Vanuit haar koele plek in dde schaduw van de bomen keek Soraya rond, het was nog erg rustig hier, maar ze betwijfelde of het hier ooit druk zou worden, of er hier überhaupt wel eens wat gebeurde. Maar wat maakte haar het uit, zodra ze wist wat ze wou gaan doen zou zze hier waarschijnlijk toch nooit meer komen. Alleen was wou ze gaan doen? Achter haar zus aanblijven zitten had geen nut, ze zouden elkaar vanzelf wel weer eens ontmoeten maar in de tussentijd zou ze iets moeten gaan doen. Gaan leven en werk vinden, maar hoe doe je dat? Soraya was zo diep in gedachten verzonken dat ze niemand hoorde aankomen.