Hello Sister? [NOX]

Ze voelde zich gebroken van binnen, haar vleugel was weer geheeld maar ze had nog heel weinig kracht over zonder haar ketting en veel kon ze ook neit echt doen, ze kon niet eens zich zelf in haar shape shifter veranderen, daarvoor had ze te weinig kracht, Ager liep onrustig heen en weer en probeerde haar op te vrolijken maar dat lukte niet. Ze was depressief aan het woorden en daarom was ze hier heen gekomen. HIer was ze po aarde geboren en hier had ze eerste keer een konijn tot leven gewekt. Uiteindelijk ging ze op de grond zitten en sloot haar ogen, Ager ging naast haar liggen en begon zachtjes te piepen. Toen voelde ze plots bekende energie en opende direct haar ogen 'Dianna?' vroeg ze zachtjes en keek om zich heen.

[nox]

Op haar blote voeten liep Nox rustig over de dorre aarde. Hier geen sfeer van dood, zoals in hel, maar het bos was donker en stil. Ze miste hel al, ondanks at ze slechts enkele dagen hier was, mar heimwee had ze niet. Haar zwarte vleugels van prachtig zachte veren lagen opgevouwen op haar rug en haar zwarte haar hinh in een vlecht over haar schouder. Ze had niets te vrezen, ze was machtiger dan alles wat zich in dit bos zou kunnen verstoppen. Behendig sprinte ze een stukje en sprong lenig op het houten hek van de begraafplaats. Er doolden enkele schimmen rond tussen de stenen maar Nox liet zich niet bang maken, de nacht is haar rijk, en zij is de nacht. 'Dianna?' klonk er toen een zachte stem en ze keek naar het kind wat op de grond zat. 'Nox.' zei ze, het was Eva, een van haar jongste halfzusjes, en een van de zwakste, ondanks dat ze niveau twee reeds had bereikt. Ze betwijfelde ergens of Eva ooit terug zou mogen keren naar hel, want zelf was ze er niet van overtijgd dat het jonge kind er sterk genoeg voor was. 'Sta op,' beval ze scherp 'je gedraagt je schandelijk.'

Eva keek naar haar halfzus en Ager gromde lichtjes, ze kon haar zus niet uitstaan en daar had ze goede redenen voor, Nox hoe ze zich noemde dacht dat ze alles was en dat ze O zo perfect was. Ze snoof en stond op toen haar zus dat zei, Als ze nu haar kracht had zou ze het liefst haar in brand steken, haar vleugels verbranden, haar huid laten afvallen zodat de botten alleen overbleven. Eva keek naar haar zus en voelde hoe Ager haar hand likte en ze glimlachte naar hem. ‘Waar bemoei jij je mee hoe ik me gedraag.’ Zei ze kil en bekeek haar zus goed, ze had een andere lichaam gekregen van haar vader en even voelde ze een steek in haar hart. ‘Papa heeft je aardig verwend dit keer.’ Zei ze als of ze onder de indruk was. Ze veegde har blauwe haar uit haar ogen en lachte naar haar.

‘Waar bemoei jij je mee hoe ik me gedraag.’ zei Eva kil. Ager gromde naar haar en ze glimlachte toen Scura, een wisselkat, overdag een doodnormale lapjespoes, maar 's nachts een zwarte panther, naar de demonhond gromde. Haar kat had achter moeten blijven op aarde toen ze terugkeerde naar hel, maar het trouwe dier was haar altijd trouw gebleven. Zacht aaide ze met haar hand over de kop van de panther die naast haar was komen staan. Ze hadt het dier nog niet gezien, maar het dier verbleef vaak in de buurt van andere demonen als Nox er zelf niet was dus het was niet vreemd dat ze het dier hier tegenkwam. ‘Papa heeft je aardig verwend dit keer.’ zei Eva toen terwijl ze tegen haar lachte en Nox glimlachte haar puntige hoektanden vrij. 'Dat kan hij ook voor jou doen als je hem pleziert.' zei ze 'Waar is je ketting!' riep ze vervolgens terwijl ze op de grond spugde, hun vader ging hier heel boos om worden, en hij zou niet alleen Eva straffen als ze het kleinood niet terug wisten te krijgen.

