What!?

De schemer zetten in. Donkere schaduwen gleden door het bos waar zware verontwardige voetstappen te horen waren. De gedachten van deze ochtend galmde nog na in zijn hoofd! [i]Razor was net op weg geweest om Dregoe zijn bevindingen te geven toen hij Dregoe, Mistake en Robin hoorde spreken. Toen ze ook zeiden dat Etricus met Sue, eva en Lira had gesproken. Borrelde woede in hm op. Razor nam de moeite niet om nog aan te kloppen en was zo naar binnen gegaan. Zijn gelaat was een en al woede. Razor had boos gevraagd wanneer ze hem hadden willen vertellen waar zijn dochter zat. De leiders zeiden dat ze het voor zijn welzijn hadden verzwegen waar Lira gevangen zat zodat hij zijn dochter niet alleen zou proberen te redden. Razor was echt is link dat ze hem de waarheid niet verteld hadden. Uit deze woede had Razor iets gezegd wat hij uit de grond van zijn hart meende! “Als haar iets is over komen zal ik jouw een pak slaag geven Dregoe leider of niet dit had je niet moeten doen!“ had Razor gegromd en de deur uit gelopen om af te koelen. Het was al niet gemakkelijk geweest en Lily maakte zich ook al vreselijk druk. Hoewel hij het haar verteld had, moest Razor toch eve alleen zijn om deze info te laten bezinken. Bij de waterval aan gekomen koos Razor voor een grote platte rots onder de neer stortende waterstroom. Het was niet gemakkelijk om er te komen en voor alle zekerheid had hij zijn gun thuis gelaten zoat het kruit niet nat zou worden. Razor ging in kleermakers zit zitten en liet het koude water over zich heen stromen. Maar door het donderende geraas van het water hoorde hij niet dat er een of meerdere personen dichterbij kwamen. Razor had zijn jas, hoed en bril op de kant laten liggen zodat hij straks niet die dingen voor een groot deel droog hoefte te maken
(Uwe hoogheid)

Charles had vandaag beslote nom met een groep hunters door het bos heen te gaan, Hij reed op zijn witte hengst door het bos gevolgde door een stel blood hunters, ze maakte best wel veel geluiden kwamn steeds dihter bij het waterval, hi jkon het al van af de verte horen, Het was stil in het bos en de shape shifters verstopte zich zo ver moeglijk zodat geen hunter hu nzal zien. in de verte zag Charles iets in het water zitten, Charles draaide met zijn vinger en hij ze omringde diegene en hij grijnsde toen hij diegene herkende.

Razor had zijn ogen gesloten, maar toen hij een bewegende schaduw opmerkte opende hij er eentje. rond om hem en het water stonden bloodhunters en de koning zelve. Zijn bloed begon te koken van woede die toch al door hem heen stroomde. Razor fluisterde wat en op zijn hterschouder begon het gloeiend hete hellevuur te branden. Dampwolken stroomde langs de waterval omhoog en vier gloeiende rode ogen verschenen in het vuur. Razor had zijn helle wolf op geroepen en het beest sprong van zij. schouder ar de waterkant. Vlak voor de hunters landen het beest luid grommend. Razor stond rustig op al had hij de koning meteen wien bespringen en doden, maar zo‘n vergissing beging hij niet nog eens. Er stonden meerdere levens op het spel dan die van de koning alleen! Razor sprong vanaf de laatste steen naar de wal waar de koning met nog wat andere hunters stonden terwijl zijn wolf aan de andere kant stond. Zijn blik was furieus en nog niks vergeleken waarmee zijn dochter naar de koning gekeken had. In tegenstelling tot haar had Razor meer doden op zijn lijst staan en had hij er ook geen moeite mee om te doden. Jammer dat hij zijn gun thuis had liggen!

