Hi...

Misschien was Eva niet goed wijs, misschien was ze gek maar ze had echt frisse lucht nodig en dus was ze d huis uitgeslopen van Jace en was ze door de bos aan het wandelen, Luna kon haar niet helpen maar goed Eva wist wel waarom, haar vleugels wouden vreselijkgraag naar buiten maar het kon niet, ze werden tegengehouden door de armband aan haar pols vast zat. Ze had van alles geprobeert maar het wil maar niet lukken om van die stomme armband af te komen. Misschien als ze Jace heel lief zou aankijken en hem beschuldigen dat hij haar stemloos heeft gemaakt, tja ze kon dan niet praten maar schrijven kon ze. Eva schudde haar hoofd, nee ze moest nu niet denken over de bloodhunter maar over alles wat om haar heen gebeurde, ze vroeg zich af hoe het in WOF was, deed Razor wel voorzichtig met zijn lichaam? At Will wel als Hope er weer niet was? Was Tristan al terug? Wat Bill eigenlijk deed? Zat Ager thuis of probeerde hij haar te vinden? Allemaal vragen en ze wist niet wat hun antwoorden waren, De blauw harig meisje ging op een afgebroken boomstam zitten en keek naar…naar…Eigenlijk niks, ze staarde gewoon vooruit en probeerde haar gedachten leeg te maken. Ze wou weer terug naar haar 12 verjaardag waar ze 1 probleem had en dat was haar shifter vinden. Waar Ager nog een kleine pup was en Zij nog vreselijk klein was met grote blauwe ogen en haar tot haar heup, de eerste keer dat ze op aarde was beland had ze een warme trui aangehad en een broek, en wat droeg ze nu? Een zwarte jurk die tot haar knieën kwam? Die zwarte jurk had een diepe v-hals en versierd met verschielende tekens in het rood. Ze had ook Laarzen aan van leer waardoor ze bijna niet te horen was op de grond. Haar blauwe haar was in een knot opgestoken en een paar plukken vielen naar beneden langs haar wangen. Eva was zo diep in gedachten dat ze niemand hoorde aankomen.


-Open-

Behendig streek Zephyr door zijn zwarte haren. Op dit moment had hij niks te doen en had daarom gekozen om maar weer eens een grote wandeling te gaan doen om zichzelf wat bezig te kunnen houden. Zijn donker blauwe ogen gleden langzaam naar de omgeving en nam alles in zich op. Hij kwam hier wel heel af en toe eens langs maar dat was niet zo vaak want meestal ging hij toch gewoon door het bos in plaats van de weg te nemen. Hij had zijn allerdaagse kleren, simpel weg een hemd en een lange broek die over zijn schoenen hangden. Op dit moment wou hij iets doen gewoon om niet in verveling te geraken. Zijn botten begonnen te kraken en vervangden stillaan zijn huid waardoor er geen huid meer over was. Even bromde Zephyr zijn rode ogen gloeiden even en hij versnelde al snel zijn tempo. al snel kwam er de geur van een andere shape shifter door zijn neusgaten. Hij keek er nieuwsgierig naar, het was niet meer zo ver dus hij veranderde al snel weer en stapte om zijn gemakjes er naar toe. Meteen zag hij een jong meisje. Hij moest lichtjes glimlachen omdat ze hem niet had horen afkomen."Zo diep in gedachten" vroeg hij vriendelijk en ging nonchalant tegen een boom leunen terwijl hij zijn gehandschoende handen in zijn zakken stak.

