Say hello to your son! -cassel-

De maanden verstreken en Melody bracht haar dagen door op het eiland. ze kwam er niet vanaf omdat cassel dat niet wilde en na wat er de laatste keer was gebeurd. en nu was het niet alleen haar eigen leven dat op het spel stond maar ook dat van hun kind! Ja Melody wist niets van razors wanhopige zoektocht naar haar, de demonen die steeds talrijker werden. Nee allemaal een geheim voor Melody. Cassel kon sosm nogal overbeschermend zijn en zeker nu ze zijn kind droeg. Miley deed ook vreemd de laatste maanden Mel zag haar niet meer ze kwam alleen naar huis wanneer zij en Cassel sliepen om wat te eten en als ze ging slapen deed ze haar deur op slot en maakte ze alles donker. Net alsof ze niet wile dat iemand haar zag. Melody begreep het niet. Ze zat in het bos een paar bessen te verzamelen ze had een kattenbelletje aan een ketting hangen het kalmeerde de baby altijd en zo kon Cassel haar makkelijker vinden. ja alles ging goed tot ze ineens een heftige pijnscheut voelde ze viel op de grond en ze kreunde. haar benen trokken samen en ze voelde natigheid. melody raakte in paniek en liet een gil horen. ze had dit nog nooit meegemaakt zelfs nog nooit gezien!

Maanden gingen voorbij en Cassel hield melody veilig op het eiland zodat ze niet in gevaar kwam, de maanden waren vredig zonder enige probleem, ja hij kon overbezorgd zijn maar dan had hij wel alles in de gaten. En hij vond dat Miley wel erg vreemd deed, hij zag haar bijna nooit overdag pas als ze gingen slapen kwam zij het huis binnen om te eten en te slapen, ze deed haar kamerdeur altijd goed dicht. Hij vond het vreselijk irritant als of ze iets voor hem verborg. Cassel sloop in zijn kattengedaante richting een konijn die zat te eten toen hij plotseling een gil en hij sprong overeind. Meteen begon hij te rennen richting Melody want dat was haar gil! Hij rende zo snel hij kon en toen hij aankwam zag hij haar op de grond liggen, hij zag een plas bij haar en gromde, was het nu al tijd?! Hij veranderde terug en bukte bij Melody, Gelukkig waren ze niet zo ver van huis maar hi jko nhaar nu lastig verplaatsen. 'Melody, Rustig ademhalen, dit is heel normaal.' Zei Cassel zo rustig mogelijk terwijl hij met zijn nagels haar jurk scheurde, ja kijk het was puur toeval dat hij bi jde geboorte van zijn nichtje aanwezig was. 'Melody, persen!' Zei hij, wel verdomme waar was Miley als je haar nodig had?

Melody was half aan het hyperfentileren. Ze was in paniek heel erg in paniek. Al snel kwam cassel eraan hij werd gauw mens en keek haar aan. ze waren niet ver van hun huis maar ze kon echt niet meer bewegen alles deed zoveel pijn! 'Melody, Rustig ademhalen, dit is heel normaal.' Zei Cassel zo rustig mogelijk terwijl hij met zijn nagels haar jurk scheurde. Ze bleef hem angstig aankijken haar ademhaling al iets kalmer. Ze hield zijn hand vast en kneep er een paar keer in. 'Melody, persen!' Zei hij. Melody huilde maar knikte wel zachtjes ze kneep nog harder in zijn hand terwijl haar rug zich olde en ze perste. het duurde lang, ze moest verschillende keren het weer opnieuw proberen. zweet parelde op haar voorhoofd. maar uiteindelijk lukte het hun bby kwam eruit. Melody werd wat slapper ze was uitgeput maar ze wilde hun kind zien.

