On a visit

Kiba had een tijdje vrij gekregen en ging nog eens naar huis. Er was weer heel wat verandert, vooral zijn karakter. Hij was minder vals en gemeen geworden, maar soms was hij nog bot. Het voornaamste was dat hij niet meer zo wisselvallig was van karakter, het leger had hem hard gemaakt én prachtige spierbundels gegeven. Hij was verandert... Hij hoorde de klik terwijl hij de sleutel omdraaide en opende langzaam de deur. Er was niets verandert, alles was nog steeds hetzelfde. Een kleine glimlach verscheen op zijn gelaat, het voelde zo goed om het huis weer eens te zien. Hij ging iedere kamer door, hij wilde zo graag weer gewoon thuis kunnen zijn, maar het ging niet, hij zat vast in het leger. Gevangen in schema's waar hij steeds moest trainen. Hij zuchtte en keek door het raam. De zon scheen fel en de wind was warm. Het was zeker in de dertig graden. Hij had een zwarte broek aan en lederen laarzen waar opgedroogde modder aan vast hing. Zijn witte t-shirt was een beetje vuil door de weg die hij had afgelegd naar huis toe. Op zijn arm was een schram van een tak, maar deze bloedde niet. Kiba draaide zich om en ging in de zetel zitten terwijl hij nadacht, hij was zo diep in gedachten verzonken, dat hij niemand hoorde. Hoe zou het met Lily en Razor gaan? Die vraag kwam steeds weer in hem op, opnieuw en opnieuw. Hij had hen een erg lange tijd niet meer gezien, wat hij erg jammer vond.

[misschien kan Lily Lira komen voorstellen ofzo?]

Lily had haar vader al een tijd niet gezien en met al het gedoe van de afgelopen maanden in doole was alles er beslist niet simpeler op geworden. Lira was nog niet zo heel lang weer thuis van haar gevangenschap en ze keek er nu niet echht bepaald naar uit om haar opa te zien. Lily had haar toch meegesleurd omdat ze van haar moeder had vernomen dat Kiba vandaag een vrije dag had. Ze wandelde met lira of beter gezegd ze sleurde haar dochter haast mee naar haar oude huis. Al gauw kwamen ze aan en Lily klopte op de deur. Lira had zich verscholen achter een boom0. het kind was altijd al een apart geval geweest maar sinds haar gevangenschap was dat nog eens verergerd.

Hij schrok op toen hij geklop hoorde en slenterde naar de deur. Wie zou dat nu weer zijn? Hij opende de deur en zag Lily daar staan, ze was nog steds zoals hij haar in gedachten had. Een glimlach verscheen op haar gezicht en hij gaf haar een knuffel, hij had echter niet door dat ze bijna geen lucht meer kreeg. "Kom binnen, ik heb je lang niet meer gezien." Zei hij met een warme stem. Maar hij rook Lira niet en had geen idee dat ze er ook was, hij wilde net de deur dichtdoen toen...

de deur wwerd geopend en Lily keek haar vader glimlachend aan. Ze kreeg van hem ook een warme glimlach en ze werd zo hard geknuffeld dat ze bijna geen lucht meer kreeg. "Kom binnen, ik heb je lang niet meer gezien." Zei hij met een warme stem. Hij wilde de deur net dicht doen maar Lily hield hem tegen. "Fijn om je te zien pap...Maar er is nog iemand die je graag wilt zien" ze keek even naar buiten. "Lira kom hier je opa staat te wachten!" Riep ze streng.

lira werd door haar moeder meegesleurd naar haar opa. Ze had de man nog nooit gezien maar veel goeds had ze niet over hem gehoord dus ze stond niet echt te springen om hem te zien. Maar ze moest natuurlijk weer mee van haar moeder. ze wachtte achter een boom voor het huis tot de deur open ging en ze de bruinharige man zag. ja hij leek wel een beetje op haar moeder. Hij wilde de deur dicht doen tot haar moeder haar riep. met een diepe zucht kwam ze achter de boom vandaan en strompelde ze naar het huis. Ze speelde wat met de piercing die door haar lip zat en ze ging naar binnen haar ogen verveeld op Kiba gericht. haar handen in de zakken van de strakke zwarte broek met gaten op de knieën.

