Trouble

Het was al een dag nadat Hester Sue geboren was en Razor moest zijn woede jegens die vernietigende roes eens uiten, maar hij wist niet hoe anders dan een stel Bloodhunters het leven zuur te maken! Zijn blik gleed over het bos dat voor hem lag en hij gromde diep toen hij die geur rook, maar hij was te ver afgedwaalt en in het terretorium van Robin terecht gekomen! Razor was in zijn shape vorm en moest zijn woede kwijt raken voor die roes er te veel macht over zou kregen. Razor zag een stel bloodhunters die vreemd genoeg naar Robin en Widow roken lopen tussen de bomen en liet zich van de tak glijden en landen met een hoge rug voor hen. Zijn ogen waren gevaarlijk dreigend en ze moesten wel van hele goede huizen komen als ze hem wilde verslaan? De mannen reageerde zoals hij verwacht had en ze trokken hun wapens. Razor viel aan, maar zijn bewegingen waren trager geworden zins hij met Lily gebroken had zodat hij dacht dat ze veilig zou zijn. De mannen verdedigde zich kranig, maar toch wist Razor er twee gevaarlijk te verwonden. Het geluid van hun gevecht had de aandacht van de bewoners van de BFP en al gauw stonden er meer man dan Razor aan zou kunnen om hem heen, maar er waren ook verschillende shifters onder hen die het van de hunters over namen. Razor raasde net zo tegen hen als toen hij de hunters aan viel, maar het waren er te veel voor hem alleen en al gauw delfte hij het onderspit waardoor verschillende shifters hem tegen de grond werkte. Razor gromde luid, maar stopte toen hij een vertrouwde stem hoorde? Hij keek zo goed als het kon omhoog en herkende de persoon die de andere gebaarde van hem af te gaan. Razor stond op en schudden zich uit voor hij de vraag kreeg wat hij hier kwam doen.

Widows geheugen was zo goed als helemaal terug ze had alleen af en toe een paar wazige momenten maar nu ging het goed. Ze kronkelde door het woud tot ze plots geschreeuw hoorde ze kende het geschreeuw het waren haar mensen! Widow werd mens en ze zag dat een Hoop mannen op Razor lagen en dat er ook een paar gewond waren waren. Razor gromde en ze schudde even haar hoofd. Jongens laat hem maar los ik regel het wel. Zei ze rustig de mannen lieten na enige twijfel razor los en maakte zich uit de voeten. Widow liep naar hem toe en hurkte voor hem neer. Ik hoop dat je een goede reden hebt voor dit veraad Razor? Zei ze kalm maar de strengheid was te horen. Ze was niet blij met dit voorval maar ze zag dat er iets schol.

Robin was met een paar mannen aan het jagen toen hij in zijn buurt een gevecht hoorde, als snel zag hij mannen ergens naar toe rennen en hij rende met de mensen met wie hij net had gejaagd achter de andere mannen, Hij zag een hele hoop blood hunters en shape shifters naar iemand kijken, Widow kwam er ook bij en zei dat zij het wel zal regelen en toen de mannen uit elkaar gingen zag hij een bekende figuur, hij stapte naar Widow toe en keek naar een bekend iemand: Razor, ij legde een hand geruststellend op Widows schouder en wachte af tot Razor zou antwoorden op de vraag van Widow.

Widow kwam tussen de mannen door en Robin volgde niet lang daarna. Het duizelde Razor even en hij legde een hand tegen zijn rechter oog. De roes bleef nog op de achtergrond, maar drong zich al weer aardig op. "Sorry... ik... ik ben te ver af gedwaalt... Eurgh!" hij moest zijn zin afkappen door een steek doe door zijn hoofd schoot. De roes veroorzaakte die steeds, maar de laatste paar dagen was her steeds erger geworden. Razor moest zich staande weten te houden, maar toen hij nog een pijnlijke steek kreeg zocht hij toch even steun bij een van de bomen. Razor grimaste en kon een dreigende grom niet onderdrukken. "Schij uit!" mompelde Razor en hij voelde de roes opnieuw druk uit oefenen. Dit probleem moest verholpen worden nog voor hij helemaal door zou zetten. Ongevraagd kwam de gedacgten van Lily op en de roes verdween. Razor zuchten lang en diep. "Eindelijk, dat was op het nippertje." het was eruit voor Razor er erg in had dat er nog meer personen dan hij alleen was.