ze keek naar de zwarte panter die naar Ager gromde, was dat Nox kat? Nox glimlachte haar puntige hoektanden vrij. 'Dat kan hij ook voor jou doen als je hem pleziert.' zei ze 'Waar is je ketting!' riep ze vervolgens terwijl ze op de grond spugde, Ze schrok en haar hand ging automatisch naar de plek waar haar ketting normaal hing, die plek was leeg. 'H-h-hij was afgepakt tussen de gevecht toen ik gevangen werd genomen.' Bekende ze zachtjes en durfde haar zus niet aan te kijken, ze vond haar altijd al eng en nu ze ook nog wist dat Eva haar ketting kwijt was was dit slecht boel. Eva wist wel dat haar vader héél boos werd als hij er achter kwam.

'H-h-hij was afgepakt tussen de gevecht toen ik gevangen werd genomen.' zei Eva en Nox balde haar vuisten 'Zwakkeling.' mompelde ze zachtjes terwijl ze kwaad naar Eva keek 'Dan moeten we hem terug krijgen.' vervolgde ze 'Want vader zal niet alleen jou straffen, maar mij ook.' en hun vader zou er erg snel achterkomen wist Nox. 'Hij heeft me terug gestuurd om jou te helpen, en als ik faal zal ik niet meer terug mogen keren naar hel!' riep ze kwaad terwijl ze haar vleuegsl uitspreidde 'Dat is de enige reden dat ik je nu niet dood om je falen!'

'Zwakkeling.' mompelde ze zachtjes terwijl ze kwaad naar Eva keek 'Dan moeten we hem terug krijgen.' vervolgde ze 'Want vader zal niet alleen jou straffen, maar mij ook.' Ze knikte en keek haar nog steeds niet aan. 'Hij heeft me terug gestuurd om jou te helpen, en als ik faal zal ik niet meer terug mogen keren naar hel!' riep ze kwaad terwijl ze haar vleugels uitspreidde 'Dat is de enige reden dat ik je nu niet dood om je falen!' Nu pas keek Eva haar aan 'Hoor is als me vleugel toen niet werd gebroken zou ik hem heus wel hebben terug gehaald, je weet best dat vleugels pijn doen als er alleen maar een pijl door heen boord hoe denk je dat het voelt als je bot is gebroken.' zei ze boos, wat wou ze haar vleugels toch graag uit trekken en door de lucht zweven maar ze hield zich in.

'Hoor is als me vleugel toen niet werd gebroken zou ik hem heus wel hebben terug gehaald, je weet best dat vleugels pijn doen als er alleen maar een pijl door heen boord hoe denk je dat het voelt als je bot is gebroken.' zei Eva boos en Nox knikte terwijl ze haar woede probeerde te beheersen en haar vleugels weer inklapte. 'Ik zal je vleugel genezen.' zei ze terwijl ze even strak in haar ogen aanbleef kijken 'Opstaan.' beval ze daarna, een kou trok door de grond en bereikte Eva langzaam, Nox voelde een klein gedeelte van haar energie wegtrekken toen de botten van Eva's vleugel zich naar elkaar trokken en weer aan elkaar groeide.

Nox knikte terwijl ze haar woede probeerde te beheersen en haar vleugels weer inklapte. 'Ik zal je vleugel genezen. Ze voelde kou via de grond naar haar toe komen en schudde haar hoofd 'Nox, mijn vleugel is al genezen door iemand va nde groep waar ik bij hoor, maar i kkan ze niet gebruiken zonder me ketting.' Zei ze rustig, 'in de ewerste 2 fases weetje best dat je shape shifter in een voorwerp woont.' zei ze daarna zachtjes, dat was nog het ergste van alles.

