Captived [Aria]

Lily was niet goed bij haar hoofd ze kon niet helder denken ze moest steeds aan Razor denken aan de bosbrand en alles wat er gezegd was Lily had geen makkelijk leventje steeds als ze geluk tegen kwam werd het van haar afgenomen! Lily keek naar de grond ze schopte tegen een steen en zonder het te weten kwam ze terecht in een bloodhunter kamp haar huid was gloeiend heet en toen eentje haar aanraakte schreeuwde die het uit en Lily schrok op ze zag waar ze was en de bloodhunters hadden door wat ze was ze dreven haar in een hoekje Lily kon niets doen ze keek hen aan met die doffe blik in haar ogen die ze sinds die dag had.

Aria zuchtte. Nu ze terug was van haar reis kwamen de vragen en taken weer allemaal in verlag naar haar toe als motten naar een vuur. Thuis lag er een hele hoop en ze had die meegenomen een van de vele kampen van de hunters. Haar ravenzwarte haren lagen sierlijk over haar rug terwijl haar ijsblauwe ogen op de vele perkamenten waren gericht die ze allemaal moest controleren. Geeuwend rekte ze zich even uit. Straks zou ze nog eens bij hen gaan zitten gewoon om wat bij te kletsen want Aria was dus echt niet van plan om hele tijd het asociale mens uit te hangen. Oppeens hoorde ze het geschreeuw van een van de hunters, geschrokken stond ze recht sloeg daardoor tegen de tafel en vele perkamenten vielen op de grond. kwaad en geirriteerd ging ze van haar tafel weg."Wat nu weer" sprak ze kribbig tegen haar zelf, ze liep naar de uitgang van de tent waar ze in was gegaan en riep woedend."Wat moet dit nu weer voorstellen." toen zag ze de shifter, normaal zou ze gewoon hun gang laten gaan, maar haar doffe blik zorgde ervoor dat ze dat toch niet deed een van de hunters kwam naar haar toe "Mevrouw, we hebben een shifter in ons kamp, we zijn nu aan het kijken wie ze mag houden en als entertaiment gebruiken." Sprak hij grijnzend. Maar die grijns werd meteen van zijn gezicht toen hij Aria haar koelheid zag."Ik neem ze wel" Sprak ze kil."maar..." Begon hij. Aria balde haar vuisten en gaf hem meteen een vuis in zijn gezicht waardoor hij op de grond terecht kwam en kreunde van de pijn" Waag het mij nog eens tegen te spreken en ik zal iets ergers verzinnen, en verdwijn nu uit mijn ogen. ." dat moest ze hem geen twee keer zeggen. Nu stapte ze tussen de andere hunters door en stopte voor het jonge meisje."Geef me je arm. " Sprak ze rustig maar zonder enige echte emotie te laten horen" Of als je liever wilt dat een van deze hunters je gevangen neemt is het van mij part ook goed" Vervolgde Aria koeltjes.

De hunters hadden haar in het nauw gedreven en ze had gewoon de kracht niet meer om zich nog te verzetten ze had de afgelopen dagen niet gegeten nog geslapen. De mannen waren aan het beslissen wie haar zou krijgen maar toen kwam er plots een vrouw naar voren ze keek haar aan met grote ogen en ze stak haar arm uit toen het haar gevraagd werd maar ze zei niets ze staarde naar de grond emotieloos ze wist niet wat er nu ging komen wat er met haar zou gebeuren maar het was beter dan terug gaan en Razor of haar vader moeten zien!

