Having a break...

Het was een regenachtige dag en de mensen haasten zich naar hun bestemming en terug. De regen kletterde voluit naar beneden en zorgde voor modderige wegen. Hij had zijn gebruiktelijke rode kleding verruilt voor zijn zwarte kleding en viel bijna weg tegen de donkere donderwolken achter hem. Razor grijnsde speels toen hij een stel vrouwen onder een afdakje zag staan schuilen en twee van de vrouwen zwijmelde voor hij verder liep. Razor grinnikte en slenterde door de wegen op zoek naar een plekje om uit de regen te zijn. Zijn zwarte hoed hielt de regen uit zijn ogen en kon zo zijn zicht niet belemmeren. Razor was zins hij Satan had uitgedaagt om Lily vrij te krijgen erg verandert. Hij was rusteloos geworden door dat de duivel hem een rang hoger had geplaats en niet langer meer een echte Shifter was, maar een halve. Zijn bloeddorst lessend om op zoek te gaan naar opstootjes ergerde Lily Mateloos en ze vroeg hem ook verschillende keren om het rustiger aan te doen. Dan bleef Razor 1 hooguit 2 dagen rustig en daarna kon hij het niet helpen om weer op zoek te gaan naar zaken die het daglicht eigenlijk niet konden verdragen. Lucifer had Razor verder nog geen andere opdracht gegeven en die moest hij steeds tot een goed einde brengen om Lily buiten de grijpgrage vingers van Satan te houden. Razor was niet bang voor hem en kon in zijn brandende blik kijken zonder er zelf aan ten onder te gaan. Iets waar de duivel hem om prees en Eva daardoor nog harder de grond in drukte iets wat Razor wel zielig voor haar vond, maar hij ging er nooit op in om haar niet te beledigen. Razor stapte de deuren door van de Tavern en liep rustig naar binnen. Verschillende Bloodhunters keken hem na en de meeste bleven ver uit zijn buurt. Ze kende Razor's onvoorspelbare uitbarstigen vooral wanneer ze hem uitdaagden. Razor grijnsde even vals omdat hij hun reacties zo leuk vond. Ook aten er een paar tussen vooral het jonge grut dat zich wilde laten horen. Razor gromde niet, maar keek hen enkel even scherp aan. Zijn bloedlustige blik liet ze al het zwijgen op leggen voor de oudere onder hen dat kon doen. 'Leer eerst wat respect te tonen kleintje voor je iemand uitdaagd die je niet kent!' zei Razor met een geamuseerde toon in zijn stem, maar zijn blik bleef doordringend. Hij liep verder en bleef even bij de toog staan. Daar bestelde hij een bier en bleef de barman in de gaten houden, hij had geen zin om rotzooi in zijn bier te krijgen! Toen de barman hem zijn biertje gaf die schoon was van drugs liep Razor verder en ging in een donker hoekje zitten en grijnsde nog even vals naar de jongen Hem uitdagend had toe gesproken voor hij een slokje van zijn bier nam. Razor wachten gewoon op iemand die hem wilde bevechten dat was ook zijn bedoeling van hier te komen. De geuren van verschillende mensen drongen tot hem door, maar er zaten ook halve shifters en ras echte shifters tussen die vooral de geuren van de Bloodhunter bijna hadden over genomen. Razor walgde er van, maar kon ze niet verbieden zo te doen, want er zaten er gewoon tussen die menselijk wilde lijken, maar er waren vooral die gedwongen waren om tussen hen in te vertoeven. Razor grijnsde gewoon weer terwijl hij afwachten tot een bepaalde geur hem zeer bekent voor kwam!