Robin kwam ook en legde een hand op haar schouder ze was blij dat hij er was en Razor begon echt heel erg vreemd te doen. Ze trok even een wengkbrauw op. Volgens mij hebben ze je op je hoofd geraakt je slaat echt wartaal uit Zei ze kalm terwijl ze haar gaven gebruikte en hem zo naar een bed liet zweven waar ze hem zacht liet landen ze had Robin meegenoemen ze voelde even aan Razors hoofd hij had niet echt koorts. Mischien moet ik je moeder een duif sturen dan kan zij je komen ophalen. Zei ze meer tegen zichzelf dan tegen Razor er was echt iets goed mis. Razor? Weet jij waar Lily uithangt? Kiba heeft haar al een paar dagen niet gezien Zei ze met een frons terwijl ze al wat op een blad aan het krabbelen was.

Razor begon echt raar te doen en Razor was al raar maar nu was hij doorgedraaid, Widow merkte het ook, er was iets met deze jongen. Volgens mij hebben ze je op je hoofd geraakt je slaat echt wartaal uit Zei ze kalm terwijl ze haar gaven gebruikte en hem zo naar een bed liet zweven waar ze hem zacht liet landen ze had Robin meegenoemen ze voelde even aan Razors hoofd hij had niet echt koorts. Mischien moet ik je moeder een duif sturen dan kan zij je komen ophalen. Zei ze meer tegen zichzelf dan tegen Razor er was echt iets goed mis. Razor? Weet jij waar Lily uithangt? Kiba heeft haar al een paar dagen niet gezien Zei ze met een frons, Robin trok zijn wenkbrouwen op en keek onderzoekend naar Razor 'is er iets gebeurd ofzo, dat jij je zo gedraagt.' Vroeg hij twijvelend.

Volgens Widow sloeg hij wartaal uit, maar Razor wist wel beter, maar zei niks totze hem op een bed legde en over Lily begon. "Het is voor mij beter om niet te weten waar ze is." zei Razor en hoorde Robin nog wat zeggen. Een beeld van Charlie kwam naar boven en Razor's ogen verharden even, maar die blik zakte weer snel weg. "Het is jammer, maar anders had je het Charlie zelf kunnen vragen... Ik ben blij echt heel blij dat ik eer had hem zelf zijn strot af te bijten!" snauwde Razor pissig en draaide zich om, maar kromp ineen toen twee stemmen verschillende woorden bleven herhalen. Eerst hoorde hij de stem van Lily die gevolgt werd door de stem van Charlie. 'Je had mij belooft dat je bij me zou blijven!' :Vrouwen zijn de dienaren van mannen zoals jij en ik!: Razor kreunde, maar luisterde niet langer naar wat er nog door Widow en Razor gezegd werd. "Laat die rot troep toch eens stoppen?" vroeg Razor mompelend meer in het niets dan aan iemand in zijn aanwezigheid!

Ze trok een bezorgde frons toen hij zei dat het beter was dat hij niet wist wat er aan de aan de hand was met Lily en waar ze uithing. Widow kwam aan zijn bed zitten ze zag hem even vreemd naar Robin kijken en toen wa over zijn vader zeggen nu werd Widow echt ongerust. Hij begon weer te mompelen en ze ging voor hem zitten ze legde haar hand op zijn hoofd en ze streelde hem even geruststellend zoals ze zo vaak bij Hope had gedaan wanneer zij weer een aanval had. Razor waar heb je het toch over lieverd? En wat is er gebeurd jongen? Je gedrag is erg verontrustend... Zei ze terwijl ze ook even naar Robin keek.

"Het is jammer, maar anders had je het Charlie zelf kunnen vragen... Ik ben blij echt heel blij dat ik eer had hem zelf zijn strot af te bijten!" Robin zag dat hij raar naar hem keek. en hij schudde zijn hoofd Zijn vader was vreselijk geweest. En blijkbaar had zijn vader iets met de gedrag te maken had, Robin begon te ijsberen. Razor waar heb je het toch over lieverd? En wat is er gebeurd jongen? Je gedrag is erg verontrustend... Zei ze terwijl ze ook even naar Robin keek. Hij zag haar bezorgde blik 'Widow, me vader is vreselijk geweest en Razor was zijn leerling geweest en ik wil niet eens weten wat hij met hem heeft gedaan.' Zei hij ongerust.