Hij zag dat ze huilde mar toch knitke ze en hi jvoelde dat ze in zijn hand harder kneep maar hi jvond het niet erg. terwijl haar rug zich olde en ze perste. het duurde lang, ze moest verschillende keren het weer opnieuw proberen. zweet parelde op haar voorhoofd. maar uiteindelijk lukte het hun bby kwam eruit. Cassel sneed het navelstreng. HIj keek haar lachend aan 'het is een jongen!' Zei hij blij en gaf het kleine kind die hij had omgewikkeld in de reste nvan ahar jurk aan Melody, Toen Tilde hij Melody met het kind op en bracht ze naar huis zodat hij het kind kon wassen, toen ze binnen waren legde hij Melody op het bed 'Hoe wil je hem noemen?' vroeg hij zachtjes. terwijl hij naar het keuken ging om warm water te halen.

HIj had maande nheerlijk in de buik van mama gezeten, erst was het lekker ruim en dat vond hij heerlijk maar de laatste tijd werd het baarmoeder voor hem iets te eng, Het werd er te krab. De kleine jongetje begon met zijn beetjes te duwen richting het gat maar die was nog enger dan de vorige plek waar hi jwas, het was zelfs nog krapper. Hij vond dit niet leuk! Helemaal neit leuk. Het duurde lang maar plotseling voelde hij kou! Het was hier vreselijk koud en toen hij naar ademsnakte begon hij luid te huilen, hij werd in iets gewikkeld en in iemands handen gedrukt. Hi jwas nog blind en doof, hij voelde wel iemands aura iemand die goed was en hij nestelde zich er tegen, het was zo vertrouwd, hij bleef huilen tot hij iets in zijn mond voelde, hij begon te zuigen en zijn maag werd gevuld met iets lekkers.

Cassel sneed het navelstreng. HIj keek haar lachend aan 'het is een jongen!' Zei hij blij en gaf het kleine kind die hij had omgewikkeld in de reste nvan ahar jurk aan Melody. mel glimlachte vermoed en keek naar hun kleine jongen ze hield nu al van hem. Cassel tilde haar op en bracht haar naar huis Meldoy bleef naar hun kindje kijken met die vermoeide glimlach. toen ze binnen waren legde hij Melody op het bed 'Hoe wil je hem noemen?' vroeg hij zachtjes. terwijl hij naar het keuken ging om warm water te halen. Melody wiegde het kleine ventje en ze glimlachte nog steeds. Cody...Cody Sharpe. Zei ze zachtjes Melody zat gewikkeld in de dekens omdat nu ze geen jurk meer had het best koud was. Hij begon te huilen en ze begreep dat hij honger moest hebben ze drukte hem voorzichtig tegen haar borst aan en voelde al snel zijn kleine lipjes bewegen ze grinnikte lichtjes. Het kietelt . zei ze zachtjes ze keek cassel aan en klopte op het bed langs zich ze wilde hem bij zich hebben.

Cody...Cody Sharpe. Zei Melody zachtjes en Cassel wikkelde haar in met dekens omdat ze nu geen jurk aanhad. Toen het kind begon te huilen gaf ze hem haar borst. Cassel grinnikte. Het kietelt . zei ze zachtjes ze keek cassel aan en klopte op het bed langs zich ze wilde hem bij zich hebben. Cassel ging naast haar zitten en keek naar de kleine jongeman 'Het is een prachtige naam.' Zei hi jzachtjes tegen Melody en kuste haar hoofd terwijl hij naar het kleine ventje keek.

Cassel ging naast haar zitten en keek naar de kleine jongeman 'Het is een prachtige naam.' Zei hi jzachtjes tegen Melody en kuste haar hoofd terwijl hij naar het kleine ventje keek. Ze keek hem aan. "het is een prachtige jongen, net zoals zijn vader" Zei ze zachtjes terwijl ze haar hoofd tegen zijn schouder liet rusten. Ze was echt moe, bevallen was echt geen pretje. ze geeuwde even. "Je blijft toch hier hè? Ik...ik weet niet of ik me nog lang kan wakker houden" Zei ze met een zachte stem.

Ze keek hem aan. "het is een prachtige jongen, net zoals zijn vader" Zei ze zachtjes terwijl ze haar hoofd tegen zijn schouder liet rusten. Cassel streelde zachtjes haar haar, hij zag adt ze geeuwde "Je blijft toch hier hè? Ik...ik weet niet of ik me nog lang kan wakker houden" Zei ze met een zachte stem. Hij knikte 'Ga maar slapen lieverd, i kwaak over jullie 2.' Zei Cassle zachtjes en kuste haar neus.