Lily hield hem tegen toen hij de deur wilde dicht doen. "Fijn om je te zien pap...Maar er is nog iemand die je graag wilt zien" Hij keek verbaasd rond en zag een meisje verschijnen, ze was een soort van punker. "Lira kom hier je opa staat te wachten!" Hij keek Lily aan en trok één wenkbrauw op. "Opa? Zo oud ben ik toch nog niet?" Toen het meisje binnen was sloot hij de deur. Hij keek haar aan en inspecteerde haar wat. "Je ziet er goed uit." Hij ging naar de keuken en opende een kast en de deur viel eruit. Hij gromde. "Fijn, nu dat ook nog." Hij nam er twee glazen uit. "Ga zitten, wat moeten jullie hebben om te drinken?" Hij nam ook één bierglas uit een andere kast en draaide zich om.

Hij keek Lily aan en trok één wenkbrauw op. "Opa? Zo oud ben ik toch nog niet?" Lira draaide alleen met haar ogen. ja ze leek in alle opzichten op haar vader. Hij keek haar aan en inspecteerde haar wat. "Je ziet er goed uit." lira wist niet of ze verheugd moest zijn met het compliment ja ze had ook wel de roddels over haar opa gehoord dus ze haalde alleen haar schouders op. Hij ging naar de keuken en opende een kast en de deur viel eruit. Hij gromde. "Fijn, nu dat ook nog." Lira grinnikte lichtjes. Ze vond het best grappig die kast en zijn gegrommel. Hij nam er twee glazen uit. "Ga zitten, wat moeten jullie hebben om te drinken?" Hij nam ook één bierglas uit een andere kast en draaide zich om. lira keek hem strak aan met haar grote rode ogen. Bloed Zei ze heel droog alsof dat de normaalste zaak van de wereld was.

Lily drukte een zoen op Kiba's wang. nee pap zo oud ben je niet maar toch ben je Lira's grootvader zei ze met een kleine grijns. Ze gingen mee naar de keuken en Lily en Lira namen bijde een stoel. Lira hield Kiba in de gaten dat had Lily ook wel door. Maar ja wat wilde je het kind had al zoveel meegemaakt en haar vader had nu niet echt een vlekkeloze reputatie. Toen hij vroeg wat ze wilde drinken zei lira heel droog bloed en Lily gaf haar een tik tegen haar achterhoofd. Lira vraag eens wat normaals. Water is prima pap dat drinkt ze ook wel. Zei Lily met haar strenge blik op Lira gericht.

Het meisje keek hem aan en zei heel droogjes dat ze bloed wilde; Hij dacht er opeens weer aan dat Razor een vampier was. 'Lira vraag eens wat normaals. Water is prima pap dat drinkt ze ook wel.' Hij knikte en ging naar een kruik met zuiver bronwater. "Tegen de volgende keer zal ik wat bloed op stock zetten." Hij gaf hen de glazen water en schonk zichzelf een glas bier in. Hij nam een stoel en ging zitten. "Nog nieuws van de buitenwereld? Door die verrekte Terminator mag ik bijna niet meer het kamp verlaten. Ik had het ooit eens te bond gemaakt in de taverne." Hij zuchtte en nam een slok bier.

Hij knikte en ging naar een kruik met zuiver bronwater. "Tegen de volgende keer zal ik wat bloed op stock zetten." Hij gaf hen de glazen water en schonk zichzelf een glas bier in. pap niet teveel bier drinken dat is niet goed voor je lever Zei ze een beetje ongerust. "Nog nieuws van de buitenwereld? Door die verrekte Terminator mag ik bijna niet meer het kamp verlaten. Ik had het ooit eens te bond gemaakt in de taverne." Hij zuchtte en nam een slok bier. Lily keek een beetje twijfelend ze wist dat dit een moeilijk onderwerp voor Lira ging worden. Wel er zijn de laatste tijd steeds meer demonen in doole. En dan heb je natuurlijk nog de koning die doorgeslagen was. zei ze met een zucht.

Lira keek even pissig naar haar moeder en reageerde niet echt op de woorden van haar opa. ze nam het glas en ze dronk kleine slokjes. Lira vond het niet prettig ze vertrouwde kiba niet. Ze vertrouwde eigenlijk weinig mensen de laatste tijd. ze staarde een beetje voor zich uit. Tot haar moeder vertelde wat er de laatste tijd gebeurd was Lira beet op haar lip en wende haar blik af het was pijnlijk voor haar heel erg pijnlijk.