ja hij kende deze shifter hij was Lira's vader en Charlies oude huisdier. Hij schudde afkerend zijn hoofd toen de man omhoog kwam en er een wolf verscheen en zelfs vuur. Wat waren shifters toch een idiote beesten ze hadden geen manieren noch beheersing. Echt triest die wezens het liefste sloot hij ze allemaal op. alhoewel die vrouwtjes wilde hij eerst nog even uitproberen ze waren best wel lekker eigenlijk beter dan normale mensen meisjes die waren vaak nogal saai. Nee shifters hadden altijd iets pittigs en wilds in hun dat vond hij echt zalig. En als je ze voldoende drugs gaf waren de meeste zo mak als een lammetje. Razor sprong vanaf de laatste steen naar de wal waar de koning met nog wat andere hunters stonden terwijl zijn wolf aan de andere kant stond. Zijn blik was furieus en nog niks vergeleken waarmee zijn dochter naar de koning gekeken had. Hij kon alleen maar spottend grinniken bij zijn acties. "Aah Aculard mijn beste hoe is het ermee beste man?" Vroeg hij formeel met een grijns op zijn gezicht. "je lijkt een beetje overspannen wist je dat? Mischien helpt een kleine verassing wel om je wat te kalmeren" Zei hij poeslief voor hij één van de wachters wenkte de wachter had een metalen koord bij en trok een persoon met een jutte zak over haar hoofd naar voren. Het meisje was bleek en graat mager. De wachter duwde haar op haar ruw op haar knieën met zijn voet en deed de jutte zak van haar hoofd waardoor Lira zichtbaar werd. Ze had een armband om en haar ogen straalde pijn uit.

Lira was uit haar cel gehaald en ze kreeg een jutte zak over haar hoofd. Ze was nog steeds zwak ondanks het bloed dat Etricus haar soms gaf. Ze wist niet goed wat ze van plan waren ze had iets gehoord over dat de koning haar wilde gaan gebruiken om shifters te lokken. Hij had een manier gevonden om haar duivelse demoon te laten luisteren. Lira was machteloos ja met het zegel had ze pijn geleden maar toen konden haar krachten nooit voor zo'n duister doel gebruikt worden. Lira kreeg een halsband om haar hals en ze werd meegetrokken de wachters zaten op paarden dus lira werd meer meegesleurd dan iets anders. Ze stopte en de koning begon te spreken Lira hoorde het niet helemaal en ineens werd ze op har knieën geduwde en ging de zak van haar hoofd ze knipperde met haar ogen door het felle licht en toen zag ze haar vader. Lirra keek hem vol pijn en schaamte aan.

De koning begon te spreken en Razor deed echt zijn best om niet meteen die woorden terug in zijn strot te rammen! Zijn bril had hij nu niet op, want die verborg meestal zijn kwade blik aan de hunters. RAzor was nog steeds vaak genoeg in de dorpen en steden te vinden doordat hij de goede heer diende door de troep onder de mensen uit de weg te ruimen en daar hoorde de koning ook bij. 'Overspannen is een groot woord zelfs uit jouw waffel!' gromde Razor pis nijdig en balde zijn handen even tot vuisten. Wat zou hij die kerel graag een kopje kleiner maken, maar zijn ervaring toen hij nog Will's lichaam deelte verbood hem dat te doen. Maar toen de koning iemand naar voren liet trekken en ruw op de knieén werd geduwt dacht Razor eerst aan een shifter die ze eerder gevangen hadden, maar niks was minder waar toen de zak van het hoofd getrokken werd. Ongeloof was niet in zijn ogen te zien nog was zijn houding verbaasd, nee Razor barste echt bijna uit zijn fel. Lira was sterk, maar haar lichaam was flink verzwakt ondanks dat deden haar ogen hem het meeste pijn. De wolf van Razor hoefte niet om te kijken ze waren elkaars ogen die mentaal met elkaar verbonden waren door de dunne vuurdraad die vanaf zijn rechterschouder naar de staart van de wolf leiden. Het was met geen enkel wapen te doorbreken. Nog konden ze de wolf echt verwonden. Maar voor het sterrenschot was het beest wel gevoelig. Het werd niet gedood, maar keerde terug naar de hel waar het thuis was zins de duivel hem uit Razor getrokken had en van hem een vampier had gemaakt. Maar als het sterrenschot de wolf raakte was het de afstand die de klap tot drie keer zo hard terug keerde naar Razor. Hoe verder weg de wolf was des te meer schade Razor op liep. Wanneer de wolf door het sterrenschot geraakt zou worden kon Razor hem pas de volgende dag weer oproepen. 'Jullie kennen echt geen schaamte, Het is gewoon weg ongehoord hoe jullie met ons soort omgaan!' snauwde Razor pissig en verstapte even om goed te gaan staan mochten ze aanvallen. Razor wilde zijn dochter hier niet in betrekken, maar hij zou vechten hoe dan ook tegen hoe veel dan ook. Hem zouden ze niet zomaar klein krijgen, nu niet en nooit niet. Als ze Lira zo nodig pijn moesten doen prima, maar ook hij had zijn grens en die lag hoog erg hoog!

