What do you want?

Tamina haar ravenzwarte haren sierde langs haar gezicht en kwamen af en toe voor haar ijsblauwe ogen te liggen dankzij de wind die ermee zat te spelen. Even keek ze vluchtig rond. Niet dat ze snel nog mensen zou tegen komen maar je weet maar nooit. Ze moest niets hebben van diegene die al gillend weglopen en zoveel kabaal maken ze aandacht trekken en uiteindelijk zo TAmina zien. En vooral dat irriteerde de jonge dame. Nog even keek ze nog eens goed om zeker te zijn, doordat ze niemand zag transformeerde ze meteen en veranderde weer in de grote sabeltandtijger. Haar oren half in haar nek gedrukt ging ze al meteen in een rustig tempo vooruit, toch zou dat voor een mens al wat lopen zijn wat voor haar nu maar snel stappen was. Een grote muur van de ruïnes versperde haar de weg. Met een simpele beweging sprong ze in een grote boog over de afgebrokkelde muur en landen weer netjes op de grond aan de andere kant. Haar lange vlijmscherpe tanden die uit haar bek staken waren mooi wit. Tamina behield nog steeds haar ijsblauwe ogen in haar dierenvorm. De geur van een blood hunter drong langzaam haar neusgaten binnen, maar het was nog van ver dus Tamina maakte zich nog geen zorgen. Ze ging in een hoekje liggen en viel in een rustige slaap, maar haar oren namen toch ieder geluidje op.

-jace-

Jace moest weer op jacht om Sasha te beschermen hij haatte het dat hij een zwakke plek had maar hij kon er niets aan doen hij zou zichzelf nooit vergeven als haar iets zou overkomen! Een dierlijke geur drong zijn neus binnen en hij ontdekte de tijger hij hield zich schuil en wachtte tot haar aandacht zou verslappen zodat hij kon toeslaan!

Tamina haar spieren waren helemaal ontspannen, en ademde langzaam diep in en toen weer diep uit. Haar oren bewogen langzaam heen en weer, absorbeerde ieder geluid dat er bij haar in de buurt te horen was ook de geuren nam ze goed in haar op. Tamina weet wel beter dan gewoon nu in een diepe slaap te vallen, stom was ze nu ook weer niet. Een geluid dat niet gewoon thuishoorde in de natuur zorgde ervoor dat haar oren werden gespits naar die ene richting. Niet dat ze er meteen al haar aandacht oprichte maar al snel kwam de geur van die bloodhunter weer in haar neusgaten waardoor ze haar neus ervan optrok en haar ogen meteen open deed. Haar spieren spande ze op en ontblootte gevaarlijk grommend haar bek waardoor de scherpe tanden allemaal zichtbaar waren. Ze stond op en keek de jonge gast grommend aan.

De tijger moest hem geroken hebben en ze ontblootte haar tanden die dingen waren echt gigantisch! Hij keek er even vol bewondering naar en grijnsde toen een beetje. "Relax katje ik ga je niets doen. Zei hij kalm terwijl hij ging zitten Jace was altijd uitermate relaxt als het om dit soort dingen ging hij vond het allemaal heel ontspannend en angst tonen was het domste wat je kon doen dus liet hij gewoon geen angst binnen in zijn lijf geen angst voor zijn eigen leven enkel dat van Sasha was belangrijk voor hem.

Ze keek hem gespannen en achterdochtig aan, dat hij haar zomaar wou besluipen was dom geweest van hem, ze zou hem normaal gezien nu moeten verscheuren, dat zou dan een hunter minder zijn op de wereld. "Relax katje ik ga je niets doen. Zei hij kalm terwijl hij ging zitten. haar oren richte ze even naar hem toe maar drukte die toen weer plat tegen haar kop gedrukt nog steeds argwanend. Tamina gromde opnieuw maar ging wel half gaan liggen, hield iedere kleine mini beweging van hem in de gaten. Katje? Wat dacht die wel van haar ze snoof even naar hem maar bleef gespannen liggen.

haar oren richte ze even naar hem toe maar drukte die toen weer plat tegen haar kop gedrukt nog steeds argwanend. Tamina gromde opnieuw maar ging wel half gaan liggen, hield iedere kleine mini beweging van hem in de gaten. Hij grinnikte wat ben jij prikkelbaar zeg. Zei hij met een grijns terwijl hij relaxt in het gras ging zitten en het handvat van zijn zweep begon te boenen hij hield haar wel in de gaten maar dat was niet te merken aan zijn relaxte houding.

Hij grinnikte "wat ben jij prikkelbaar zeg." Zei hij met een grijns terwijl hij relaxt in het gras ging zitten en het handvat van zijn zweep begon te boenen. TAmina bromde iets van een soort tegenprutteling, ze was gewoon voorzichtig. Met die bloodhunters weet je maar nooit, normaal gezien zou die ouders van haar nu dood geweest zijn, dat waren dan twee hunters minder in de wereld maar iemand anders had haar tegen gehouden. Dat zou ze de volgende keer niet nog eens laten gebeuren. Ze kroop nog even wat meer naar achteren en transformeerde terug naar haar menselijke gedaante waardoor haar ijsblauwe ogen hem strak aankeken."Wat moet je" Sprak ze uiterst rustig met haar melodieuze stem, ook zij ging nu gaan zitten maar hield hem wel in de gaten.