'pap niet teveel bier drinken dat is niet goed voor je lever.' Hij glimlachte naar haar. "Ik mag het in het kamp zelf niet dus maak je geen zorgen." 'Wel er zijn de laatste tijd steeds meer demonen in doole. En dan heb je natuurlijk nog de koning die doorgeslagen was.' Hij zag dat Lira het moeilijk had en keek haar bezorgt aan. "Ik hoop dat ik snel het leger uit ben, ik heb er een hekel aan dat ik voor de koning werk. " Hij keek Lily weer aan en verschoof een beetje ongemakkelijk op zijn stoel. "trouwens, er is nog iets dat ik je moet vertellen." Hij liep een klein beetje rood aan en keek even nadenkent naar het plafond. "Hoe kan ik dit het beste vertellen?" Zuchtte hij. Hij keek weer naar Lily. "Wel, alles gaat weer erg goed tussen je moeder en mij. En er is een klein ongelukje gebeurt waardoor je binnekort een broertje zult hebben." Hij zuchtte. Man, wat is dit vernederent. Dacht hij. "Met andere woorden, je moeder is zwanger... van mij."

Lira keek hen geen van bijde aan tot ze ineens het nieuws hoorde dat ze een nonkel ging krijgen. Ze spuugde het water uit en ze keek geschokeerd naar haar grootvader. meende hij dat nouw?! Kreeg ze een baby nonkel? ze stond op en ze liep de kamer even uit ze wilde echt niet eraan denken hoe haar grootvader en tot nu toe nog onbekende grootmoeder dat kind hebben gefabriceerd. Het idee alleen al bezorgde haar kotsneigingen.

' Hij glimlachte naar haar. "Ik mag het in het kamp zelf niet dus maak je geen zorgen." Ze knikte. Oké dat was teminste iets goeds aan dat leger. Hij zag dat Lira het moeilijk had en keek haar bezorgt aan. "Ik hoop dat ik snel het leger uit ben, ik heb er een hekel aan dat ik voor de koning werk. " Maar natuurlijk was haar dochter weer te koppig om op zijn zachtaardigheid te letten. Hij keek Lily weer aan en verschoof een beetje ongemakkelijk op zijn stoel. Ze trok een wenkbrauw op en ze keek hem vragend aan. "trouwens, er is nog iets dat ik je moet vertellen." Hij liep een klein beetje rood aan en keek even nadenkent naar het plafond. "Hoe kan ik dit het beste vertellen?" Zuchtte hij. Hij keek weer naar Lily. "Wel, alles gaat weer erg goed tussen je moeder en mij. En er is een klein ongelukje gebeurt waardoor je binnekort een broertje zult hebben." Hij zuchtte. lily keek hem met grote ogen aan. een broertje? Nu nog? En jij vond mij al zo lastig als kind. Ze kon het even niet bevatten. Wel vreemd eigenlijk dat al kiba's kinderen ongelukjes zijn. "Met andere woorden, je moeder is zwanger... van mij." ja pap die puzzelstukjes had ik ook wel op zijn plaats kunnen zetten.. Zei ze met een zenuwwachtig lachje. Voor ze hem serieus aankeek. Maar pap dit kind ga je wel beter behandelen tóch? vroeg ze maar even.

'ja pap die puzzelstukjes had ik ook wel op zijn plaats kunnen zetten..' Hij draaide met zijn ogen. 'Maar pap dit kind ga je wel beter behandelen tóch?' Hij keek haar woedend aan. "Natuurlijk ga ik dat doen. Toen was het gewoon omdat ik nog blind was en ik niet door had dat ik eigenlijk blij had moeten zijn, dat als je moeder gestorven was ik nog een deel van haar zou hebben. Toen besefte ik het nog niet." Woedend stond hij recht met zijn vuisten gebald. Hij sloot twee seconden zijn ogen en kalmeerde. "Trouwens, zo oud ben ik nog niet, ik ben nog maar twintig en ik heb nog zo'n 80 jaar te gaan. De meeste mensen denken pas op mijn leeftijd aan kinderen. Dat hoor je toch te weten?" Hij ging weer zitten. "Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat het een jongen gaat worden. We hebben al een naam gevonden, wat dacht je van Xanto?" Hij keek haar vragend aan.