Widow ging voor hem zitten en streelde zijn geklitte haren, maar de woorden die zowel zij als Robin spraken zorgde voor twee strijd in hem. "Buiten wat hij de laatste tijd tegen de shifters had gedaan was hij toch heel anders tegen mij, ookal was ik geboren in de arena! Ik had heel wat meer vrijheden dan die in de kooien zaten."Mompelde Razor hij was zo in de war dat het hem niet eens uitmaakte of ze het wilde weten. "Het is alleen die alles vernietigende roes dat is juist het probleem!" gromde hij voor Razor zich terug trok bij Widow ook al had het fijn gevoelt. Hij ging recht zitten met op getrokken benen en legde zijn hoofd op zijn armen. Daardoor had ik haar... Had ik... verdomme!" hij kreeg het er niet uit en vloekte op het laatste voor hij zijn gicht verborg zodat hij hun bezorgde gezichten niet langer meer hoefte te zien!

Widow luisterde naar Robin ze wist dat zijn vader vreselijk was dat had Hope wel vaak genoeg duidelijk gemaakt maar Razor zi-ei iets heel anders Widow was een beetje verward. Hij trok zich terug en ze haalde har hand weg hij wilde iets zeggen maar hij kreeg het niet over zijn lippen. Maar ze wist wel wat hij bedoelde. Je hebt haar bijna gedood... Zei ze rustig. Ze keek even naar Robin en ze ging naar hem toe. Razor je hoeft je er niet zo vreselijk over te voelen lieverd. Je moest eens weten hoe vaak ik Robin al niet heb proberen te vermoorden. Ze keek haar man aan en ze glimlachtte flauwtjes. Zo hebben we elkaar ontmoet. Zei ze rustig. Ze ging weer naar Razor toe en ze keek recht in zijn ogen. We gaan je helpen Razor we gaan je er vanaf helpen maar het gaat geen pretje worden dat is het bij niemand. Widow wist nog goed hoe zij in het begin was geweest.

Je hebt haar bijna gedood... Zei ze rustig. Ze keek even naar Robin en ze ging naar hem toe. Razor je hoeft je er niet zo vreselijk over te voelen lieverd. Je moest eens weten hoe vaak ik Robin al niet heb proberen te vermoorden. Ze keek haar man aan en ze glimlachtte flauwtjes. Hij glimlachte terug naar haar. Zo hebben we elkaar ontmoet. Zei ze rustig. Ze ging weer naar Razor toe en ze keek recht in zijn ogen. We gaan je helpen Razor we gaan je er vanaf helpen maar het gaat geen pretje worden dat is het bij niemand. Robin ging ook naar hem toe ne zij ngezicht stond hard 'Razor, bij niemand is het makkelijk maar als je echt van iemand houd zou je haar nooit kunnen doden, Widow heeft mij ook nooit gedood en we zijn er als je ons nodig hebt.' Hij dacht aan de woroden va nRazor, hij kreeg meer vrijheid dan de andere en dat was niet raar, als je zijn vaders leerling bent word je vaak beter behandeld zijn broer is ook zo opgevoed maar Robin niet, hij was bij zijn Oom opgegroeid.

Widow trok haar hand terug en zei wat niet kon. Ze zei ook dat zij en Robin elkaar zo ontmoet hadden. Razor schudden zijn hoofd en weigerde haar eerst aan te kijken. "Jij wilde hem doden uit vrije wil, dat is juist de keuze die ik niet heb zodra die golf van verwoesting mijn denkennen doen over neemt!" sprak Razor en hij begon weer geirriteerd te raken. "Ik heb niet voor niets met Lily gebroken! Ze is veel veiliger wanneer ze ver uit mijn buurt is..." de irritatie klonk eerst in zijn stem door, maar hoe verder hij kwam des te meer zwakte zijn stem af tot het weg stierf en hij woordeloos bleef. Zijn ogen prikte opnieuw. Het had hem veel moeite gekost om haar weg te jagen en draaide zich van beide af ook al wilde ze hem helpen, Razor wist niet of het ooit te verhelpen was? "Ooit al eens te lang onder water gezeten? Want zo voelt het alsof je verzuipt in haat!" zijn stem klonk zowel verdrietig als radeloos, maar hij bleef zich van hen afzonderen.