Cassel streelde zachtjes haar haar Hij knikte 'Ga maar slapen lieverd, i kwaak over jullie 2.' Zei Cassle zachtjes en kuste haar neus. Ze knikte en legde haar hoofd op zijn schoot Cody tegen zich aangedrukt. haar ogen sloten zich en ze viel in slaap een vredige slaap na verloop van tijd was door het woelen haar hoofd van zijn schoot gevallen. Zowel zij als haar zoon sliepen diep waardoor ze het geluid niet hoorde in de andere kamer, mileys kamer. het was een gedempt gejammer en gekreun.

Miley verborg zich voor alles en iedereen ze slenterde vaak rond op het eiland hield zich in het donker meed ieder contact met Melody en zeker met Cassel. Miley had een paar maanden geleden de ontdekking gedaan dat er een baby aan het groeien was in haar! ja ze had gehoord dat mel ook zwanger was en dat ze er toch ooh zo gelukkig mee was zelfs Cassel was er blij mee. maar mileys zwangerschap bracht voor haar geen vreugde wat moest ze met een kind? Wat moest ze met een kind waarvan haar vader het bestaan niet mocht weten? Miley zat op haar bed in haar duistere kamer vaag verlicht door kaarsen ze had pijn en ze voelde dat het begonnen was ze kon haar kreten niet atijd dempen maar ze wilde niet dat iemand binnen kwam!

Ze knikte en legde haar hoofd op zijn schoot Cody tegen zich aangedrukt. haar ogen sloten zich Na ee ntijdje was de hoofd va nMelody va nzijn schoot gevallen, zijn engeltjes slipene vredig en Cassel ekek op toen hij gedempt gejammer en gekreun hoorde, Cassel Stond op en liep snel naar Miley's kamer, de deur zat weer dicht en hij gromde geërgerd 'Miley laat mij naar binnen!' gromde hij zacht en toen ij een kret hoorde liep hij naar achter en beukte het deur in en kwam in een vaag verlichte kamer met kaarsen, hij zag miley met een dikke buik, dat kan niet! Hij liep naar haar toe, geen tijd o mverklaring te vragen, nog iemand die beviel, 'Miley? rustig ademhalen en persen!' Zei hij zacht, hij sneed haar jurk zodat hij goed ko nzien, dit dag zou hij nooit vergeten.

'Miley laat mij naar binnen!' gromde hij zacht. Miley hoorde zijn stem en angst ging door haar heen. "Ga weg!" Riep ze met een haperende stem gevuld met pijn en angst. Ze slaakte een kreet toen het nog meer pijn begon te doen. Ze wilde dat het ophield ze wilde dat dat kind weg was dat zij hier weg was! Ineens vloog de deur open en keek ze met gepijnigde ogen naar Cassel die haar aankeek en naar haar toekwam. Ze spartelde nog bropeerde hem te slaan maar ze had er de kracht niet voor. Haar ogen gevuld met tranen. Zo had nog nooit iemand Miley gezien zo kwetsbaar en bang. Ze keek naar hoe hij haar jurk los sneed. 'Miley? rustig ademhalen en persen!' Zei hij zacht ze pleef kleine jammerende geluiden maken terwijl ze begon te persen haar vingers staken door de matras zo hard had ze erin geknepen tot hun kleine dochter ineens geboren was.

Ze wou duidelijk niet hebben dat hi jhier was mar dat kon hem even niet schelen, maar hij werd wel bang, wat als de kind va nhem was? ze pleef kleine jammerende geluiden maken terwijl ze begon te persen haar vingers staken door de matras zo hard had ze erin geknepen tot een klein meisje er uitkwam, hij sneed haar navelstreng en wikkelde het meisje in een rest van haar jurk en gaf het aan miley terwijl hij haar instopte met het deken 'Zo en nu wil ik een verklaring!' vroeg hij zacht maar streng.

hij sneed haar navelstreng en wikkelde het meisje in een rest van haar jurk en gaf het aan miley terwijl hij haar instopte met het deken 'Zo en nu wil ik een verklaring!' vroeg hij zacht maar streng. Ze hield het kind dicht tegen zich maar keek er niet naar ze had het nooit gewild zehad dit nooit gewilt. Tranen bleven nog steeds over haar wangen stromen ze waren zacht en geruisloos. wil je een verklaring voor de geboorte van je dochter? Vroeg ze zijn blik ontwijkend. Ja ze was bang heel erg bang. Zeg Melody niets over dit alles... Zei ze zachtjes het kind zachtjes wiegend.