Hij keek haar woedend aan. "Natuurlijk ga ik dat doen. Toen was het gewoon omdat ik nog blind was en ik niet door had dat ik eigenlijk blij had moeten zijn, dat als je moeder gestorven was ik nog een deel van haar zou hebben. Toen besefte ik het nog niet." Woedend stond hij recht met zijn vuisten gebald. Hij sloot twee seconden zijn ogen en kalmeerde. Ze bleef rustig zitten ze had geleerd dat het beter was om te wachten tot hij weer rustig was in plaats van er tegenin te gaan. "Trouwens, zo oud ben ik nog niet, ik ben nog maar twintig en ik heb nog zo'n 80 jaar te gaan. De meeste mensen denken pas op mijn leeftijd aan kinderen. Dat hoor je toch te weten?" Hij ging weer zitten. Ze knikte. "ik vind je ook helemaal niet oud pap. en lira ook niet ze heeft gewoon een andere kijk op dingen laat haar maar." Zei lily rustig. "Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat het een jongen gaat worden. We hebben al een naam gevonden, wat dacht je van Xanto?" Hij keek haar vragend aan. Lily dacht erover na. ja dat was best een leuke naam. "Ik vind het een hele mooie naam pap." Zei ze met een glimlach. Nu ging zei een beetje ongemakkelijk op haar stoel zitten. "Maar...euhm... Zou jij vandaag even op Lira willen letten? Ik moet met razor nog naar dregoe in verband met Mistakes overlijden." Zei ze met een serieuze stem en een trieste ondertoon.

"Ik vind het een hele mooie naam pap." Hij glimlachte. "Maar...euhm... Zou jij vandaag even op Lira willen letten? Ik moet met razor nog naar dregoe in verband met Mistakes overlijden." Hij schrok even. Hij had dan niet echt goede herinneringen over mistake, maar hij vond het wel erg. Hij slikte. "Is goed, wens Dregoe en Razor nog veel beterschap." Hij keek naar Lira en glimlachte. "Als je wil mag je wat rondhangen in huis, zolang je maar thuis blijft. We zitten hier dicht bij blood hunters dus je kunt makkelijk gevangen worden." Hij keek naar Lily. "Hoe is het eigenlijk met Razor?"

Lily
Hij schrok even. Hij slikte. "Is goed, wens Dregoe en Razor nog veel beterschap." Ze knikte zachtjes. Bedankt pap. "Hoe is het eigenlijk met Razor?" Lily haalde haar schouders op. het gaat wel met hem. Hij rouwt een beetje om Mistake maar hij red zich wel. zei ze rustig voor ze opstond en haar vader een zoen op zijn voorhoofd gaf. Maar ik moet nu gaan pap ze wachten al op me zei ze voor ze naar lira liep en haar even omhelsde. Braaf zijn en naar je grootvader luisteren ik ben binnen een paar uurtjes terug zei ze met een aai over Lira's bol voor ze weg ging.

Lira
Lira zat wat afwezig en toen ze hoorde dat haar moeder haar hier alleen ging laten schrok ze. dat was haar dus niet verteld. Wat was haar moeder toch aardig om die info weer te verzwijgen. Lira reageerde niet op Kiba's woorden en ze was ook niet van plan om er naar te luisteren. Ze zou wat in het bos gaan wandelen alles om hier weg te komen. dus toen haar moeder buiten was ging lra naar boven en sprong daar uit het raam ze rende het bos in zeker wetend dat haar grootvvader nooit in staat was om haar in te halen

'het gaat wel met hem. Hij rouwt een beetje om Mistake maar hij red zich wel.' Kiba knikte. 'Maar ik moet nu gaan pap ze wachten al op me' Hij zuchtte. "Tot straks." Hij zag hoe ze Lira omhelsde. 'Braaf zijn en naar je grootvader luisteren ik ben binnen een paar uurtjes terug' Hij glimlachte, ze was een goede moeder, net zoals Liliana was. Hij keek naar Lira. "Heb je Liliana, je oma al ontmoet?" Hij was nieuwsgierig en wilde het graag weten. "Trouwens, als je hier blijft, zorg ik wel even dat je bloed hebt om te drinken. Is dierenbloed goed want als ik mensen ga vermoorden heb ik een groot probleem met Terminator, hij heeft nu al een hekel aan me." Hij stond recht en ruimde de glazen op. Opeens merkte hij dat ze weg was. Hij gromde en transformeerde in zijn wolvenvorm, nu had hij een beter reukvermogen. Hij volgde haar spoor en zag dat ze uit een raam geklommen was. Hij sprong eruit en begon zo snel als hij kon te rennen met grote passen. Ze mocht dan wel sneller dan hem zijn, zijn zintuigen waren veel beter en hij nam grotere passen. In de verte zag hij een schim bewegen, het was haar, hij wist het zeker. Nu hij wist waar ze was, kon hij teleporteren. Hij verscheen vijf stappen voor haar en keek haar streng aan. "Wil je dood ofzo? Nog even en je zit recht in een blood hunter hol." Hij had zijn armen over elkaar geslagen.