~Open~

Kiba had genoeg van Liliana, hij wist niet meer wat echt was. Wat die mysterieuze man hem over Liliana vertelde of wat hij zich herinnerde. Hij wilde wat bekomen en ging naar de taverne, daar kon hij een paar whiskey's ofzo naar binnen kappen. Het was miezerig weer, maar dat maakte hem niets uit; De stalen, paarse armband liet zien dat hij een gevangen shape shifter was, in dienst van het leger. Enkel de mensen van het leger wisten hoe je staal kon laten verkleuren. De meeste mensen merkte het niet op. Wie gaat er nu ook naar iedereens pols zitten kijken? Tja, dieven. Kiba opende de deur, het was blijkbaar druk in de taverne. Hij ging naar de bar en bestelde er een whisky. Hij wilde naar zijn favoriete hoekje gaan om met rust gelaten te worden, maar daar zat al iemand... Iemand die hij goed kende zelfs. Kiba grijnsde, hij wilde wel weten hoe het met Lily ging. Kiba wandelde naar Razor toe en ging bij hem zitten. "Hoe gaat het met Lily?" Was het eerste wat hij eruit bracht, maar op een zachte toon. Kiba slokte de whisky in één keer naar binnen. Hij had zijn twee handen op tafel liggen, de paarse, stalen armband glom in het zwakke kaarslicht.

De geur kwam van Kiba die net binnen kwam en Razor zag hem naar de toog lopen. Zijn grijns verliet zijn lippen niet, maar verzachte toen hij zag dat Kiba naar hem toe kwam en naar Lily vroeg. Razor zag de armband die hij om had en tikte er even op. 'Zo te zien heeft het leger van de koning je te pakken, dat zal Lily niet leuk vinden om te horen, maar het gaat naar omstandigheden goed met haar. Ze is van de schok bekomen, maar helemaal tevreden is ze nog niet.' zei Razor en er klonk iets van spot bij zijn eerste woorden door, maar die viel al snel weg toen hij verder sprak. Zijn ogen leken even licht te geven en een vrouw mompelde zacht tegen de bar man die knikte, maar Razor gaf er geen aandacht aan. 'Hoe hebben ze jouw weten te strikken?' vroeg hij zacht, maar behielt zijn omgeving scherp in de gaten. De deur ging nog verschillende keren open en dicht, maar er kwamen geen intresante personen binnen en sommigen verlieten de Tavern weer om snel naar huis of zijn tent te komen. Eentje die opstond was nog al klunsig en Razor grinnikte toen deze lang uit viel, maar hielt zijn hoofd bij het gesprek met Kiba die nu wat vroeg...

Razor tikte op de armband. 'Zo te zien heeft het leger van de koning je te pakken, dat zal Lily niet leuk vinden om te horen, maar het gaat naar omstandigheden goed met haar. Ze is van de schok bekomen, maar helemaal tevreden is ze nog niet.' Hij gromde licht geïrriteerd. Maar hij was blij dt Lily al beter was. 'Hoe hebben ze jouw weten te strikken?' Het was nogal vernederent.. "Ik ben gewoon halsoverkop het kamp binnengestormd als wolf uit woede... Het was nogal dom en ik had hun onderschat." Hij zuchtte. Opeens drong er nog iets tot hem door. "Wil je Lily zeggen dat haar moeder nog in leven is." Zijn stem klonk hatelijk, hij walgde alleen al aan de gedachte van haar. Hij haatte haar verrot, na alles wat hij te weten gekomen was over Liliana...

Razor bleef luisteren en knikte bij zijn woorden. 'Niet echt slim, maar je was door het dolle heen toen jete horen had gekregen dat je vrouw dood was, Lily heeft me alles vertelt.' zei Razor en keek even rond. Niemand durfte echtr in hun buurt te komen en Razor kon het niet laten te grijnzen. Dit was zo leuk andere klieren was altijd een van zijn favirieten bezichheden beweest toen hij nog in de arena zat. De bediende schrok toen ze te dicht langs hem en Kiba op kwam, maar Razor deed niks om haar aan het schrikken te maken en lachte even toen hij haar reactie zag. Zijn stem was twee stappen zwaarder geworden, maar hij verbaasde zich te horen dat Liliana nog leefde! 'Wat!' riep hij verbaasd en keek Kiba meteen weer aan. Hij begreep het niet hoe konden ze dan een brief zenden die vermelden dat ze dood was en dat Liliana dan nog leefde? Een van de jongere hunters dacht deze kans aan te kunnen grijpen en slenterde langs hen heen. De jonge man wilde zijn hoed afpakken, maar Razor was sneller en kneep zijn pols fijn. 'Het is dat ik in een goede bui ben, dus als ik jouw was zou ik maken dat ik naar de ziekenboeg ging!' zei Razor dreigend en liet de pols van de Hunter los die overduidelijk gebroken was. Deze rende snel weg en Razor richten zich weer tot Kiba. 'Hoe kan ze nog leven als jij een brief krijgt die zegt dat ze dood is?' vroeg Razor en hij hoorde nog iemand binnen komen, maar schonk er geen aandacht aan.

