Na Drake zijn woorden begon Etricus weer te ijsberen, hopend dat Razor snel op zou komen dagen, want hij wist niet hoe lang het duurde voor ze er achter kwamen dat hij ontsnapt was. In zijn jaren als Premiejager had Etricus een instinct die voelde alsof iemand hem in de gaten hield, al voelde hij niet wie of wat. Mentaal was hij nog niet sterk getraind, dus kon de aanwezigheid van Lira niet voelen. Toch gleed zijn hand automatisch naar het holster van zijn Revolver, die leeg was. Vloekend besefte hij weer dat zijn wapens waren afgenomen door de Demonen toen hij werd gevangen. 'Bah, ik moet ook nog nieuwe wapens halen, want zonder ga ik niet op pad. Ik heb mijn roofvogel naar Razor, oftewel Alucard zoals jullie hem noemen, gestuurd met een brief voor ik werd gevangen. We moeten ook niet al te lang op één plek blijven, dus we kunnen het beste naar de stad teruggaan.' zei Etricus, die stopte met ijsberen. Het kwam simpelweg niet in hem op dat het kettinkje een signaal af gaf dat Lira naar hen toe had geleid. Ook was hij het in de chaos vergeten af te doen, en het oplichtende steentje bengelde om zijn nek, dat zijn gezicht iets bescheen. Met een rustige tred liep hij naar de deur, want hij zag niet in waarom ze nog langer in het krakkemikkige hutje zouden blijven. Hoe sneller ze bij de oude kasteel en de Demonen vandaan gingen des te meer kans ze hadden te ontsnappen aan eventuele achtervolgers.
)