Ze schrok vreselijk van een stem ."Zo diep in gedachten" vroeg hij vriendelijk en ging nonchalant tegen een boom leunen terwijl hij zijn gehandschoende handen in zijn zakken stak. Ze kneep haar ogen samen en keek naar de jongen, het was een shifter dat kon ze gewoon voelen, maar ze voelde ook iets anders, iets duisters aan hem en meteen werd haar stemming opgevrolijkt, ze keek nieuwsgierig met haar groene ogen naar de jongen en knikte zonder aarzeling en sprong van de boomstam en maakte een elegante buiging. Veel kon ze niet zeggen want ze had geen stem, haar ogen stonden nieuwsgierig.

ze keek nieuwsgierig met haar groene ogen naar de jongen en knikte zonder aarzeling en sprong van de boomstam en maakte een elegante buiging. Zephyr keek haar even verbaasd aan. Had ze zeer aan haar keel ofzo? Hij moest toegeven dat hij nu toch wel best nieuwsgierig was."Keelpijn?" Vroeg hij nieuwsgierig "O sorry, ik ben Zephyr" Stelde hij zich voor. Hij streek even kort behendig door zijn zwarte haren en wreef toen ook even vluchtig in zijn donker blauwe ogen.

"Keelpijn?" Vroeg hij nieuwsgierig, Eva twijvelde even mar schudde haar hoofd, nee zij had geen last van haar keel. "O sorry, ik ben Zephyr" Stelde hij zich voor. Ze glimlachte breed en haar kleine hoektanden werden zichtbaar. Ze begon emt haar vinger te schrijven en alles wat ze schreef werd met zwart in de lucht geschreven: 'Hoi, Mijn naam is Eva.' Het was besthandig om magie weer terug te hebben ook al kon ze haar vleugels niet uitslaan en in de lucht vliegen. Aan de hand met welke ze schreef zag je een zwarte armband bungelen van de Blood hunter.

Ze glimlachte breed en haar kleine hoektanden werden zichtbaar. Ze begon emt haar vinger te schrijven en alles wat ze schreef werd met zwart in de lucht geschreven: 'Hoi, Mijn naam is Eva.' Zephyr knikte dat hij het had gelezen. Toen hij de armband om haar pols zag gromde hij lichtjes, maar dat was neit echt helemaal Zephyr het was het beest in hem dat duidelijker te horen was."Hoe komt het dat je je stem niet meer hebt" Vroeg hij rustig en hield het beest in toom, het jonge meisje haar geur, een verrot duister geur herrinerde hem aan Nox die hij nu maar al te goed kende.

Ze hoorde een beest in zijn stem en daar werd ze lichtjes bang van, sinds de onegluk met haar stem werd ze op ee nof ander manier sneller bang voor iets. "Hoe komt het dat je je stem niet meer hebt" Ze haalde haar schouders op en begon weer te schrijven. ´Luna zegt dat het door de angst komt.´ Maar zelf weet ik dat het door iets anders komt, namelijk doro me vader die me stem heeft ingeruild voor me kracht die ik tijdelijk kwijt was. voegde ze voor zich zelf toe en merkte niet dat haar lippen mee bewogen. Toen keek Eva naar de Zephyrs handenschoenen en keek neiuwsgierig naar de jongen. Ze kruiste haar haar armen achter haar rug omdat ze al eerder zag hoe hij reageerde toen hij de armband zag.

Ze haalde haar schouders op en begon weer te schrijven. ´Luna zegt dat het door de angst komt.´ Schreef ze in de lucht. Hij knikte nu hij weer alles onder controle heeft. Hij zag haar lippen bewegen en begon erover na te denken, maar doordat ze het niet opschreef zweeg hij erover. Vroeg er niet achter want het waren dingen die ze dus niet wou delen ookal wist hij het nu wel ongeveer wat ze had gezegt, of beter gezegt gedacht."Laten we dan maar hopen dat je angst snel verdwijnt" Zij hij rustig en was helemaal onspannen. Hij merkte dat ze haar armen achter haar rug deed "Maak je maar geen zorgen Eva, alles onder controle." Zuchtte hij

Rustig liep Nox door het bos, ze was Eva al een poosje kwijt, waar kon het kind toch zijn? HEt was misschien vooral dat hara vader haar de taak had gegeven om te 'babysitten' zoals ze het zelf noemde, maar onderhand werd ze toch wel zelf ook ongerust over haar halfzusje. Plotseling klonken er stemmen en Nox herkende ze meteen. Kwaad liep ze met grote stappen naar de plek toe. 'Zephyr laat haam met rust!' snauwde ze tegen de jongeman voordat ze naar het meisje glimlachte 'En heb jij je weer eens in de nesten gewerkt?' vroeg ze daarna bars aan Eva. Haar humeur was vandaag barslecht, en dat kwam door meerdere dingen waaronder geen ontbijt.

