far away

Ze galoppeerde op de rug van Snow. Haar witte mantel wapperde door de wind, net zoals haar roze kleed. Ze had gehoord van een groep, het was een slechte groep. Misschien iets voor haar? Ze was misschien niet zo heel slecht, maar ze had de laatste tijd wel last van wraak gedachtes. Ze zuchtte. Ergens bij een boom liet ze Snow stoppen. Elegant gleed ze van zijn rug af. Belle merkte op dat het een appelboom was. Ze plukte een appel en zette haar tanden erin. De appel was lekker zoet en sappig. Ze had haar kap opgezet zodat ze minder herkenbaar was. Belle zag hoe Snow een appel probeerde te pakken te krijgen. Ze giechelde. Belle strekte zich uit naar een appel en plukte die. Daarna gaf ze hem aan Snow. Toen de appel op was, gooide ze het klokhuis weg. Ze merkte een duif op, ze riep het dier naar haar. Omdat ze shape shifter was, kon ze met ieder dier communiceren. De duif kwam naar haar toe. Ze nam uit de tas die aan Snow's zadel vast gemaakt was een papiertje en een pen. In sierlijk handschrift schreef ze er een boodschap op. Met de vraag of Dregoe naar de velden kwam. Ze bevestigte het aan het dier zijn poot. De duif vloog richting Dregoe, die best bekend was door de dieren in het bos. Belle ging tegen de boom zitten en trok haar kap wat naar voren, zo was haar geizcht nog minder zichtbaar.

[Dregoe]

Na nog wat zware stenen weg gesjouwt te hebben in de richting van een huisje die voor Eva was legde hij de laatste neer en zuchte diep. Het was niet niks om voor andere te zorgen, maar daar had Dregoe meer dan vrede mee. Hij had zo ook zijn partner gevonden en zij maakte hem gelukkig. Opeens hoorde Dregoe vleugelgeklapper die types was voor een duif. Mensen gebruikte deze dieren niet meer als boodschapper, maar de Shape shifters gebruikte ze soms. De duif landen vlak voor hem en koerde zacht waarna hij naar zijn poot wees met zijn vleugel. Dregoe merkte een briefje op en maakte die los van de duivenpoot. Nog voor hij hem afrolde vloog de duif weer weg. Wat dit een briefje van Mistake? Nee hij wist niet of ze schrijven kon, maar dit handschrift herkende hij ook niet. Het was sierlijk geschreven en even voelde hij een klomp ijs in zijn maag landen. Wat als het van een Bloodhunter afkwam? Dregoe schudden zijn hoofd niemand van de mensen die hij ooit gezien had van hun schriften waren zo nettjes als deze hier. Toch vond Dregoe het wel vreemd, maar besloot om het te gaan onderzoeken. Het zwarte paard dat hij voor een maand of zo gekocht had bij de mensen omdat hij niet zomaar zichzelf tussen hen kon weg teleporteren had hij het paard gekocht met het geld van de mensen die hij uit hun beurzen had gestolen zonder dat die het merkte. Dregoe zadelde het dier en steeg op. Zijn blik gleed evn over hoe hij de boel achter liet en wipte zijn mantel van de haak, deed hem om en steeg op de rug van het paard. Hopelijk was er geen hinderlaag, want dan konden ze ook ijn menelijke gezicht! Dregoe reed op volle snelheid over het bospad en stuurde het dier dat hij Shade had genoemt doordat het paard zwart was in de richting van de Velden. Toen Dregoe de laatste bomen achter zich had gelaten ontdekte hij bij een van de bomen op de velden een paard staan. Shade brieste luid, maar proesteere niet toen Dregoe hem met een lichte ruk naar het paard stuurde. Na een paar meter liet Dregoe de merrie langzamer lopen en ging later over in stap. 'Een breifje is iet nieuws, meestal roepen ze gewoon mijn naam.' zei Dregoe en stapte af van zijn paard die het andere paard begon te besnuffelen. Haar hoge kreet gaf aan dat zij zich boven hem stelde, maar dat was heel normaal onder dat soort dieren. De vrouw die tegen de boomstam zat ag er beeldschoon uit, maar haalde het niet bij die van Mistake.