Aria wachtte geduldig af, het was niet dat ze hier nog zo snel zou weggeraken en de shifter nu hier weer laten vrijlaten zou slecht voor Aria haar reputatie zijn. De hunters zouden haar niet meer vertrouwen denken dat ze met de shifters samenspand, wat dus echt niet het geval was. Uiteindelijk stak het jonge meisje haar arm toch uit. Aria haalde een polsband uit een van haar zakken en deed die om haar pols. Daarna draaide Aria haar om en keek naar een van de hunters"Breng meteen wat eten en drinken naar mijn kamer" Beval ze de man die meteen knikte en weg rende. daarna ging ze achter de shifter staan en duwde haar iets ruw naar voren zodat de hunters niet zouden denken dat ze een lieve hunter was. Ze sloot de deur achter het meisje haar rug en ging toen gaan zitten."ga zitten" sprak Aria kalm" en vertel eens hoe dom je toch moet zijn om zomaar in het kamp van de hunters moet lopen." Ze wist het waarschijnlijk niet expres zou doen. Maar nu kan Aria haar ook niet meer laten gaan, en haar als een vriendin behandelen kan ze ook niet doen of mensen zouden vragen beginnen stellen. Maar hier was er nu niemand dus moest ze niet meteen gemeen doen.

Ze keek niet naar de vrouw maar ze keek haar niet aan ze voelde de armband vast klikken en ze liet haar arm weer zakken ze voelde een ruwe duw in haar rug en ze strompelde naar de verblijfplaats van de vrouw ze moest gaan zitten en dat deed ze ook meteen ze bleef naar de grond kijken en zwijgen. De bloodhunter leek kalm te zijn en daar was ze blij om. Toen ze vroeg hoe ze hier terecht kwam richtte ze haar hoofd even op en keek ze de vrouw aan. Gewoon met mijn hoofd in de wolken binnengewandeld. Zei ze rustig terwijl ze haar hoofd weer naar de grond richtte. Wat gaat u met me doen? Vroeg ze voorzichtig ze wilde nie tnog eens naar de arena ze waren de vorige brand vast nog niet vergeten!

het jonge meisje had de hele tijd naar de grond gekeken, Aria liet haar doen. "Gewoon met mijn hoofd in de wolken binnengewandeld. Zei ze rustig terwijl ze haar hoofd weer naar de grond richtte. Wat gaat u met me doen? "Vroeg ze. Aria wist niet wat er in haar hoofd omging doordat ze zo voorzichtig was."Geen zorgen, je naar de arena sturen is wel het laatste wat ik van plan ben te doen" Sprak Aria geruststellend."Maar je nu vrij laten kan ik jammer genoeg nu ook weer niet doen als ik mijn ouders reputatie wil behouden. Dus de enige optie om jou veiligheid te garanderen is dat je nu van mij bent" Legde Aria uit." Want geloof me, die hunters zijn dik bevriend met elkaar en die dat je verbrand hebt, zal samen met de andere hunters wraak nemen als ik je nu vrij zou hebben gelaten, nu durven ze het niet. Maar in het openbaar kan ik je niet behandelen zoals ik nu doe. ik ben dan wel geen moordende hunter, maar zie mij nu ook maar niet als een shifter liefhebber" En daar had Aria zo haar redenen voor.

De vrouw was geruststellend net zoals haar moeder altijd was voor ze weg gegaan was voor ze al die problemen bij haar vader had gehad. Lily sloeg haar armen weer om zichzelf. Haar temperauur steeg weer koortsachtig. Ik wilde niemand verbranden hij liet me schrikken ik kon het niet weten...Zei ze zacht. Toen ze zij dat ze zo niet kon doen in het openbaar keek ze even op. Maar ik ben geen shifter! Geen volledige althans....Ik weet niet wat ik ben maar ze noemen me een half-blood Zei ze met een zucht ze zette haar hand even op de stoelleuning en die vatte vlam ze schrok op en probeerde de vlam te doven. Het spijt me Fluisterde ze beschaamd.