Nox merkte het niet gelijk, ze moest nog aan aarde wennen, maar Eva's vleugel was al genezen. Nox, mijn vleugel is al genezen door iemand va nde groep waar ik bij hoor, maar ik kan ze niet gebruiken zonder me ketting.' Zei Eva rustig, 'in de ewerste 2 fases weetje best dat je shape shifter in een voorwerp woont.' Nox lachte 'Je bent niks meer Eva, ueen mens.' ze glimlachte zacht 'en dat kan ik nu voor je op gaan lossen.' Ergens diep in haar hart begreep ze het meisje best, zij was op een gegeven moment ook haar armband kwijt geweest, maar die had Scura toen gestolen, daardoor had de kat een wisselgedaatne gekregen, en dat had uiteindelijk allemaal goed uitgepakt. 'Wie heeft hem afgepakt?' wendde ze zich daarna weer naar Eva.

'Je bent niks meer Eva, een mens.' ze glimlachte zacht, Eva knikte verdrietig, hoewel een mens niet echt klopte, mislukeling misschien? soms had ze net geneog kracht voor kleine spreuken. 'en dat kan ik nu voor je op gaan lossen.' Ze keek hoopvol naar haar half zus, soms was het echt fijn om haar te hebben en ze hoopte echt met heel haar hart dat Nox haar kon helpen. 'Wie heeft hem afgepakt?' Hoorde ze haar zeggen en Eva slikte 'Een paar Blood hunters.' Zei ze zachtjes en Ager keek haar even aan en duwde zijn snuit in haar hand.

'Een paar Blood hunters.' Zei Eva zachtjes en Nox knikte 'Dat wist ik nog niet.' zei ze sarcastisch 'Ik heb meer details nodig, Eva.' ze rekte zich ondertussen uit 'Anders zal ik je moeten dwingen.' zachtjes dwaalde ze met haar geest af naar Eva's onderbewustzijn, ze wist dat Ager haar misschien tegen zou proberen te houden, maar dan zou Obscura hem wel bezig kunnen houden.

Nox knikte 'Dat wist ik nog niet.' zei ze sarcastisch 'Ik heb meer details nodig, Eva.' ze rekte zich ondertussen uit 'Anders zal ik je moeten dwingen.' Ager begon plotseling te grommen en ze keek niet begrijpend naar Ager, hij was duidelijk iets aan het tegen houden 'NOX! hou op in mijn hoofd te zitten, je weet best dat ik dat haat.' Zei ze boos en blokkeerde haar gedachten, misschien lee kze nog op een kind maar ze had geneog ervaring en wist hoe je nieuwsgierige mensen weg meost houden uit je hoofd. 'Als ik zelf details wist zou ik ze allang hebben verteld, het was allemaal heel snel gebeurd en de mannen lijken allemaal op elkaar. ' Ze ize Hopeloos.

'NOX! hou op in mijn hoofd te zitten, je weet best dat ik dat haat.' zei Eva boos toen Nox door Ager versperring heen was gebroken, het werd even geblokkeerd, maar ditmaal door Eva en Nox trok zich weer terug, ondanksd at ze door de zwakke versperring van haar halfzusje had kunnen breken. 'Als ik zelf details wist zou ik ze allang hebben verteld, het was allemaal heel snel gebeurd en de mannen lijken allemaal op elkaar. ' zei Eva hopeloos 'Dan ga ik je herrineringen terug halen.' zei Nox vastbesloten. Ze zette haar voeten stevig neer en liet zich helemaal veranderen naar haar demon vorm, want eerst had ze alleen har vleugels gehad. Haar lange zwarte haar hing nu los op haar rug en haar ogen waren ijsblauw, haar vest en pijkerbroek hadden plaats gemaakt voor een lange zwarte, maar gerafelde jurk. Een blauwe safier glisterde fel in de zilveren tiara op haar voorhoofd. Ze sloot haar ogen en blokte de wereld. Met zekere stappen ging ze het odnerbewsutzijn van Eva tegen terwijl Obscura met Ager een mentaal gevecht aan ging. Met enkele mentale 'klappen' was ze door deblokkade van Eva heen gebroken, voor het jonge meisje zou het even schokken zijn, maar geen pijn doen. Ze wist snel bij Eva's herrineringen te komen en riep de goede terug. Daarna trok ze zich weer terug in haar eigen lichaam en voelde Eva's herrinering ook zichzelf overspoelen.