Lira zag dat haar vader het steeds moeilijker kreeg en ze hees zichzelf weer op haar voeten de koning hield haar scherp in de gaten maar had de wachter wel bevolen haar even los te maken. Lira mankte lichtjes maar toch zette ze door ze strompelde naar haar vader en ze omhelsde hem tranen sprongen in haar ogen. "Papa..." Fluisterde ze zachtjes. "Vlucht..." Zei ze haast onhoorbaar het was een val de koning zou bhem niet laten gaan en Lira wilde niet tegen haar eigen vader vechten. Lira hield haar vader stevig vast ze snoof zijn vertrouwde geur in. Het kalmeerde haar gaf haar meer kracht. Ze wist dat Charles iets van plan was. Lira's stem was haast onhoorbaar maar ze wist dat haar vader haar zou horen. "Hij heeft het zegel eraf gehaald...." Zei ze zacht met angst in haar ogen. Ze zag geesten weer enge wezens die ze als kind ook had gezin kwamen nu weer terug...

Toen de koning bevool Lira los te maken deed Razor geen poging om naar haar toe te gaan hoe graag hij dat ook gedaan had. Razor bleef strak naar de koning kijken, zelfs toen Lira hem omhelsde. Razor wilde niet de kans hgeven om het moment te benutten om hem al kijkend naar zijn dochter aan te vallen. Wel legde hij zijn arm even om haar hen en wreef even over haar rug. Hier zou Dregoe nog spijt van krijgen! Lira zag er niet uit en voelde zelfs nog slechter. Haar woorden verontrusten hem zeer. Melody en Eva hadden gezegd dat het zegel nooit verbroken mocht worden door de duivelse geest die in zijn dochter zat. Vluchten deed hin liever niet, maar Razor kende de kracht van haar demon niet dus was het slimmer om wel te gaan. De wolf zag het anders, maar verweerde zich niet toen Razor hem bevool de boel hier opstelten te zetten en later te verdwijnen. “Lira blijf sterk lievert het zal niet lang meer duren!“ fluistede Razor zzo dat alleen zij het horen kon. Razor gaf Lira een harde duw die hij ook tijdens de training had gebruikt zodat ze wist dat hi het niet meende en terwijl hij dat deed zich af zetten. In zijn afsprong zodat Razor in de boom op een tak landen stormde de wolf naar voren en greep de keel van het paard voor hij het dier door de lucht slingerde. Razor zetten zich opnieuw af en kwam buiten de ring van hunters terecht. Hij haten het Lira achter te moeten laten, maar het was beter zo en de WOF had hem nodig voor de aanval op het paleis. Razor rende en zijn wolf zorgde voor chaos, nu maar hopen dat ze geen sterrenschot bij zich hadden?

Ja lira mocht even naar haar vader. Niet zozeer omdat charles aardig wilde zijn nee het was meer om de man af te leiden. Maar helaas de koele kikker hield zijn blik op charles zelf gericht. Charles zuchtte even geërgerd en keek naar hoe het meisje zich vastklampte aan haar vader. Hij grinnikte. "wel dat is nauw nog eens eigenaardig volgens Charlie is ze nooit zo aanhankelijk. Nee hij zegt steeds dat ze net een pop is als hij met haar vrijt. Maar mischien komt dat omdat hij die kleine heks moet verlammen voor er iets mee aan te vangen is." Zei hij met draaiende ogen. Razor duwde zijn dochter weg en ging naar de bomen. Charlles tuitte zijn lippen wat jammer was dat ttoch nu moest hij zijn huisdiertje nog laten jagen. "Lira haal je vader terug wil je? dood of levend maakt niet uit." Zei charles nonchalant.

Haar vader keek niet naar haar en dat begreep ze wel. Hij wreef over haar rug en dat deed haar goed. Ze had hem zo gemist en ze wilde dat ze haar moeder ook nog eens kon zien. Lira hield haar tranen in dat gunde ze charles niet. Haar vader zei dat ze moest volhouden en ze knikte. Hij duwde haar weg en hij ging de bomen in terwijl de wolf herrie schopte. Charles gaf haar het bevel achter haar vader aan te gaan, iets waar ze al bang voor was geweest. Lira kreunde terwijl de demonische geest ontwaakte hij was zo hoger dan de bomen nu hij voldoende plaats had zij staarten zwiepte en in een mum van tijd had hij Razor ingehaaldd en stond hij grommend voor hem. "De koning was nog niet uitgesproken" Klonk er met een dubbele stem. Het beest was werkelijk angstaanjagend en tot alles in staat het zou razor proberen te doden als hij niet omdraaide. Maart het vervelende was wel elke klap die het beest kreeg kreeg lira dubbel zo hard terug.