'Wat!' Hij schrok van Razors reactie dat hij bijna van zijn stoel viel. "Wow, ik schrok kerel." Opeens kwam er een of andere kleine op hun af. 'Het is dat ik in een goede bui ben, dus als ik jouw was zou ik maken dat ik naar de ziekenboeg ging!' Kiba moest moeite doen zijn lach in te houden, de jongen vluchte de cafetaria uit. 'Hoe kan ze nog leven als jij een brief krijgt die zegt dat ze dood is?' Hij zuchte, nu moest hij dat verhaal nog gaan doen. "Ze was in een ravijn gevallen, echt iets voor haar. Ze vonden haar lijk niet, omdat die ene Ator van het leger haar gered heeft." Hij lachte even. "Het grappigste is, Ators achternaam is Termin, de eerste training ging zo: ik ben jullie generaal Ator, Termin Ator.. Ik barste bekan uit van het lachen man." Hij grinnikte nog even na. "Maarja, die terminator had haar gered en zij is nu ondergeneraal, de meest klunzige vrouw ter wereld. En natuurlijk moet ík haar gevangene zijn, wat een teef." Hij gromde.

Kiba viel bijna van zijn stoel door zijn reactie en moest zijn lachen inhouden toen hij die Hunter zijn pols brak, maar toen hij over die Ator sprak gromde Razor zwaar, maar het was geen dierlijke grom meer. Razor had die verloren toen de duivel van hem een Vampier gemaakt had! 'Ik heb hem gezien, maar het was aan Lily te danken dat hij me liet gaan. Niet dat hij wist wie ik was toen, maar die kerel lijkt wel een band met de duivel te hebben. Zo groot zie je mensen zelden!' mopperde Razor en hij trommelde met zijn vingers op tafel. Dit was echt een ramp, Dacht hij jier even lekker mensen te kunnen pesten kreeg hij dit te horen! Razor kon er niet om lachen toen Kiba over zijn training sprak en kon het niet helpen dat de runnen op zijn handen begonnen te gloeien. Da gste rijd was dat erger geworden... zeker de laatste tijd was dat erger geworden... 'Zou het kunnen dat ze een hersenschudden op gelopen had dan kon het zo zijn dat ze anders dacht over de dingen die haar ooit lief waren geweest?' vroeg Razor en keek Kiba scherp aan. Zijn gedrag en doen en laten waren sterk verandert, maar toch kon Razor zich normaal houden als het nodig was, maar deze info zou zelfs Dregoe en Robin nog interseren! Razor kon zich niet voorstellee dat als hij of Lily ergens bij een ongeluk ten val zouden komen en dan zo zouden gaan doen als Liliana bij Kiba had gedaan? 'Heeft ze je niet gezegd waarom ze zo doet? en waarom ze je niet vrij laat?' vroeg Razor en vroeg zich af of Kiba dat gevraagd had?

'Ik heb hem gezien, maar het was aan Lily te danken dat hij me liet gaan. Niet dat hij wist wie ik was toen, maar die kerel lijkt wel een band met de duivel te hebben. Zo groot zie je mensen zelden!' Kiba grinnikte. 'Zou het kunnen dat ze een hersenschudden op gelopen had dan kon het zo zijn dat ze anders dacht over de dingen die haar ooit lief waren geweest?' Hij trok één wenkbrauw op en wilde iets zeggen, maar hij ging meteen weer verder. 'Heeft ze je niet gezegd waarom ze zo doet? en waarom ze je niet vrij laat?' Hij grinnikte. "Als ik vrij wil, moet ik eerst zorgen dat ik tot de rang onder die van haar kom, en ze is onder generaal." Hij zuchtte, hij mocht nog veel gaan trainen, en hij moest met geweer dingen overweg kunnen. "Trouwens, het maakt me niets uit hoe ze tegen me doet. Ze is een heks..." Hij gromde even. "Ze heeft me mijn hele leven zitten hypnotiseren en er voor gezorgd dat ik me alles verkeerd herinner. Al maar goed dat er iemand is die me al de waarheid verteld heeft." Hij had zijn handen tot vuisten gebald. Hij haattte haar verrot.