'Dan ga ik je herrineringen terug halen.' zei Nox vastbesloten. daar schrok Eva even en keek naar haar Demon vorm, alweer een steek in haar hart, Het was zo oneerlijk dat ze een prachtige demon had. Ze hield zo lang mogelijk een blokkade maar haar kracht was niet sterk genoeg om Nox tegen te houden. Ze voelde schokken door haar heen gaan en slikte een paar keer, dit was niet leuk dat ze nu zo een vrije toegang tot haar gedachten. Al snel werd ze overspoeld door de herrineringen en als snel werden haar ogen glazig terwij lze alles herinnerde. Haar voeten raakte net de grond die nat was door het bloed toen ze voelde hoe iemand haar vleugel pakte en het hard handig brak, Ze schreeuwde het uit van pijn en voelde hoe haar ketting werd er af gerukt, de jongen die haar ketting had er afgetrokken was erg jong en je kon zien dat dit nieuw voor hem was, ze hoorde ook op de achtergrond een man iets zeggen 'Pak de halsband Eron.' Maar daarna verloor ze haar bewustzijn en werd ze weg geteleporteerd.

Het was een hevige herrinering, dat moest Nox toegeven, zelfs de eeuwenoude demon schrok ervan. Ze veranderde terug naar haar mensen vorm en glimlachte vals 'Tijd om in actie te komen.' zei ze tegen Eva en trok haar halfzusje overeind. Een beetje van haar krachten liet ze naar het meisje vloeien, net genoeg om haar te kunnen laten veranderen en een paar niet al te krachtige spreuken uit te spreken. Nox sloot haaar ogen en legde haar handen aan weerskanten van haar hoofd met haar vingertoppen op de band van haar tiara. Ze sprak enkele vloeiende spreuken uit en keek daarna weer naar Eva 'Ik weer waar de jongen is, maar je ketting heb ik niet kunnen lokaliseren.' vermelde ze terwijl ze opnieuw naar haar demon vorm veranderde en wachtte tot Eva haar voorbeeld zou volgen?

-Waar is haar ketting?

Ze veranderde terug naar haar mensen vorm en glimlachte vals 'Tijd om in actie te komen.' zei ze tegen Eva en trok haar halfzusje overeind. Een beetje van haar krachten liet ze naar het meisje vloeien, net genoeg om haar te kunnen laten veranderen en een paar niet al te krachtige spreuken uit te spreken. Het voelde goed om weer kracht te hebben en ze glimlachte dankbaar naar haar zus die een paar spreuken uitsprak die ze niet kende. 'Ik weer waar de jongen is, maar je ketting heb ik niet kunnen lokaliseren.' Ze knikte en haalde diep adem en veranderde in haar demonen vorm, haar vleugels klapten uitelkaar, haar blauwe haar werd zwart en haar groene ogen werden rood, Ager nam zijn demon vorm aan en blafte duivels. 'Ik zal hem eens iets laten zien.' haar ogen stonden duivels en ze keek haar halfzus aan.

-de ketting is bij jace maar die haalt ze later terug.

-ok

Eva volde haar voorbeeld en veranderde ook naar haar demon vorm, ze leken dan erg veel op elkaar maar de oog kleur verschilde. Nox had ijsblauwe ogen als demon zijnde, maar Eva had rode ogen. 'Ik zal hem eens iets laten zien.' zei het meisje terwijl hun ogen elkaar ontmoetten en Nox hlimlachte haar puntige hoektanden vrij. 'Zo mag ik het horen.' zei ze tegen haar zus en klapperde met haar vleugels 'Je kan toch wel vliegen?' vroeg ze spottend terwijl ze tot een hoogte van ongeveer een halve meter steeg.