(Au!)

Razor had de koning wel gehoort dat Charlie zijn dochter misbruikte! Zijn passen waren snel, maar helaas niet snel genoeg geweest. Een reusachtige vos met negen staarten haalde hem in en zei dat d koning nog niet laar was. “Is ie dat ooit wel?“ vroeg Razor Sarcastie‘s en dook onder de dekking van de bomen. Zo groot als de demon was kon hij zich vast niet gemakkelijk keren? Razor ontweek verschillende uit halen, maar moest er ook een paar incaseren. Zijn fluisteringen waren onhoorbaar en zijn verwondingen heelde snel weer, maar de ghouls richten zich net zoals zijn wolf op de hunters. Ze moesten alleen wanorde aan richten en ze verwonden zelfs de koning, maar doden niet. Razor kreeg te laat door via zijn wolf dat de generaal die samen met de koning de groep leiden een sterrenschot uit een van de zadeltassen haalde. Afgeleid door dit nieuws kon Razor nog net een klap afweren, maar niet ontwijken. Als ze het chot op de ghouls richten merkte Razor er niks van, maar tussen Razor en zijn dochter stonden toch meer dan ruim een halve kilometer van de hunters en de koning af. Zijn wolf deed een uitval naar een hunter en doden diens ridier. De generaal schoot en raakte de wolf in zijn rug. Razor draaide nog net weg bij de demon voor er een explosie klonk en de vuurdraad terug kwam met hoge snelheid. Dit was voor de derde keer dat het gebeurde! Razor stond voor een groot rotsblok met scherpe randen met zijn rug ernaar toe voor de daad hem vol raakte. Gelukkig vloog Razor niet door de lucht zoals die keren ervoor, maar de klap was hard genoeg om hem tegen de rots aan te slingeren. Hij gunde hen niet om van zijn pijn deel te laten nemen door het uit te schreeuwen.. De wonden op zijn rug heelde, maar zijn zwaar gewonde schouder was een heel ander verhaal! Door het sterrenschot zou deze veel moeilijker helen dan als hij daar met een zwaard of kogel zou zijn geraakt!! De demon kwam weer zijn kant op, maar hij moest de WOF waarschuwen dit ging niet goed Razor stuurde een van de Ghouls die toch nog ver buiten berijk van een ieder was ichting de WOF, dat deed hij alleen om ze te waarsvhuwen dat hij mogelij toch gevangen zou zijn. Al had hij het dit keer niet itgelokt. Razor ontweek een nieuwe aanval, maar door zijn verwonding zou hij bloot staan voor een volgende voor Razor zic zou kunnen herstellen van deze!

Hij dook onder de bomen iets wat best lastig voor het beest was. Maar het beest had er wat op gevonden hij maaide de bomen weg met zijn staarten waardoor er een open plek werd ontstaan. Haar vader ontweek vele van de aanvallen maar hij kreeg ook een paar rake klappen van haar klauwen of staart. Lira vond het vreselijk maar ze kon er niets tegen doen de demoon was volledig in de macht van charles. Lira kon zien hoe de koning en zijn wachters werden aangevallen door ghouls. Soms kwamen ze ook naar haar maar ze plette ze als insecten. ze waren geen probleem voor het demonische beest. Lira zag hoe de wolf werd geraak en de draad brak. Nu had haar vader een probleem zonder die wolf kon dit alles heel lastig gaan worden. De demoon grijnsde en ging nog dichter naar razor toe. "je zit in de problemen aculard." Grijnsde het beest. Razor was gewond zijn schouder zelfs zwaargewond. De demoon ging dichter bij en drukte razor tegen de grond onder zijn klauw. Wachters kwamen en begonnen electrische netten over Razor te gooien voor ze hem verdoving inspoten. Terwijl Razor geleidelijk aan zijn bewustzijn verloor werd Lira weer normaal ze heeg en ze zweette maar ze kroop wel naar haar vader toe depte zijn schouder legde zijn hoofd op haar schoot ze huilde. "Het spijt me zo pap..." Fluisterde ze voor de wachters hem in een kooi meesleurde en Lira weer een halsband omkreeg.