Razor knikte bij de volgende woorden die Kiba zei en zijn grijns speelde weer op dit kon nog leuk worden als Kiba hoger zou willen komen. 'Dan moet je nog veel doen om zo hoog te komen.' zei Razor en hij voelde zijn woede op komen, maar hij uiten het niet. 'Heeft ze jouw je leven gvergalt om er zelf beter van te worden? wat een slettebak!' gromde Razor en hij schudden zijn hoofd voor hij nog een slok van zijn bier nam. Het was toch niet mogelijk dat een bloodhunter tot zo iets in staat kon zijn? 'Hier zal Lily echt kapot van zijn als ze dat hoort, maar hoe kan iemand zo doen, Ik heb in mijn eerste leven geen liefde gekent zoals ik die voor Lily voel, maar ik weet zeker dat het liefde is en geen spel zoals Liliana bij jouw gedaan heeft!' gromde Razor en voelde de aanwezigheid die hem alleen nog maar kwaaier maakte. de hunters waren echte schepsels die het niet verdiende te leven!

'Dan moet je nog veel doen om zo hoog te komen.' Hij haalde zijn schouders op. 'Heeft ze jouw je leven gvergalt om er zelf beter van te worden? wat een slettebak!' Hij nam net zoals Razor nog een slok bier. 'Hier zal Lily echt kapot van zijn als ze dat hoort, maar hoe kan iemand zo doen, Ik heb in mijn eerste leven geen liefde gekent zoals ik die voor Lily voel, maar ik weet zeker dat het liefde is en geen spel zoals Liliana bij jouw gedaan heeft!' Hij zuchtte en keek in het drankje. "Lily zal zeker weten zoiets nooit doen, je hebt geluk met haar en zij heeft geluk met jou." Hij zuchtte. Opeens drong er een heel erg bekende geur zijn neus binnen. Hij kon een lichte grom niet laten. Hij deed de moeite niet eens om om te kijken.

[Laten we Liliana erbij halen xp]

( Goed idee ik zat al op haar te wachten! )

Kiba zei dat Lily zo iets nooit zou doen en daar kon Razor hem alleen maar gelijk in geven. 'Ze aard meer naar haar vader, dat heb ik wel gemerkt toen ik haar wilde beschermen, maar dat was een stom idee geweest! Ze is allang blij niet meer in dat kamp te hoeven rond hangen!' zei Razor instemmend met wat Kiba eerder had gezegd en ook hij rook de geur die geur van iemand waarvan hij had gedacht dat ze net zo zou zijn als Lily, maar dan had hij zich net als Kiba vreselijk in haar vergist! Kiba gromde en nam de moeite niet om zich om te draaien. Razor daarin tegen keek naar haar en hij walgde echt van haar hoe ze Kiba behandelt had. 'Wat moet jij hier kreng?' vroeg Razor scherp toen ze dichterbij kwam. Razor's ogen begonnen op te lichten net als de runnen op zijn handen, maar Razor deed de grootste moeite om te blijven zitten. Van binnen had hij haar het liefste meteen naar haar keel gevlogen, maar dan zou Kiba daar onder te leiden en Lily zou echt niet blij zijn als hij haar zou vertellen dat hij haar vader gedood had door de bloodhunter te vermoorden die hem in zijn macht had!

(Liliana, Liliana! ^^)

Liliana had een avond vrij genomen en ze besloot om naaar de taverne te gaan voor een glas porto. Ze kwam binnen en bestelde haar drinken toen ze Kiba en Razor opmerkte. Die 2 aan 1 tafel? Ja Kiba was echt kierewiet geworden. Maar toen Razor haar kreng noemde draaide ze zich naar hem om ze was niet bang voor hem integendeel zelfs. Hoe noemde jij mij?! Hoe durf je zo onrespectloos te zijn! Mag ik je eraan herinneren dat ik Lily op de wereld heb gezet lelijke snotaap die je ben! Zei ze streng ze was meteen uit haar goed humeur ze richtte zich op Kiba. en jij?! Sinds wanneer mag jij zonder toestemming of begeleiding het kamp verlaten meneer Kiba?! Zei ze met samengespleten oogjes. Die twee moesten gaan opassen!