Haar temperauur steeg weer koortsachtig. Ik wilde niemand verbranden hij liet me schrikken ik kon het niet weten...Zei het jonge meisje zacht. Aria schudde haar hoofd."Ik weet dat het jou schuld niet was...maar die gasten met hun gekrenkde ego zijn het probleem." Aria wreef vermoeid over haar pijnlijke hoofd. Als die koppijn maar snel voorbij ging want ze zou het anders niet langer verdragen. Maar ik ben geen shifter! Geen volledige althans....Ik weet niet wat ik ben maar ze noemen me een half-blood Zei ze met een zucht ze zette haar hand even op de stoelleuning en die vatte vlam ze schrok op en probeerde de vlam te doven. Het spijt me Fluisterde ze beschaamd. Aria grinnikte lichtjes. Nam toen een emmer van onder haar tafel en goot die simpel weg over de stoel."Ah ik zocht al een tijdje een excuus om die weg te doen." Bekende Aria lachend. Er werd op de deur geklopt."Binnen" Sprak Aria weer koeltjes. De jonge man kwam met vers brood en een kan met water." Hier is het eten dat u vroeg mevrouw" Zei hij. Aria nam het over en beval hem weer te vertrekken. Hij leek te twijfelen doordat hij de stoel zag maar vertrok toen toch meteen nadat hij de vernietigende blik van Aria had gezien."Hier eet maar, en mag ik je naam eigenlijk nog weten?" Vroeg Aria.

De vrouw was helemaal niet boos en dat luchtte haar op. Ze kon een kleine glimlach niet onderdrukken toen ze het over hun gekrenkte ego's had. De vrouw blustte de stoel en Lily keek er even naaar haar temperatuur daalde weer. Een jongen kwam binnnen met eten het rook eerlijk maar Lily had gewoon geen zin om nog te eten. Toen de jongen weer weg was na een strenge blik vanAria zei ze dat ze wat mocht eten. Maar lily schudde haar hoofd. Nee dank u ik heb geen honger Zei ze zachtjes ze trok haar benen op en liet haar hoofd erop rusten ze zag er nogal sip uit. Toen ze haar naam vroeg antwoorde ze heel simpel. Lily Zei ze alleen maar Lily had gewoon geen zin om nog iets te doen ze zag nergens meer de vrolijkheid van in het leven had gewoon geen betekenis meer.

Nee dank u ik heb geen honger Zei ze zachtjes ze trok haar benen op en liet haar hoofd erop rusten ze zag er nogal sip uit. Aria kreeg medelijden met het jonge meisje. Aria zette het eten op de tafel."Wel als je honger hebt moet je maar nemen." zei ze Terwijl ze enkele ravenzwarte haren achter haar oor legde. Lily Zei ze alleen. Aria knikte."Ik weet dat het ....niet mijn zaken zijn. Maar wil je me vertellen waarom je zo met je gedachten van de wereld was dat je hun niet rook?" Vroeg Aria kalm, liet haar de keuze om het uit te leggen of het voor haar zelf te houden.

Lily knikte maar ze wist dat ze niet zou eten ze wilde niet eten mischien als ze zich fysiek genoeg ellendig zou voelen zou ze mentaal zoveel pijn niet meer moeten lijden? Ze keek even op naar Aria toen ze vroeg wat er aan de hand was Lily staarde naar haar met een glazige blik. Ik moest aan iemand dierbaars denken. Hij is ziek waardoor hij mensen pijn kan doen waar hij van houd. Hij wilt me niet mmeer zien hij wilt me niet meer in zijn buurt, hij had belooft bij me te blijven maar dat deed ie niet.... Zei ze met een gebroken stem ook de dood van haar moeder lag op haar maag. En mijn moedder is dood.... Fluisterde ze erachter aan.

Lily staarde naar haar met een glazige blik. Ik moest aan iemand dierbaars denken. Hij is ziek waardoor hij mensen pijn kan doen waar hij van houd. Hij wilt me niet mmeer zien hij wilt me niet meer in zijn buurt, hij had belooft bij me te blijven maar dat deed ie niet.... Zei ze met een gebroken stem ook de dood van haar moeder lag op haar maag. En mijn moedder is dood.... Fluisterde ze erachter aan. Aria moest weeer aan de ontmoeting denken van Hope. Aria zuchtte en ging naast haar staan kom ik denk dat je wel wat rust nodig hebt. Met een rustgevende gebaar leide ze lily naar de slaapkamer, het was er eenvoudig maar dat kwam ook doordat het niet haar huis was. "En bedoel je Razor?" Vroeg Aria

De vrouw kwam naast haar staan en leidde haar naar een simpele slaapkamer Lily keek dankbaar naar de vrouw en ze schrok toen ze zijn naam hoorde ze zakte door haar knieen en ze viel op het bed ze vormde angstig een bolletje bang dat haar lichaam uit elkaar zou vallen door haar gekwelde hart. Hoe....hoe weet u dat? Vroeg ze met haar gekwelde ogen op Aria gericht hoe kon ze weten wie hij was hoe kende ze hem....