Ze hoorde hoeven naderen. Ze keek richting het geluid en zag een grote man afkomen op een zwart paard. Vlak bij haar, stapte hij af. 'Een breifje is iet nieuws, meestal roepen ze gewoon mijn naam.' Ze grinnikte en stond recht. De twee paarden begonnen elkaar te besnuffelen. "Ik hou meer van stilte." Ze glimlachte. "Ik zou me heel graag aansluiten bij je groep. Trouwens, ik heet Isabelle, je mag me ook Belle noemen." Vroeg ze nieuwsgierig. Snow liet de merrie achter hem en ging weer bij Belle staan. Hij hinnikte eens. "Ssssshhhtt, Snow, niet nu." Ze legde haar hand op de nek van het dier. "Men excuses, het is nogal een aandacht zoeker." Ze glimlachte.

Isabelle heten deze dame dus en Dregoe knikte bij haar woorden. Het witte paard van Belle liep naar haar toe en wilde graag aandacht, Shade noof even luid en liep naar Dregoe toe. Haar warme adem kwam tegen zijn hand en hij aaide het dier even. 'Dat i niks niuews voor mij, de meeste dieren willen graag de aandacht op zichzelf hebben.' zei Dregoe en keek Belle weer aan. Ze wilde graag bij de W.O.F. komen, maar tot nu toe had hij iedereen eerst spullen laten halen die ze nodig hadden voor het cement voor de huisjes. Misschien kon zij wel iets anders halen wat hij dringend nodig had daarvoor. Van zijn opa had hij wel eens van Afrika gehoort hoe die daar hun huisjes bouwde met koemest. Het stonk misschien dan even, maar na een uur of twee rook je er niks meer van. 'Je mag bij de groep komen, maar dan moet je eerst wat mee brengen. We hebben nog een onder deel voor de huisje nodig die ik met hen aan het opbouwen ben en daar ontbreekt nog een onder deel van. De boererijen zijn hier vlakbij dus kunnen we dat meteen ophalen. De boeren zijn tevreden met die levering en ik hoop dat jij er tegen kan.' zei Dregoe en wachten even af op hoe ze zou reageren. Het was tenminste niet niks, maar gelukkig lag het meer bij hen in de buurt dus kon ze zich later weer die stank afwassen. 'Stap maar vast op dan rijden we erheen. De zadeltassen die ik aan het zadel vast heb zitten is meer dan ruim voldoende, maar jij moet ze vullen.' voegde eraantoe en stapte alvast op Shade voor hij haar in de richting van de boerderijen stuurden.

'Dat i niks niuews voor mij, de meeste dieren willen graag de aandacht op zichzelf hebben.' Ze gniffelde. 'Je mag bij de groep komen, maar dan moet je eerst wat mee brengen. We hebben nog een onder deel voor de huisje nodig die ik met hen aan het opbouwen ben en daar ontbreekt nog een onder deel van. De boererijen zijn hier vlakbij dus kunnen we dat meteen ophalen. De boeren zijn tevreden met die levering en ik hoop dat jij er tegen kan.' Ze knikte lichtjes. 'Stap maar vast op dan rijden we erheen. De zadeltassen die ik aan het zadel vast heb zitten is meer dan ruim voldoende, maar jij moet ze vullen.' Soepel sprong ze op haar paard. Haar kap viel af en ze zette die meteen weer op, zo snel als ze kon. Hopelijk had hij het niet gezien. Ze hield er niet van als haar gezicht duidelijk was. "Waar gaan we naartoe, als ik vragen mag?" Vroeg ze terwijl ze Snow aanspoorde en Dregoe volgde.