'Hoe noemde jij mij?! Hoe durf je zo onrespectloos te zijn! Mag ik je eraan herinneren dat ik Lily op de wereld heb gezet lelijke snotaap die je ben!' Kiba vloog recht. "Wie denk jij wel niet dat je bent? Voel je je veel ofzo omdat je een ondergeneraaltje bent van niets?" Hij gromde. Hij en Razor waren niet echt beste vrienden, maar toch verdedigde hij hem, Razor was verandert, in een goede zin. 'en jij?! Sinds wanneer mag jij zonder toestemming of begeleiding het kamp verlaten meneer Kiba?!' Hij gromde. "Ik ben je huisdier niet ofzo, ik doe wat ik wil, wanneer ik dat wil. Jij hebt niets over me te zeggen." Hij keek haar woedend aan.

Het werd meteen stil in de Tavern toen Liliana sprak en zich op hen richten, maar dat kon Razor geen barst schelen. Hij had toch al zin een een goed gevecht dus kwam dit misschien wel van pas. Razor hoorde wat gemompel onder verschillende Bloodhunters van het konings leger en zijn blik bleef op liliana gericht en hij kwam half overeind met zijn handen op tafel. 'Je hoorde me goed, om andere zo te misbruiken voor je eigen pleziertjes! Jij bent niet meer dan een achterbaks kreng dat niet weet wat andere voelen voor zulke dingen!' gromde Razor dreigend en bleef Liliana strak aan kijken. Razor hoorde Kiba overeind vliegen, maar bleef zelf kalm en grijnsde vals naar Liliana.

Liliana kon haast ontploffen bij Kiba's woorden. Och hou toch je kop! Dochterne*ker! Zei ze. Sommige mensen in de taverne begonnen te lachen. En je bent wel mijn huisdier remember? Of moet ik je een schokje geven met die armband? Vroeg ze doodkalm. Ook Razor sprong overijnd. Liliana wist niet waar hij het over had nu begon hij ook al wartaal uitteslaan net als Kiba. Waar heb jij het nu weer over?! En hoe durf je me zo aan te spreken tot 2 maal toe! Mag ik je er nog maar eens op wijzen dat ik nog steeds de voogij over Lily heb tot ze 18 is? Dus ik zou je maar wat gedeist houden Zei ze dreigend. Ze keek naar die valse grijns van hem en voor ze het wist had ze hem een klap verkocht. Je bent nog een grotere creep dan Kiba! Zei ze terwijl ze weg wilde bij hun tafel.

Dat nam hij niet Kiba voor schut zetten prima, maar hem nee daar kwam ze niet mee weg en al helemaal niet met die klap die hij niet had zien aankomen, maar Razor was niet van gister en greep Lilinana bij haar pols en draaide haar zo hard om dat ze half in zijn arm lag. 'Probeer het maar. Zij denkt toch dat je dood bent daar hebben die vriendjes van je wel voor gezorgd!' sneerde Razor nijdig en smeet haar van zich af en richting de toog. Verschillende bloodhunters sprongen op en dreigde zijn richting op te komen en Razor begon hernieuwt te grijnzen. 'Jullie komen toch het WOF gebied niet binnen. Dus is Lily veilig voor jullie grillen. Die zul je niet kunnen bezoedelen met die zieke geest van jouw. Dit bewijst maar weer dat Bloodhunters niet te vertrouwen zijn buiten de BFP die zich eens voor de verandering in zet voor het goede!' sneerde Razor en kwam achter zijn tafeltje vandaan. Hij was hier echt klaar mee en zijn messcherpe hoektanden blonken in het schamele licht van de kaarsen. Dit kon nog leuk gaan worden ze konden hem toch niet doden enkel vertragen, maar hem een armband aan leggen mochten ze zich toch even over denken dat zou Razor nooit toe laten! Hij bleef allert en de runnen gloeide kwaadaardig net als zijn ogen. Razor's hoed was door de klap van liliana op tafel gevallen en hij deed geen poging die weer op te pakken, want er kon elk moment een gevecht uit breken en dan had hij dat ding toch even niet nodig. 'Level's 3 en 1 actief!' zei Razor zacht en grijnsde voor hij met zijn handen een soort venstertje maakte. Zwart vuur begon rond zijn rechterschouder te verscheinen en hij grijnsde vals. Nu was het alleen nog afwachten!