De poten van die vosachtige demon waren nog gevaarlijker dan zijn staarten. Voor Razor goed en wel stevig op zijn benen zou kunnen staan werd hij onderuit geduwt door een van zijn poten. Zijn schouder branden vreselijk, maar de netten ware nog erger! Ondanks dat die dingen op volle toeren draaide probeerxe Razor toch omhoog te komen. De spuit kwam onverwacht en ze hadden kennelijk op sterke tegenstanders gerekend, want de verdoving was zo zwaar dat ze er een draak mee pla kregen. Yoch verzetten hij zich en hoewel de netten aan bleven ze erv zwaar waren. Razor kon enkel tot op zijn knieen komen voor zijn lichaam langzaam aan verslapte. “Denk... maar... niet... dat... je... nu al... gewon... nen... hebt!“ grome Razor met stukken stilte er tussen. Ze mochten zijn dochter misschien via haar demon in hun macht hebben Lira keek hij er iet voor aan. Het was haar schuld niet dat ze dit moest doen. Razor vocht om bij te blijven, maar zijn zicht vertroebbelde zer snel tot hij buitenweste raakte en in elkaar zakte. De netten werden verwijdert en Razor kon nog vaag Lira‘s Woorden horen. Dat ze hem in een kooi op wielen stopte merkte Razor niet, maar toen ze teruv in het kasteel waren en Razor weer wakkr werd voelde hij niet alleen zijn schouder branden, maar ook zijn polzen waarhij mee vast hing aan de muur in zijn cel. Razor kreunde licht zijn hoofd barste van een zeurende pijn en de geur die hier hing was ook niet fris. Zweet, bloed en angs hing hier zeer sterk, maar twee geuren kon Razor er tussen uit pikken. Die van Lira en Charlie. Zijn broek had Razor nog aan, maar zijn bloes was uit gedaan. De wond aan zijn schouder was goed te zien als een lange kartelige snee die door de vuurdraad veroorzaakt was. Razor tilde zich op en keek rond, maar kon niks herkennen dan cellen waar gevangen shifters in zaten en waar hij stond was geen muur of deur die jem tegen zou kunnen houden als Razor zou kunnen los breken?

De demoon gehoorzaamde en ging achter razor aan maar dat irritante ventje moest natuurlijk weer moeilijk gaan doen en ghols en die idiote wolf op hem en zijn mannen afsturen charles vond het heel erg vervelend en raakte zelfs lichtjes gewond maar zijn mannen waren voorbereid. ze hadden sterrenschoten en raakte de wolf alvores ze razors schouder ook verwonde en de demoon hem overmeesterde Charles kwam dichter op zijn paard en keek toe hoe Razor werd gevangen genomen. Hij sloeg geen acht op zijn woorden en ze reden weer terug naar het paleis. Lira werd naar charlie gebracht en Razor werd stevig vastgebonden. in een cel. Charles ging naar een paar bediendes die hem verorgden voor hij in bad ging en daarna weer bij sue ging kijken.

Verschillende bediendes kwamen zijn wond verzorgen, maar Razor zou ze nooit dichtbij genoeg laten komen om hem te kunnen aanraken. Hij had veel moeite gedaan, maar uiteindelijk hadden ze hun zin gekregen, maar niet zonder dat ze zelfs onder de wonden zaten. Razor kon zijn armen dan niet goed bewegen zoals hij gewent was, maar zijn benen stonden nog niet vast. Het verband zat best strak misschien omdat hij zo tegen gewerkt had, maar dat kon hem geen sier schelen hij wilde hier weg en zo snel mogenlijk ook! Wat ze ook van plan waren hij zou zich er tegen verzetten, maar die spuit die ze Razor in zijn arm wilde steken had hij uit hun handen kunnen trappen. De spuit viel op de grond vlak naat zijn voet voor iemand het pakken kon had Razor er vol op gestampt zodat de spuit zou breken. Wat voor spul het ook was ze zouden hem er niet mee in spuiten! De wachters hadden lol omdat ze hem eindelijk hadden weten te vangen, maar breken zouden ze hem nooit! Razor was een keer zo dom geweest om hunters te vertrouwen, maar nooit nooit meer! Razor rukte en sjorde aan zijn boeien, maar die zaten stevig in de specie. Razor bleef rukken en druk zetten, maar het zou nog lang duren voor hij er ook maar beweging in zou kunnen krijgen...