Hij keek naar Lira. "Heb je Liliana, je oma al ontmoet?" Ze schudde haar hoofd. En eigenlijk zat ze er niet echt op te wachten. Trouwens, als je hier blijft, zorg ik wel even dat je bloed hebt om te drinken. Is dierenbloed goed want als ik mensen ga vermoorden heb ik een groot probleem met Terminator, hij heeft nu al een hekel aan me." Hij stond recht en ruimde de glazen op. ze haalde haar schouders op en nu hij afgeleid was was het simpel om hem te ontvluchten. Lira dacht dat ze hem eindelijk kwijt gespeeld was toen hij ineens voor haar neus stond. Lira schrok wel even. keek haar streng aan. "Wil je dood ofzo? Nog even en je zit recht in een blood hunter hol." Hij had zijn armen over elkaar geslagen. Ze haalde haar schouders weer op. ik ben niet bang voor een stelletje hunters ik kan ze wel aan. Zei ze droogjes terwijl ze hem wilde passeren. ja ze had de koppigheid van haar vader.

'ik ben niet bang voor een stelletje hunters ik kan ze wel aan.' Hij nam haar pols vast. "Dat dacht ik ook, je kunt ze niet aan, je vader kan ze ook niet, je moeder kan hen niet aan. Je komt nu met me mee, of je het nu wil of niet." Hij sleurde haar weer mee het bos door richting huis. Hij wilde niet dat haar iets zou overkomen, vooral omdat het niet zijn eigen kind was.

Hij nam haar pols vast. "Dat dacht ik ook, je kunt ze niet aan, je vader kan ze ook niet, je moeder kan hen niet aan. Je komt nu met me mee, of je het nu wil of niet." Hij sleurde haar weer mee het bos door richting huis. Ze zuchtte diep. Ik ben sterker dan hen. Komt door die vervloekte demoon die zich in mij schuil houd. Mopperde ze maar ze liep wel mee. Ze vond haar grootvader niet aardig omdat ze nooit echt had begrepen waarom hij haar vroeger nooit opzocht waarom ze hem nu pas voor het eerst zag.

'Ik ben sterker dan hen. Komt door die vervloekte demoon die zich in mij schuil houd.' Hij zuchtte. "Geloof me, wat je ook bent, je zult niet sterker zijn, je moet op me vertrouwen, ik weet dat het moeilijk is omdat je me nog niet kent." Uiteindelijk kwamen ze aan zijn huis aan, ze gingen naar binnen. "Waarom haat je je demoon zo? Je bent uniek in je soort, ookal ben je slecht van aard." Hij ging in de zetel zitten en keek haar strak aan.

Hij zuchtte. "Geloof me, wat je ook bent, je zult niet sterker zijn, je moet op me vertrouwen, ik weet dat het moeilijk is omdat je me nog niet kent." Daar zat wat in natuurlijk. Uiteindelijk kwamen ze aan zijn huis aan, ze gingen naar binnen. "Waarom haat je je demoon zo? Je bent uniek in je soort, ookal ben je slecht van aard." Hij ging in de zetel zitten en keek haar strak aan. Ze zuchtte en ze ging voor hem staan. omdat ie alleen maar voor problemen zorgt. Al vanaf mijn geboorte zorgt mijn aard voor elende Zei ze met een gepeinigd gezicht. ja Lira schaamde zich. Ik zie al mijn hele leven geesten weet u en die misleiden je nog wel eens...Daardoor heb ik hele domme dingen gedaan Bekende ze.

'omdat ie alleen maar voor problemen zorgt. Al vanaf mijn geboorte zorgt mijn aard voor elende.' Hij knikte, hij kende het gevoel. Hij had ook ongeveer zoiets met zijn draak gehad. "Ik zie al mijn hele leven geesten weet u en die misleiden je nog wel eens...Daardoor heb ik hele domme dingen gedaan." Hij stond recht en legde zijn hand op haar schouder. "Dan moet je hen gewoon negeren en niet geloven. Ik ben er zeker van dat je dat wel kan want als ik naar je kijk, zie ik een sterk iemand. Iemand die weet wat die doet en waar je beter geen problemen mee kunt hebben." Hij glimlacht en haalde zijn hand van haar schouder af. Daarna keek hij een beetje zuur. "Vind je me echt oud?"