Tranen bleven nog steeds over haar wangen stromen ze waren zacht en geruisloos. wil je een verklaring voor de geboorte van je dochter? Vroeg ze zijn blik ontwijkend. Hij verstijfde helemaal, dit mocht nooit gebeuren! 'M-mijn dochter?' hij keek haar onderzoekend aan. Zeg Melody niets over dit alles... Zei ze zachtjes het kind zachtjes wiegend. Cassel knikte 'Als je wil mag je in het huisje wonen in Doole? daar is het veilig.' Stelde cassel zachtjes voor, ja het huis zou goed voor haar zijn maar als Cody ouder werd moesten ze wel iets anders verzinnen want hij wou zijn zoon tot een echte sharpe opvoeden dus ook het stelen bij brengen.

Hij verstijfde helemaal 'M-mijn dochter?' hij keek haar onderzoekend aan. Ze knikte haar blik gevuld van pijn. "Alina is jouw kind..." zei ze zachtjes ze kon zelf nog steeds niet aan het idee wennen. Cassel knikte 'Als je wil mag je in het huisje wonen in Doole? daar is het veilig.' Stelde cassel zachtjes voor. ze keek hem aan en knikte. "Ik wil hier weg..." Zei ze zacht ze wist niet wat ze moest doen ze had geen verstand van kinderen, ze had simpelweg geen verstand van mensen. Het kleintje begon zacht te huilen en Miley keek haar alleen maar aan wat moest ze doen aan dat gebleir?!

"Alina is jouw kind..." zei ze zachtjes, Cassel knikte bij het naam en keek naar het meisje, ongelofelijk, 2 kinderen op 1 dag. "Ik wil hier weg..." Zei ze zacht, HIj keek op toen het meisje begon te huilen en Miley keek als of ze geen idee had wat ze meost doen 'Alina heeft honger, geef je borst zodat ze kan eten. ' Zei hij zuchtend, in Doole moest hij zorgen dat iemand op Miley en Alina kon passen. 'je leert het nog wel.' Zei hij zacht en liep naar har kast en zocht wat kleren uit en maakte ook meteen een tas klaar voor haar. Hij pakte een makkelijke jurk en legde het voorhaar.

'Alina heeft honger, geef je borst zodat ze kan eten. ' Zei hij zuchtend ze keek hem nog even aan en knikte toen. Ze bracht het kleine huilebalkje voorzichtig naar zich toe en liet haar drinken. Miley kon niet ophouden met huilen ze was ongelukkig diep diep ongelukkig ze had dit nooit gewild ze kon het niet ze was niet in staat om liefde te geven aan een kind. Ze trok de jurk aan die hij haar gaf en ze stond wankel op het kind in haar armen. Ze was moe helemaal uitgeput zelfs maar ze wilde hier weg ze keek hem aan voor haar hoofd zich naar de grond richtte.

Hij zag dat ze huilde en slikte, dit mocht nooit gebeuren! Melody was zijn vrouw en niet iemand anders en hij had zeker geen kind van Miley verwacht, ze hadden gewoon een beetje lolgehad, verder niks. Hij zag hoe ze de jurk aan trok en hij hielp haar om die vast te maken, Melody zou een tijdje doorslapen zodat ze zich kon herstellen. Hij hielp haar om naar de kust te lopen en keek haar bezorgd aan 'Als je wilt kan ik je met de boot wegbrengen, Melody slaapt toch even door en ik kan een brief achterlate ndat ik dingen in de stand moest regelen.' Zei Cassel terwijl hij naar Miley keek.