Liliana werd bij haar pols gegrepen waardoor ze nu bijna in Razors armen lag ze keek hem razend aan maar ze worstelde niet ze had geen zin om haar pols te breken. Liliana gromde bij zijn woorden daar had hij helaas gelijk in. Hij duwde haar richting de toog en met een lenige beweging draaide ze zichzelf om en zette ze haar handen op de toog. Ze keek hem recht aan. Bij zijn volgende woorden moest ze alleen maar lachen. Jij weet net zo goed als ik Razor dat Lily nietconstant in WOF blijft ze heeft vrijheid nodig. Zei ze op een scherpe dreigende toon. Ze zag zijn messcherpe hoektanden hij was veranderd sinds de laatste keer dat ze hem gezien had hij was monsterlijker geworden. Sommige bloodhunters deinsde achteruit maar Liliana greep naar haar wapen richtte het op hem. Ik zou terug gaan zitten als ik jouw was Razor. T is dat Lily van je houd anders had ik de trekker al lnag over gehaald. Zei ze kalm.

sorry haast

Wat Liliana zei was helaas waar, maar hij kon Lily wel voor de kwaadardigheid van haar moeder waarschuwen! Ze richten haar wapen op hem en het zwarte vuur bleef op zijn schouder branden terwijl hij zijn handen liet zakken, er verschenen vier ogen in die net zo rood waren als de zijne. Bij haar volgende woorden kwam het gewoon naar boven borrelen en hij deed er zelfs een stap voor naar achteren. Eerst klonk er een gegrinikt op uit zijn keel, maar die uiten zich al snel in een vruchteloze lach die door de taverne trok en de aanwezige deed huiveren. "Probeer het gerust, of heb je de raporten over mij nog niet in gezien? Jullie miesserige wapens zijn nutteloos tegen mij!" lacghte Razor en het vuur begon de vorm van een wolf aan te nemen met vier rode ogen. Het dier had de oorspronkelijke grote van wat Rzor ooit was geweest in zijn shape vorm, maar door de duivel en zijn wolf Dolor uit Razor getrokken waardoor ze beiden van elkaar gescheiden leefde, maar nog verbonden waren door het zwarte vuur die net als fenix vuur niet te blussen was. De wolf gromde dreigend naar Liliana terwijl een grijns van een maniak over Razor's lippen gleed en zijn hoektanden bloot legde om hun ware lengte te laten zien.

Ze richten haar wapen op hem en het zwarte vuur bleef op zijn schouder branden terwijl hij zijn handen liet zakken, er verschenen vier ogen in die net zo rood waren als de zijne. Hij begon te lachen bij haar woorden maar ze schudde alleen grinnikend haar hoofd. "dat weet ik Razor dit geweer is alleen een waarschuwing ik kan je doden met dit." Ze haalde uit haar tas een sterrenschot tevoorschijn extreem moeilijk te vinden en ongelofelijk duur maar zij had er wel één vast gekregen. Ze vond het ergens wel heel komisch dat hij zo hoogmoedig was. Ze was niet ban gvoor hem helemaal niet zelfs. Ze zag het grote dier langs hem verschijnen het had wat weg van een wolf en het gromde gevaarlijk naar haar maar ze liet geen druppeltje angst zien. "ik wil je geen pijn doen Razor." Zei ze kalm. Ze meende het ze wilde Lily niet kwetsen door Razor te laten oplossen in stof met het sterrenschot maar als hij nu niet zou stoppen had ze geen keus.

Dat ze het wist vond Razor heel normaal toch wilde hij het van haar horen, maar zijn blik bleef op haar gericht en zijn grijns bleef op zijn lippen zelfs toen ze een sterrenschot tevoorschijn haalde. Hij herkende het ding meteen, en de wolf naast hem zakte wat door zijn poten, maar Razor gaf hem nog geen comando Liliana aan te vallen. 'Ach wat ben ik nu bang voor dat kleine ding!' lachte Razor nog steeds, maar wist heel goed wat het apparaat kon doen. Engelen waren eigenlijk het enigste wezen die dat soort dingen konden gebruiken voor zo ver hij wist, maar de wolf scheen er totaal geen moeite mee te hebben en verplaatste zich van naast Razor door voor hem te gaan staan. Jammer genoeg als die verdween door het sterreschot zou hij zwaar gewond raken, maar niet verdwijnen in stof. De wolf zou enkel weer naar de hel terug gestuurt worden.