Aria zag het jonge meisje, lily ineen krimpen en zich een bolltje maken op het bed. Triestig keek ze haar aan. Aria was nu niet echt iemand die goed is in het troosten van iemand. Ze had daar een te harde opleiding voor gehad. Hoe....hoe weet u dat? Vroeg ze met haar gekwelde ogen op Aria gericht die even zuchtte. "Toen ik van mijn reis terug kwam heb ik Hope en jah....Razor tegen gekomen...Of beter gezegt achter nagezeten." Mompelde Aria" Ze renden van me weg dus mijn instinct nam het over, maak je maar geen zorgen er iets niets gebeurd." Zei ze rustig maar de laatste woorden kwamen er nogal vaag uit. Aria was niet van plan om de hele ontmoeting te vertellen want Lily zou het niet aankunnen. Ze was nu al zo gebroken. Teder legde Aria een hand op de schouder van haar.

Lily luisterde naar haar woorden maar ze reageerde niet ze kon het niet. Ze moest denken aan hoe gelukkig Hope was ze had familie een vriend en nu ook een dochter dat maakte Lily alleen maar verdrietiger. Teder legde Aria een hand op de schouder van haar. Lily keek haar even aan en legde zich toen neer op het zachte bed ze staarde voor zich uit en soms keek ze naar Aria. [color:f8d0=redHoe heet jij eigenlijk?]Vroeg ze zacht terwijl ze haar ogen sloot.

Lily keek haar even aan en legde zich toen neer op het zachte bed ze staarde voor zich uit en soms keek ze naar Aria. "Hoe heet jij eigenlijk" vroeg Lily aan haar. Een triestige glimlach sierde Aria haar lippen. "Aria" Stelde ze zich nu ook voor en keek even rustig door het raam naar buiten."En je vader dan?" Vroeg Aria.

Ze knikte en ze blokkeerde helemaal toen ze naar haar vader vroeg. Lily verstopte haar hoofd ze wilde niet over haar vader praten ze wist niet waar te beginnen het was zo ingewikkeld en kon ze de vrouw vertrouwen? Ze bibberde en ze schudde haar hoofd ze maakte krampachtige bewegingen. Hij....hij is nu alleen....ik laat hem in de steek! Haar ogen werden groot en ze stormde uit het bed maar ze zag ales dubbel ze kon het niet aan haar lichaam was te hard verzwakt en ze viel op de grond maar ze gaf niet op haar huid begon weer te gloeien en ze probeerde te shiften even kon ze de gedaante van de fenix aannemen maar die verdween snel ze kreunde ze moest haar vader zien!

Aria wist dat ze helemaal was gebroken emotioneel dan wel. Hij....hij is nu alleen....ik laat hem in de steek! Haar ogen werden groot en ze stormde uit het bed. Aria bleef rustig zitten en keek lichtjes gespannen toe hoe ze zich probeerde te shiften, maar eht toch niet lukte en ze kreunde. Aria ging op haar hurken naast haar zitten."Luister...lily. Als je naar hem toe wilt. Mag je voor heel even naar hem toe gaan....Maar ik wil wel dat je meteen dan weer terug komt want anders moet ik achter je aan" Stelde ze voor aan het jonge meisje. Terwijl Aria wachtte op de reactie van lily was ze al volop een excuus aan eht zoeken voor de hunters.

Ze keek op toen Aria langs haar hurkte. Ze knikte en gaf haar toen snel een vluchtig een omhelzing voor ze wankel recht stond en oen eindelijk shiftte ze vloog maar niet hoog dat kon ze nog niet aan opweg naar haar vader ze moest hem zien het was van ontzettend groot belang! Hij moest weten waar ze was zodat hij geen domme dingen zou doen!