Hij zag hoe ze de jurk aan trok en hij hielp haar om die vast te maken. Ze liet hem begaan ze had geen vechtlust meer. Hij hielp haar om naar de kust te lopen en keek haar bezorgd aan 'Als je wilt kan ik je met de boot wegbrengen, Melody slaapt toch even door en ik kan een brief achterlate ndat ik dingen in de stand moest regelen.' Zei Cassel terwijl hij naar Miley keek. Miley keek hem even aan. dat zou fijn zijn... Zei ze met een zachte stem voor ze voorzichtig in de boot kroop. Als ik geweten had dat dit zou gebeuren had ik het nooit met je gedaan... zei ze terwijl tranen over haar wangen bleven rollen

Miley keek hem even aan. dat zou fijn zijn... Zei ze met een zachte stem voor ze voorzichtig in de boot kroop. Casel rende snel terug naar huis en schreef een briefje dat ie in de stad wat moest regelen en snel terug zou komen Als ik geweten had dat dit zou gebeuren had ik het nooit met je gedaan... zei ze terwijl tranen over haar wangen bleven rollen, Cassel zuchten toen hij terug was 'Kom kom, we kunnen neit in de toekomst kijken, we wisten niet dat dit zou gebeuren.' Zei Cassel voor hij het boot in het waterduwde er zelf instapte. Hij begon rustig te roeien. Zijn armen waren getraind om lang te kunnen roeien en snel ook.

Cassel liep even weg waarschijnlijk Cassel zuchten toen hij terug was 'Kom kom, we kunnen neit in de toekomst kijken, we wisten niet dat dit zou gebeuren.' Zei Cassel voor hij het boot in het waterduwde er zelf instapte. Miley keek hem niet meer aan het kleine meisje was in slaap gevallen. Miley keek naar de kleine baby haar huid had dezelfde kleur als Cassels huid. Zijn armen waren getraind om lang te kunnen roeien en snel ook. "wat moeten we nu?" Vroeg Miley zachtjes. Ze bleef naar de rustig slapende baby staren. "Ze lijkt nu al op je..." Fluisterde ze zacht haar stem vol met pijn en uitputting.

"wat moeten we nu?" Vroeg Miley zachtjes. Cassel keek haar vragend aan. Ze bleef naar de rustig slapende baby staren. "Ze lijkt nu al op je..." Fluisterde ze zacht haar stem vol met pijn en uitputting. Cassel keek naar Alina, het was een mooi meisje 'Ik weet het niet,' Ze iCassel eerlijk en keek naar achter, hij zag in de verte al het vaste land. 'Bedenk iets, jij bent hier de demon en jij kan net zo goed liegen als ik.' Zei Cassel kalm.

Cassel keek naar Alina, het was een mooi meisje 'Ik weet het niet,' Ze iCassel eerlijk en keek naar achter, hij zag in de verte al het vaste land. 'Bedenk iets, jij bent hier de demon en jij kan net zo goed liegen als ik.' Zei Cassel kalm. Miley keek hem aan even ging er een vlaag van woede door haar heen. "Ik moet iets bedenken?! Het is verdomme jouw schuld!" Zei ze met een verheven stem. Ja woede gutste door haar heen. "Ik wil helemaal geen kind! Wat heb ik eraan?! En ik wil al zeker geen kind van jou!" Ze werd steeds kwader er klopte een ader in haar nek en haar blik was smeulend. Het meisje begon te woelen en opende haar mond ze begon te huilen. Miley keek ernaar ze wist dat ze het gehuil moest verhelpen maar dat was zo vreemd voor ahar ze moest normaal gezien mensen angst aan jagen...niet ze helpen. miley zuchtte en sustte de kleine meid wiegde haar en liet zichzelf wat meer ontspannen. Het gehuil hield snel op. Ze zuchtte Ik kan zeggen dat het van een andere man is een reiziger die al weer vertrokken is...Melody zal het geloven daar ben ik zeker van... Ze hield haar blik op haar baby gericht. maar wat moet ik haar vertellen? ze bedoelde hun baby wat moest ze haar vertellen wanneer ze er naar zou vragen?