Hij keek haar rustig aan. Hij vond het gewoon oneerlijk dat ze was gevangen. Maarja het was voor iedereen oneerlijk, alsof ze wilde beesten waren die op hol waren geslagen, maar de meeste waren dat helemaal niet. Wouden een gewoon leven leiden. Ruw werd hij uit zijn gedachten getrokken toen hij een bekende geur meteen rook Nox! 'Zephyr laat haam met rust!' snauwde ze tegen de jongeman. Hij keek haar woedend aan"Ik doe helemaal niets verkeerds" Gromde hij, jammer genoeg werde het beest deze keer niet mee, wat die eigenlijk ook nooit deed als zij er was.

"Laten we dan maar hopen dat je angst snel verdwijnt" Zij hij rustig en was helemaal onspannen. Eva knikte. "Maak je maar geen zorgen Eva, alles onder controle." Zuchtte hij Ze knikte twijvelend en voelde toen een vlaag enerie op haar afkomen, en die energie kende ze veel te goed. Ze zette een stap achter uit toen ze haar zus, nouja Halfzus zag. 'Zephyr laat haam met rust!' Ze schrok even van haar toon maar herstelde zich snel en slikte een paar keer. "Ik doe helemaal niets verkeerds" Hoorde ze de jongen grommen en Eva glimlachte naar haar zus. 'En heb jij je weer eens in de nesten gewerkt?' Blijkbaar had haar zus een slecht humeur en nu moest ze heel voorzichtig te werk gaan, wist haar zus nog niks van haar vader? ' Leuk je te zien Nox.' Schreef ze en keek weg met haar hand meteen achter haar rug. Ze wou niks vertellen over haar probleem met de blood hunter, maar uiteindelijk zou ze er toch achterkomen, Eva bleef zwijgend naar de grond kijken wachtend op de uitbarsting.

"Ik doe helemaal niets verkeerds" protesteerde Zephyr maar Nox reageerde niet ' Leuk je te zien Nox.' schreef ze met haar hand, Nox zag meteen de schittering van de armband om haar pols en gromde gefrustreerd. 'Je bent weer eens handig bezig geweest, zussie.' antwoorde ze bars terwijl ze haar rug naar hen omdraaide en op zoek ging naar wat te eten. Er was een braamstruik en daar at ze een paar bramen van maar dat was natuurlijk niet genoeg voor een fatsoenlijke maaaltijd en dat viel ook niet echt in haar smaak. Met een zucht ging ze met haar rug tegen een boom zitten en keek naar Eva. 'Ik zal een mentale link opstellen,' zei ze 'fat is makkelijker.' als ze gelinkt waren zou Nox Eva's gedachten gewoon kunnen horen en Eva de hare ook als Nox dat wou, dat zou een stuk makkelijker zijn. Ze linkte haar en Eva.

Blijkbaar zag Nox haar armband en werd best wel boos. 'Je bent weer eens handig bezig geweest, zussie.' antwoorde ze bars terwijl ze haar rug naar hen omdraaide, Jep haar zus had een hele slechte humeur en je moest zeker nu niet met je problemen komen ander zou ze het niet even vriendelijk willen aanhoren. Met een zucht ging Nox met haar rug tegen een boom zitten en keek naar Eva. 'Ik zal een mentale link opstellen,' zei ze 'fat is makkelijker.' als ze gelinkt waren zou Nox Eva's gedachten gewoon kunnen horen en Eva de hare ook als Nox dat wou, dat zou een stuk makkelijker zijn. Ze linkte haar en Eva. Eva sloot haar ogen en toen ze de gedachten van Nox eindelijk hoorde keek ze lachend op '' BEdankt zus. Ik weet neit hoe k je meot bedanken.'' Zei ze in haar gedachten.