Widow keek hem nu wat strenger aan. Vrije wil? Denk je dat leven als een versteend mens vol haar vrije wil was? Ik kon er niets aan doen het was instinct en het heeft lang geduurt voor dat instinct agezwakt was jongen! Zei ze nu kwader maar ze hield zich in. Widow had het nooit uit vrije wil gedaan ze was toen niet zichzemf. Ze stond op toen hij zei dat ze veiliger was. Denk je dat echt? Ik ken Lily ze is net haar vader op dat gebied het zou me niets verbazen als ze zich in de nesten heeft gewerkt. Zei ze terwijl ze begon te ijsberen en te sissen. Ze luisterde naar zijn woorden en ze begon zich best te ergeren. En wat oet je dan doen hè? Naar boven zwemmen hoe hard het ook is je moet het overwinnen anders zal je er voor altijd een slaaf van blijven! Zei ze killer dan ze bedoelt had.

Widow reageerde fel en zei dat ze uit instinkt gehandelt had, maar het was geen instinkt van hem die Razor in die roes trok, nee het was iets anders, maat wat kon hij ook niet presies vertellen. Haar laatste kille woorden maakte hem pas echt kwaad. Razor sprong van het bed af en liep naar haar toe. "Denk je echt dat ik dat niet steeds geprobeert heb?" vroeg hij fel en bleef voor haar staan. Woede door onbegrip volgens hemzelf dan raasde door hem heen iets wat de roes meteen op merkte en er gebruik van maakte. De eerste tekenen van die roes was de verandering in zijn ogen. Die werd dan moordlustiger dan de gewone norse blik die normaal altijd had. Razor merkte de roes zelf te laat op en probeerde zichzelf in de hand te houden door achteruit te gaan. "Argh, verdomme niet weer!" riep hijuit en greep met twee handen naar zijn hoofd waar de ene steek na de andere pijn scheut door heen schoot. Zijn gebruikelijke grijns verscheen weer, de grijns van een maniak die voor niks en nieand terug deinste. Als Razor in deze staat was kon hij niet praten enkel manikaal lachen! Langzam aan begon hij te grinniken, maar die uiten zich al snel in een vruchteloze lach waar iedereen kippenvel van kreeg!

Oh oh!

Razor sprong van het bed af en liep naar haar toe. Ze was niet onder de indruk zelfs al was hij groter dan haar ze keek hem et samengeknepen oogjes aan. Ze zag zijn blik veranderen en haar gezicht verharde ze ging voor Robn staan toen hij achteruit ging en weer eng begon te lachen er gingen rillingen door haar heen maar Widow zou het niet zo ver laten komen! Ze liep naar hem toe en met een snelle schijbeweging had ze hem gevloerd en hield ze zijn handen tegen zijn rug. En nu weer helder denken grote jongen. Zei ze kalm Widow was nog steeds een uitstekende vachter snel stil en zeer dodelijk.

De roes leek verandert te zijn. Er spoelde niet langer een golf van haat over hem heen, maar vanaf verschillende kanten kwamen een soort van rode touwen op Razor af die hem vast grepen om hem op zijn plek te houden. Razor rukte en sjorde eraan, maar niks leek te helpen hoe hard hij ook zijn best deed. Widow vloerde hem en hielt Razor op zijn plek door zijn armen op zijn rug te draaien. Razor grijnsde en grinnikte bij haar actie, maar begon zich uit haar greep te wurmen. Pijn deed het, want in zijn mentale voelde Razor zijn polzen pijn doen door wat de roes deed om vrij te komen! Hij zetten zijn handen snel naast zich neer en werkte zich met een rot gang op, zodat Widow van hem af viel. Zijn grijns werd breder, maar toch wachten hij niet af tot ze klaar was voor zijn aanval. Ze mochten van geluk spreken dat ze samen waren waardoor het leven van Widow bespaart bleef. Razor voelde dat hij weg gebeukt werd bij Widow en samen met die persoon tegen de muur aan knalde, maar de klap kwam bij Razor des te harder aan. Hij trok een van de touwen los en rukte aan de andere die hem vast hielden, maar nog voor hij de kans had de knoop los te krijgen golfde een hele reeks aan pijnlijke steken door zijn hoofd! Razor lachte opnieuw en probeerde nu Robin te doden...

Widow was kwaaad en Robin wist dat je juist bij Razor rustig meost blijven, je mocht neit laten zien dat je kwaad werd. En ja hoor Razor begon vreselijk te lachen waar rillingen over je rug. Widow vloerde hem maar Razor was ook niet slecht en na een tijdje was hij boven Widow, nu moest Robin logisch denken, Charlie had hem opgevoed. Robin beukte Razor van Widow en hield hem stevig tege nde muur 'RAZOR, WAT DENK JE WEL NIET WAT JE BENT?!' Riep hij met de stem van zijn vader waar iedereen rillingen van kreeg. 'IN MIJN HUIS TE VECHTEN!' Riep hij nog steeds met de zelfde ste mvan zijn vader, hij was nu niet meer Robin zijn Houding was arrogant zo als die van Charlie en zijn ogen stonden hard.