Isabelle wilde het graag doen en kwam naast Dregoe te rijden op haar paard. 'We gaan even naar de boerderijen, daar hebben ze de stof die we nodig hebben.' zei Dregoe en hij spoorde Shade aan tot galop. Ze waren er binnen een paar minuten en Dregoe kende de boer zeer goed. Hij was zelf ook een Shape shifter en gaf de mest die Dregoe gebruikte voor het cement maar al te graag mee. Toen de Boer naar buiten kwam gelopen herkende hij Dregoe die gevolgd werd door Belle. De boer stak zijn hand naar hen op en Dregoe deed hetzelfde. 'Kom je nu al weer een lading halen?' riep de man en hij keek hen vragend aan. 'Als je veel bouwt gaat het materiaal ook sneller op.' zei Dregoe en hij grijnsde. Ze reden achter de boer aan tot de mest plaatst waar alleen de koeien uitwerpselen lagen. Dregoe haalde voor alle zekerheid een zakje die hij van een varkensblaas had gemaakt uit een van de zadel tassen en stak die naar Belle uit. 'Nu is het jouw beurt.' zei Dregoe en wachten tot ze het zakje aan had gepakt. Het was de bedoeling dat ze straks haar hand daar in zou stoppen en zo de uitwerpselen in de zadeltassen zou stoppen die hij zelf vast zou houden. Dregoe stapte af en haalde de tas van het zadel en keek afwachtend hoe Belle hier op zou reageren...

'We gaan even naar de boerderijen, daar hebben ze de stof die we nodig hebben.' Ze kwamen aan op een boerderij. Wat zouden ze nodig hebben? 'Kom je nu al weer een lading halen?' 'Als je veel bouwt gaat het materiaal ook sneller op.' Belle kon niet echt volgen, maar misschien werd het haar zodadelijk uitgelegd. Ze volgde Dregoe, ze reden naar uitwerpselen. De geur was zo krachtig, dat ze bijna moest overgeven. Dregoe gaf haar een zakje, gemaakt van varkensblaas. 'Nu is het jouw beurt.' Ze slikte en ging van Snow af. Opeens herinnerde ze zich dat ze een speciale gave had. Met haar telekenict, liet ze hte zakje zweven en liet er uitwerpselen in gaan. Toen het zakje vol was, en nog steeds in de lucht bleef zweven, keek ze vragend naar Dregoe. "Wat nu?" Vroeg ze beleefd.

Kennelijk had deze dame de zelfde gaven als die van Widow en Dregoe hoorde haar vraag toen hij de tas naar haar ophielt. 'Je zult de tas moeten vullen.' zei Dregoe en hij keek toe. Ze had dit nog nooit gedaan dat kon je zo zien, maar voor het cement was dit een van de onderdelen. Hij wachten tot Belle klaar was en hees toen de tas weer naar het hengsel waar de tas aan kwam te hangen.

'Je zult de tas moeten vullen.' Ze keek naar het zakje en liet het naar de tas zweven. Keurig deed ze al de uitwerpselen erin. Toen ze klaar was, maakte Dregoe de tas vast. Belle sprong op de rug van Snow. "Gaan we nu naar het gebied? Excuseer me, maar ik ben nogal wat nerveus." Haar gezicht bleef normaal en serieus staan, zoals altijd de laatste tijd. Belle spoorde Snow al aan. Belle moest nog wat wennen aan deze nieuwe omgeving. Binnekort zal ze wel helemaal openbloeien en haarzelf zijn, maar door al dat etiquette gedoe van bij haar thuis kan dat nog even duren. Ze heeft nooit echt haarzelf kunnen zijn.

Isabelle stapte weer op haar paard en vroeg of ze nu naar het gebied gingen. Dregoe zei nog niks en gaf de mede shape shifter een hand voor ook hij op stapte en achter belle aan reed. 'Ja we gaan nu naar mijn gebied. Er zijn wel meer mensen nerveus geweest toen ze hier kwamen.' zei Dregoe haar en keek haar geruststellend aan. Ze hoefte zich niet zo te voelen, maar het zou alleen maar goed zijn als ze wat rustiger zou zijn? Dregoe spoorde Shade aan en galopeerde naar The Abbys waar hij de wildpaden nam om tussen de gemene doornstruiken te kunnen laveren.