Zephyr hield de beweging van Nox goed in de gaten. 'Je bent weer eens handig bezig geweest, zussie.' antwoorde ze bars. dus die waren zussen? Hij had wel de zelfde geur geroken als van Nox zo te zien had hij gelijk gehad. 'Ik zal een mentale link opstellen,' zei Nox 'dat is makkelijker.' Zephyr keek zwijgend toe. Hij wist dat het hier nu heel stil zou worden. Hij zuchtte en streek even kort door zijn zwarte haren. Hij stak zijn gehandschoende handen in zijn zakken en keek naar de twee gezichten van de zussen.

'' BEdankt zus. Ik weet neit hoe k je meot bedanken.'' zei Eva in gedachten en Nox fronsde 'Als je zou zorgen dat je uit de problemen blijft zou dat genoeg zijn.' dacht ze bars tegen haar halfzusje. Het was lichtelijk verwarrend, want ergens op de achtergrond hoorde ze Zephyr ook nadenken. 'Ja, ze is mijn halfzus inderdaad.' antwoorde ze aan hem 'Verder nog overbpdige vragen?' twee mentale gesprekken tegelijk voeren was niet erg handig.

Nox fronsde 'Als je zou zorgen dat je uit de problemen blijft zou dat genoeg zijn.' dacht ze bars tegen haar halfzusje. Eva trok haar wengbrouwen op 'Nou dat gaat lastig, want ik zit even vast aa nde blood hunter maar met die reken ik zelf wel af zus.' Zei ze snel er achter aan en keek toen naar Zephyr, 'Wat heb jij trouwens met hem?' vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze hem aankeek.

'Ja, ze is mijn halfzus inderdaad.' antwoorde ze aan hem 'Verder nog overbodige vragen?' Hoorde Zephyr Nox zeggen. Hij snoof en keek haar koeltjes aan met zijn donkerblauwe ogen."Stop dan met mijn gedachten te lezen, dan zijn er helemaal geen overbodige vragen" Kaatste hij meteen de bal terug. Eva keek naar hem waardoor hij meteen al wist dat het over hem ging.

'Nou dat gaat lastig, want ik zit even vast aa nde blood hunter maar met die reken ik zelf wel af zus.' dacht Eva tegen haar 'Wat heb jij trouwens met hem?' 'Twee dagen.' antwoorde Nox in gedachten 'Niet meer.' daarna beantwoorde ze de tweede vraag van haar zusje 'Hij heeft me bedrogen.' Zephyr zou het ook kunnen horen wist ze 'Nu moet hij de schuld ervan dragen.' pas daarna wendde ze zich weer tot de jongen die haar met zijn blauwe ogen aankeek "Stop dan met mijn gedachten te lezen, dan zijn er helemaal geen overbodige vragen" Kaatste hij de bal terug en Nox glimlachte 'Stop dan met denken.' zei ze gewoon hardop terwijl ze tegen een boom aan ging zitten.

'Twee dagen.' antwoorde Nox in gedachten 'Niet meer.' daarna beantwoorde ze de tweede vraag van haar zusje 'Hij heeft me bedrogen.' Zephyr zou het ook kunnen horen wist ze 'Nu moet hij de schuld ervan dragen.' Eva knikte begrijpend, ze had 2 dagen de tijd om van die blood hutner af te komen, 'Zozo hij heeft Nox demons bedrogen, dan heeft hij wel veel lef.' Zei ze lachend in haar hoofd.

