleine glimlach. Ze schrok toen een dokter dichterbij kwam en wat aan drake vroeg. Ze zag hoe hij zijn shirt uittrok en hoe ze hem hielpen ze nam zijn hand vast om hem wat steun te geven mentale steun. Nadat de dokters hem ook hadden geholpen gingen ze weg en ze zag hoie hij langzaam in slaap viel. Alina shiftte in haa rkatenvorm en legde zich op zijn schoot waar ze zelf ook in slaap viel.

Alina had zijn hand vast gehouden toen hij verzorgd werd, maar Drake merkte niet dat Alina bij hem ging liggen. Drake sliep zo nog een tijdje omdat hij voor een lange tijd gerent had om van zijn plek naar het huisje vanAlina te komen en vandaar had Drake op hoge snelheid naar het BFP terretorium gerent om voor haar hulp te vinden. DRake werd na een tijdje langzaam aan wakker en voelde iets warms op zijn benen en Drake voelde er even naar. Toen hij een zachte vacht voelde wist Drake dat het Alina was. Drake richten zich wat op en kreunde zachttoen de wond schrijnde en keek even naar de slapende jonge kat die heerlijk op zijn schoot lag. Drake glimlachte zacht en aaide haar lijfje.

Na een tijdje met Robert te hebben besproken liet hij RObert weer zijn gang gaan en wachten op de brief van Etricus die wat later kwam, ja daar stond een bevesteging en Robin zuchtenen ging toen naar zijn eigen kamer waar hij Widow een kus gaf en zich omklede en ging liggen en probeerde wat slaap te krijgen maar het wou maar niet lukken, De griffioen lag onrustig naar hem te kijken van binnen en dat zat Robin niet lekker, door de shifter kon hij niet meer goed met wat andere dieren omgaan omdat zijn griffioen al eeuwen oud is en slechte herinneringen aan die beesten heeft.

Alina werd langzaam wakker toen ze een fijn gevoel op haar rug voelde ze spinde nog voor ze haa rogen open had Toen ze die opende keek ze nog slaapdronken naar Drake alvores ze terug shiftte en hem een zoen op zijn wang gaf. "Je bent er nog." Zei ze zachtjes. Maar ze maakte zich ergens ook zorgen mochten ze hier blijven? Zouden ze weer naar de man met het verminkte gezicht gaan? Alina wist het niet en legde haar hoofd tegen drakes borst. "Ik ben bang." Zei ze heel zachtjes.

Alina werd wakker en keek hem even slaapdronken aan voor ze terug shifte en hem een kus op zijn wang drukte. Drake glimlachte zacht naar Alina en kuste haar ook op haar wang. 'Ik was ook niet weg, maar aan het praten met Robin de man die hier de leiding heeft.' zei Drake rustig en zag hoe ze zich tegen hem aannestelde. Drake sloot zijn armen om haar heen en hoorde Alina zeggen dat ze bang was. 'Je hoeft niet bang te zijn Alina dat bij je moeder thuis was ook mijn fout. Als ik mijn temperatuur beter onder controlle had gehad was jij nu niet verbrand geweest en nog wel verder dan ik dacht gezien te hebben.' zei Drake zachtjes en zag hoe sommige Healers naar hen keken. Drake had Alina niet misleid om zich zo tegen hem aan te plakken wat zij misschien wel dachten, maar Drake was gewoon aardig tegen haar geweest. Zijn wond schroeide even, maar Drake wist niet waar het door kwam? Zijn gevoel zei hem dat ze het hier goed zouden kunnen hebben, maar Drake wilde ook dingen doen om dat wat hij in die maanden gedaan had redelijk recht te buigen ookal zouden die mensen en shifters nooit meer terug kunnenkomen zoals de Demonen dat wel konden door gewoon door het portaal te klimmen. Drake voelde zich kwaad worden bij die gedachten en keek even weg van iedereen die hier aanwezig was. Satan was gewoon niet het persoon waar hij ooit naar had moeten luisteren! 'Luister even naar me Alina en ik wil dat je dit onthoud! Ik zou nog liever sterven voor jouw dan dat ik ooit nog naar Satan zou luisteren. Dat is verleden tijd en ik wil de mensen en shifters juist helpen om van hem en de andere demonen af te komen!' zei Drake en hij kee Alina even aan met zijn zilveren blik voor de blauwe irrisen weer terug kwamen.