Alles gebeurde zo snel dat hij nog maar amper kon volgen. Maar hij bleef haar hatelijkaanstaren. Dat wolfding naast hem vond hij maar iets vreemds, maar goed. "Trouwens, hoe durf je te beweren dat ik zoiets met mijn dochter gedaan heb? Jij beweert dat en met je zieke trucjes wil je dat ik je ga geloven, heks dat je bent." Hij kon zich niet meer inhouden en veranderde in een grote witte wolf met geel/goudkleurige ogen. Hij gromde woest naar haar; Zonder dat hij het zelf door had, boog hij tegelijkertijd met dat schaduwwolf ding door zijn poten om aan te kunnen vallen. Hij liet zijn vlijmscherpe tanden zien die glommen in het zwakke kaarslicht.

Razor hoorde Kiba praten en zijn grijns werd nog breeder. 'En jij durft jezelf een moeder te noemen die haar kind in de steek laat met haar vader nee dat is verantwoording! Ik laat Lily tenminste vrij om te gaan en te staan waar ze wil, jullie hebben het liefste dat we als schoot hondjes naast jullie bleven lopen. Die tijd dat ik ooit een bloodhunter gehoorzaamde is voor goed voorbij! Charlie Hood was geen haar beter dan de rest en de eer was aan mij hem zelf te doden.' sneerde RAzor met en geamuseerde grijns op zijn lippen. Dit kon nog leuk gaan worden. RAzor bleef de grenzen op zoeken en daar was hij vaak te goed mee...

Beide kerels werden agressief. Liliana snapte niet wat er mis was met Kiba hij was degene die het haar zelf verteld had wat hij met Lily had gedaan. Liliana schudde even haar hoofd. Ze keek naar Kiba die ook geschift was en dreigend naar haar stond te grommen ze was het echt kotsbeu en ze gebruikte de afstandsbediening van de armband waardoor hij een schok kreeg. "Genoeg!" Zei ze streng en kwaad tegen de witte wolf. Ze was het echt meer dan zat. Ze keek Razor aan. "Ach weet je wat ik luister niet meer naar je woorden. Jij weet niets razor echt niets jij leeft al een tijdje in je eigen wereld je begrijpt er helemaal niets van." Zei ze met een zucht net alsf ze tegen een domme kleuter een moeilijk ding moest uitleggen. Ze zuchtte en ze wilde weer weggaan. Ze had geen zin in deze dronkenmannen praat.

Liliana pakte iets waardoor Kiba een schok kreeg of zoiets, maar haar woorden lieten de wolf tussen hem en haar luider grommen, niet dat het aan Razor te merken was. Hij gaf een mentaal comande aan de wolf die vooruit sprong en Liliana in haar schouder beet. Tegenover echte ilusie's was deze wolf levends echt en kon dus personen ook verwonden of doden. "Ik begrijp meer dan dat jij denkt. Groot doen met wapens of met zulke prullen als die armbanden!" gromde Razor overduidelijk dreigend. De wolf zou haar niet mogen doden, maar flink verwonden wel. Razor bleef grijnzen zelfs nu durfte de andere hunters nog niks te ondernemen uit angst voor Razor!

Lily zat gehuld in een mantel in een donkere hoek van het café niemand had haar tot voordien opgemerkt. Ze keek in stilte naar het schouwspel. Lily wist dat haar moeder nog leefde ze had een brief gekregen en met Ator gepraat. De brief verklaarde alles en Lily was niet boos op haar moeder dat kon ze niet. Haar moeder had haar het leven geschonken en als kind haar vader altijd tegen gehouden om haar verrot te slaan. Ze wachtte nog maar nu Razor een eng uitziende wolf haar moeder liet bijten sprong ze op wierp ze brandende veren naar het beest toe en kwam ze uit de schaduw ze zag razor eerst met haat in zijn ogen kijken tot ze haar cape afdeed en haar identiteit kenbaar werd. Ze keek hem geschokt en angstig aan. Hoe kon ij? Hoe kon haar vader?!

-oe troubles XD-