'Stop dan met denken.' zei Nox direct gewoon hardop terwijl ze tegen een boom aan ging zitten. "Ik ben geen levenloos mens Nox, en ik heb je niet bedrogen...." Reageerde hij kribbig en streek even behendig door zijn zwarte haren."oke....half, je kunt het beter misleid noemen" Mopperde hij lichtjes koppig en sloeg daarom zijn armen gekruist over elkaar.

-hoort hij de gedachten van Eva nu ook of niet?-

-Hij hoort Eva's gedachten niet, t is als 2 msn gesprekken zeg maar soort van-

'Zozo hij heeft Nox demons bedrogen, dan heeft hij wel veel lef.' Zei Eva lachend en Nox wierp haar een boze blik toe 'Misshcien.' gaf ze vervolgens toe 'Maat het was vooral zijn voorvader, Kylian.' Eva kende het verhaal van Kylian waarschijnlijk niet, misshcien had ze er wel eens vlagen over gehoord maar het was ver voor haar tijd geweest. "Ik ben geen levenloos mens Nox, en ik heb je niet bedrogen...." Reageerde Zephyr kribbig en streek even behendig door zijn zwarte haren."oke....half, je kunt het beter misleid noemen" Nox glimlachte en keek naar hem 'Voor mij allemaal hetzelfde.' antwoorde ze hardop tegen hem terwijl ze een pluk van haar lange zwarte haar uit hara gezicht streek 'Want eerlijk was je niet.'

'Misshcien.' gaf ze vervolgens toe 'Maat het was vooral zijn voorvader, Kylian.' Eva had paar verhalen voor bij horen gaan maar nooit echt de details geweten. 'Nou nu maak je me vreselijk nieuwsgierig Zus, i kheb de verhaal nooit echt goed kunnen horen en het zou me een hele eer zijn om van jou mond horen.' Zei ze glimlachend in haar hoofd en liep naar Zephyr toe, als het haar lukte zou ze ook met hem via gedachten kunnen praten, Ze glimlachte verlegen en raakte zijn nek aan de achterkant aan, ze glimlachte naar hem 'Hoi.' Zei ze in zijn gedachten.

" Nox glimlachte en keek naar hem 'Voor mij allemaal hetzelfde.' antwoorde ze hardop tegen hem terwijl ze een pluk van haar lange zwarte haar uit hara gezicht streek 'Want eerlijk was je niet.' Zephyr haalde nonchalant zijn schouders even kort op waardoor zijn spieren even gespannen werden maar hij ontspande ze al weer. Eva glimlachte verlegen en raakte zijn nek aan de achterkant aan, hij keek haar even niet begrijpend aan.ze glimlachte naar hem 'Hoi.' Zei ze in zijn gedachten. "Ah, ook hoi Eva" Sprak hij grijnzend. "Bedankt, hou er niet van om het gesprek niet te kunnen volgen" bekende hij grinnikend

"Ah, ook hoi Eva" Sprak hij grijnzend. "Bedankt, hou er niet van om het gesprek niet te kunnen volgen" bekende hij grinnikend, Eva lachte breed en knikte naar hem begrijpend 'Ja dat haat ik ook.' bekende ze eerlijk, Toe nkeek ze naar haar zus en toen weer terug 'Je voorvader had wel erg veel lef om me zus te bedriegen.' Zei ze grijzend.

-Eva wachtten!

Eva was ondertussen opgestaan en Nox keek haar waarschuwend aan 'Eva.' zei ze fel en doorbrak de dunne mentale draad die haar halfzusje gespannen had waarna ze hen drieen verbond, nu ahd zij het iniedergeval in handen. Er volgde een korte begroeting en een paar woorden. 'Je voorvader had wel erg veel lef om me zus te bedriegen.' zei Eva toen en Nox kwam dreigend met haar geest dcihterbij 'Eva!' denderde ze door het hoofd van haar halfzusje 'Gedraag je en bemoei je niet met mijn zaken.' ze gromde zacht terwijl ze opstond en een paar stappen naar haar en Zephyr toe deed.