Nox hlimlachte haar puntige hoektanden vrij. 'Zo mag ik het horen.' zei ze tegen haar zus en klapperde met haar vleugels 'Je kan toch wel vliegen?' vroeg ze spottend, Eva glimlachte 'Je maakt zeker een grapje hé?' Ze lachte en steeg de lucht in. Het ging sneller dan ze had gedacht en het was zo goed om weer te kunne nvliegen, ze vloog omhoog en draaide soms rond, het voelde zo goed om weer te vliegen. Daarna vloog ze weer terug naar Nox en lachte 'Waar meote nwe heen miss kompas.'

'Je maakt zeker een grapje hé?' zei Eva en Nox glimlachte, maar anders dan eem van haar charcastische glimlachen of de vermaakte, gewoon een echt gemeende glimlach van plezier, geluk of zoiets. Haar zusje keerde weer terug naar haar na een rondje te hebben gevlogen en vroeg waar ze heen moesten. 'Volg mij maar.' zei ze terwijl ze met haar vleugels klapperde en wegvloog, in oostelijke richting, richting de stad. 'De jongen zit in een herberg, maar waarschijnlijk licht hij straks al in bed als wij daar aankomen.' informeerde ze Eva onder het vliegen terwijl Obscura onder hen meerende.

'Volg mij maar.' zei ze terwijl ze met haar vleugels klapperde en wegvloog, in oostelijke richting, richting de stad. 'De jongen zit in een herberg, maar waarschijnlijk licht hij straks al in bed als wij daar aankomen.' informeerde ze knikte en keek naar Ager die naast haar vloog. Zijn demon vorm had ook vleugels en hij kon er ook mee vliegen. 'Hoe gaan we het aanpakken? Gaan we hem nar buiten lokken in een donker steegje, doen we alles snel en laten we gewoon zijn ziel afvoeren als of hij een hartaanval had of gaan we hem martelen.' Haar ogen stonden duister terwijl ze naar beneden keek.

'Hoe gaan we het aanpakken? Gaan we hem nar buiten lokken in een donker steegje, doen we alles snel en laten we gewoon zijn ziel afvoeren als of hij een hartaanval had of gaan we hem martelen.' zei Eva en Nox lachte 'Als hij je ketting zonder commentaar geeft zullen we hem slechts straffen met een litteken over zijn gezicht, doet hij moeilijk, dan martelen we hem mar alten hem leven. Maar als hij weigerd, dan doden we hem.' ze keek naar haar zusje 'Met bloed, ik zal wel een boodschap achterlaten dan.'

Nox lachte 'Als hij je ketting zonder commentaar geeft zullen we hem slechts straffen met een litteken over zijn gezicht, doet hij moeilijk, dan martelen we hem mar alten hem leven. Maar als hij weigerd, dan doden we hem.' ze keek naar haar zusje 'Met bloed, ik zal wel een boodschap achterlaten dan.' Ze hield zich in om niet blij te gieren en in plaats daarvan glimlachte ze breed. Haar gezicht vertrok een grimas 'Wat nou als een andere blood hunter mijn ketting heeft?' vroeg ze zachtjes.

'Wat nou als een andere blood hunter mijn ketting heeft?' vroeg Eva zachtjes en grimasde, Nox glimlachte echter 'Dan zal hij meewerken en vertellen wie hem heeft of' ze keek even naar Eva 'Sterven.' ze landde tussen de hoge huizen van de stad en wachtte tot Eva zich bij haar zou boegen 'Wij zijn er.' zei ze bitter.

Nox glimlachte echter 'Dan zal hij meewerken en vertellen wie hem heeft of' ze keek even naar Eva 'Sterven.' ze landde tussen de hoge huizen van de stad en wachtte tot Eva zich bij haar zou boegen 'Wij zijn er.' zei ze bitter. eva lande zachtjes naast haar neer en keek naar de Hoge huizen, ze kon de energie voelen van die man en rilde even, ze had er echt zin in om het een lesje te leren. 'In mijn herinneringen leek hij erg jong, misschien weet hij er niks van.' Zei ze rustig en keek naar een open raam.