Ze kon Razor even onder houden maar als snel had hij haar van zich afgeworpen en zat hij boven op haar Widow kon niet bewegen en toen zag ze Robin Razor van haar afbeuken ze stond meteen recht en ze zette grote ogen op toen Robin een perfecte immitatie van zijn vader deed. Ze stond ervan te kijken en ze veranderde in een slang ze kronkelde aan Razors voeten klaar om haar tanden in hem te zetten maar ze hield zich in ze zou eerst afwachten wat hij ging doen!

Robin begon te spreken, maar de stem klonk niet als die van hem, maar die van Charlie. Razor stopte even met tegen werken, maar zijn ogen werden niet groot, maar berekenend. Nog steeds probeerde hij vrij te komen, maar die vernietegde roes dacht dat hij Charlie dus niet goed had gedood. Als Robin nu diezelfde stem had gebruikt, maar dan op een neutrale toon was het misschien gelukt? Razor werkte vlug zijn arm tussen hem en Robin, waarna hij hem van zich af duwde. De slang aan zijn voeten nam hij maar op de koop toe. Zijn ogen bleven moordlustig staan, maar toch leek het zijn uitwerking te verbleken? Razor was voor de helft vrij en hij deed zijn best om de controllen terug te krijgen. Woede raasde door hem heen, maar die golfde tussen de haat die de roes met zich meebracht, maar ook de woede die Razor jegens de situatie had. Zijn lichaam draaide zich bij en greep de slang half vast bij de hoornachtige huid en slingerde haar bij zich vandaan ook al had ze hem eerder nog gebeten. De grijns verslapte geen moment, maar beelden van Charlie bleven door zijn hoofd spoken! Razor trok de laatste kabelachtige touw los en er golfde weer een reeks aan pijnlijke steken door zijn hoofd. Hoe kon hij dit stoppen? Lily! meteen nadat hij aan haar dacht verscheen haar lieve gezicht en verbleekte de roes iets. Razor zag zijn kans schoon en begon de controlle weer terug te winnen... De grijns verdween en met veel kreunen en zijn handen op zijn hoofd kwam hij weer wat bij!

Robin werd wegeduwd en hij hield zich rustig, Als zijn vader bij he mniet werkte zou hij aan iets dierbaars moeten werken, iets waar hij van hield. Razors lichaam draaide zich bij en greep de slang half vast bij de hoornachtige huid en slingerde haar bij zich vandaan ook al had ze hem eerder nog gebeten. Robin ontspande zich en dacht na wat bij Razor we lzou werken, toen hij gekreun hoorde keek hij op Zag Razor kreunen en zijn handen op zijn hoofd. Robin liet naar hem toe en liet zijn hand op zijn schouder rusten 'Razor, waar dacht je net aan?' vroeg hij rustig, er meost iets zijn waar hij aan gedacht had.

Razor was nog niet helemaal okay waardoor hij de hand van Robin van zich af sloeg, maar het was minder fel dan dat hij hem eerder weg geduwt had. De roes probeerde weer terug te komen, maar Razor duwde hem zo goed hij kon weg tot hij de woorden van Robin herhaald hoorde. Iest waar hij aan gedacht had? Razor bedacht zich net dat hij aan Lily had gedacht en bij die herinnering verscheen haar blik weer die altijd vrolijke ogen! De roes kreeg geen vat meer op hem en zakte weg tot op de achtergrond. Pijnlijke steken werden ook minder, maar Razor kreunde nog steeds. De tekens op zijn handen begonnen wittig te knipperen wat nooit goed kon zijn! De energie die hij verbruikt had was bijna op en hij zou snel moeten eten voor hij echt in nood zou komen... Éurh... Li... Lily...' Razor kreeg het happerend over zijn lippen, maar het gif van Widow begon te werken hoewel hij zonder het te willen Rising sun gebruikte. De runnen begonnen steeds harder licht te geven en Razor moest gaan zitten anders zou hij tegen de grond gaan! Strompelend vond hij het bed en ging net op tijd zitten. Het duizelde hem vreselijk en met dicht geknepen ogen bleef hij voorover gebogen zitten.