What the f*ck??!!

Zoals altijd op dit uur van de dag, moest hij samen met Liliana soldaten gaan trainen. De training verliep vlotjes, Kiba en Liliana waren gestopt met bekvechten, maar Kiba had nog steeds problemen met geweren. Een geamuseerd lachje verscheen op zijn gezicht. Opeens hoorde hij een luide knal, niet de knal van een normaal geweer maar van een machine geweer. Hij keek rond en zag 'de gek' met een machine rondzwaaien, hij vroeg zich af hoe die maniak door de proeven geraakt is. "Leg dat ding nu onmiddelijk weer op zijn plek!" Brulde hij woest. Maar de maniak reageerde niet. Ator gromde. "Iedereen! duiken!" Ator nam een pistool en richtte het op de man. "Leg het neer of ik schiet je verrot"

[Liliana, Ator, Kiba]

Dit maal was het weer wapentraining, hij haatte dat deel van de training. Kiba was blij dat alles met Liliana weer gebeterd was, hij voelde zich stukken beter. Hij schrok op van een luide knal. Met opengesperde ogen keek hij rond en zag een vreemde gek met een machine geweer rondzwaaien. Ator probeerde de man tegen te houden, maar die reageerde niet. Ator zei dat iedereen de grond op moest, maar Kiba was verstijfd want het machinegeweer was op hem gericht. Dit kon niet veel goeds betekenen. De man deinsde niet terug voor de bedreigingen van Ator. Kiba zag hoe de kogel recht op hem af vloog.

Aah heerlijk de geur van hulpeloze soldaatjes in de morgend. ja Liliana was dol op die schoffiescommanderen. maar vandaag was het anders r had iemand het wapendepo gekraakt en met een machine geweer in eht rond aan het schioeten. ator deed zijn best om de maniak te kalmeren maar eht werkte niet hij stopte niet. Liliana had kiba mee achter een plaat geterokken daar zat ator ook te schieten. Liliana keek strak naar Kiba. "Blijf hier en verroer je niet oké?" zei ze streng maar haar stem was bezorgd. Maar hun schuilplaats hielp niet de kogels vlogen er door. De man schreeuwde als een bezetene.Liliana ging ook recht staan en schoot met een kleine revolver ze moesrt en zou die gek raken. Toen hij zijn geweer naar Kiba toerichtte en op hem wilde schieten sprong Liliana voor hem luid roepend, haast smeekend "neeee!!!"....

Liliana nam Kiba mee naar de plaats waar ze stonden. Voor hij het wist, zag hij een kogel op Kiba afvliegen, Liliana sprong voor hem. Dit liet hij niet gebeuren, Liliana was nog erg jong en zou dit niet verdienen. "neeee!!!" Hoorde hij haar nog schreeuwen en voor hij het wist, had hij zich voor Kiba en Liliana geworpen. Hij ving een regen van kogels op en viel als een pattenzak op de grond. Hij voelde hoe het leven uit hem weg ging, hij voelde hoe alles zwart werd en hij moeilijker kon ademhalen. Het geluid van schoten stierf weg, maar hij wist dat de maniak nog steeds aan het schieten zou zijn. Maar niet meer op hem want hij was uitgeteld, niet meer te redden. Ergens was hij trots op zichzelf, hij had zichzelf voor zijn volk opgeofferd, ja, hij was trots gestorven.

-dood-

Liliana voelde geen kogels haar lijf doorboren nee Ator had ze opgevangen, die lieve oude ator hij had haar al zo vaak geholpen en nu had hij haar leven gered door hetzijne te geven. Lilinan voelde pijn en woede in zich oprazen. nee dit was niet eerlijk dirt mocht niet! Maar de maniak stopte niet hij begon weer te schieten hun richting uit. Liliana ging naar kiba toe drukte haar lippen op zijn mond. "Ik hou van je..." Fluisterde ze nog voor ze de kogels haar lijf voelde doorzeven maar Kiba ongeroerd lieten. Bloed kwam uit ahar mond haar ogen werden leger....

Hij begreep niet wat er gebeurde, eerst wierp Liliana zich voor hem en daarna Ator. Hij zag hoe Ator de kogels opving en roerloos bleef liggen. "Ik hou van je..." Fluisterde Liliana toen ze haar lippen tegen de zijne drukte en daarna doorzeefd werd door kogels, hij was woedend en veranderde in een wolf. Voor de maniak hert wist, had Kiba zich achter de man geteleporteerd en beet hij zijn nek door. Het bloed vulde zijn bek, en voor de eerste keer in zijn leven voelde het goed. De man zakte door, kiba wist dat de man dood was en verscheen meteen naast Liliana in zijn mensenvorm. De tranen rolde over zijn wangen, ze voelde zo koud aan, te koud. Hij schreeuwde haar naam, schudde haar door elkaar maar er kwam geen reactie, ze was dood...

Liliana voelde zijn woeden door haar lijf branden. Ze viel neer op de grond haar blik werd waziger tot ht helemaal zwart werd ze had nog een schim gezien en iets gehoord maar ze kon er geen naam op plaatsen. En toen zag ze een licht een prachtig wit licht dat haar wenkte ze liep er naartoe, ze wilde ernaartoe ze kon niet anders ze wilde weg uit deze duisternis en pijn en toen ze bij het lich was voelde ze zich zalig ze had zich nog nooit zo goed gevoeld. Ze was gelukkig daar in het licht en op aarde op aarde kwam de zon door de wolken haar beeltenis werd gereflecteerd op een wolk ze glimlachtte, ze was bevrijd....