Why are some men so handsome?

De ochtend wekte haar door de zonnestralen die door haar gordijn kwamen die op en kiertje hingen. Ze rekte zich behagelijk uit en keek de kamer rond. Haar huis was groot en de bediendes waren al druk in de weer op de gangen hoorde ze voetstappen op klinken. Amy woonde in het kasteel van haar oom die gedood was door een Shape shifter voor kort geleden. Nu was het haar taak om die shifter te vinden en te vangen of te doden! Amy gleed uit bed en liep in een nachthemt dat bijna doodschijnend was naar de spiegel en bekeek zichzelf voor even. Toen kwam Mani binnen gelopen en trok e gordijnen opzij. Mani was een mannelijke shifter die best knap was. Amy had hem van haar oom gekregen toen ze afgestudeerd was en ze behandelde hem anders dan de rest die hier rond liepen. Mani speelde alleen maar mee en wilde graag weer vrij zijn. Amy liep naar de bad kamer en begon zichzelf te wassen. Heerlijk die stralen op je huid zo vroeg op de ochtend, maar Mani kwam niet mee onder de doush en legde alleen maar een handdoek neer en een van haar vecht tunieken. Toen Amy klaar was droogde ze zichzelf af en trok haar vecht tuniek aan en liep de slaapkamer weer op. Ze liep naar de stoel en trok haar heuptas mee en deed hem alvast om. Ze moet snel weer op pad anders kon ze het wel schudden, want zins de dood van haar oom waren de meeste mannen gaan drinken en die dronkelappen wilde ze niet tegen komen! Halverwegen de gang ag ze dat Mani niet door gelaten werd door zo.n dronkaard. Zondr een waarschuwing sloeg ze de man opzij en liep door. De man sloeg bewusteloos tegen de grond en ze keek er niet naar om. Mani volgde haar stilletjes en glipte de keuken in om haar ontbijt te gaan halen. Mani had een keer bijna met haar gevochten gehad, maar ze was hem te slim af geweest en Mani een paar flinke dreunen verkocht. Zin dien deed hij bijna alles wat ze zei om dat soort situaties te voorkomen. Mani kwam naar de tafel gelopen en Amy at zo licht mogelijk, want met een maag ol zwaar eten kon je niet goed op de rug van je paard blijven zitten zonder buikpijn te krijgen. Toen ze vond dat ze genoeg had knipte Amy met haar vingers en stond zelf alvast op. Meteen kwam Mani aan gelopen en vertrok met het dienblad weer naar de keuken. Amy liep richting de stallen en borstelde eert haar zwarte hengst Remi. Hij was haar trouwe vriend en hielp haar vaak bij de meeste Shifters die het haar moeilijk konden maken. Toen ze Remi geadlet had steeg Amy op en reed in volle galop de poort uit. Remi genoot van het racen en zijn oren stonden naar voren terwijl ze vooruit stoven. Het dorpje dat vlak naast hen lag zou de Bloodhunters hebben die ze nodig had voor deze klus en reed er wat voorzichtiger door de straten, maar het was er nog rustig en ze stopte vlakbij en Bloodhunters herberg en steeg daar af. Ze liep naar binnen en zag al vier man aan een tafeltje zitten. Amy liep naar hen toe en bekek ze Mark zat er ook bij en keek haar vragend aan. 'Ik wil jullie niet storen, maar we hebben werk te doen!' zei Amy op verleidelijke toon, maar haar ogen stonden streng. Toen een van de mannen een weer woord wilde geven sloeg Amy mt haar hand op tafel dat zelfs de herberggier op liet kijken. 'En dan boedoel ik nu!' riep Amy na de eerste woorden rustig uit gesproken te hebben. Daarna draaide Amy zich om en liep weer naar buiten en steeg altvat op. De mannen kwamen naar buiten en reden achter Amy aan. Het bos kwam al snel in zicht en amy liet Remi in stap over gaan. Zo konden ze hun oren beter gebruiken en elk verdacht geluidje op vangen!

Ze reden voor uren en geen Shifter te bekennen. Amy werd er moedeloos van en gromde even kort voor e ih even uitrekte en weer gewoon ging zitten. Verschillende magen klonken op en verrieen dat er gegeten moet worden anders zouden de Shifters hen kunnen horen knorren voor ze hen zouden zien nog ruiken!. Amy kek even om en zocht in de zadeltassen en vond wat ze zocht een groot stuk gedroogd vlees. Dat zou hun magen wel even stil houden. Amy liet een van haar Assassin blades uit schieten en sneed ht vlees in stukken terwijl ze Remi vooruit liet lopen. Het paard wist presies dat hij rustig door moest lopen en Amy ooide de stukken vlees naar de mannen toe en stak de rest terug in de zadeltassen. Na dat op gegeten te hebben hoorde Amy wat tussen de struiken bewegen en hielt halt. Wie kon dat zijn?

Open

'Donder Rustig.' Zei hij rustig terwijl hij de teugels in hield, zijn nieuwe paard die niet ouder was dan 4 jaar was eindelijk aangekomen en storm was mee genomen voor de fok, zijn lieve paard was al oud en niet meer in staat om goed te kunnen werken. Donder was jong en soms niet gehoorzaam. 'Donder!' Riep hij half boos half lachend en Donder sprong over een boomstronk. 'Robin weetje zeker dat het een goede idee was om meteen de grenzen cotroleren op Donder?' Riep Robert en hij liet hem zitten stoppen 'JE moet begrijpen dat Donder meot wennen Robert.' Zei hij toen zijn vriend naast hem kwam staan.' Hij knikte alleen maar en Robin haalde wat brood en gedrrogd vlees te voorschijn en gaf een stuk aan Zijn kamaraad. Toen hoorde ze in de verte hoefstappen en Robin wees met zijn hoofd de richting samen begonnen ze te stappen en kwamen op een pad terecht en hij keek ee nstel mannen aan met onder leiding een Vrouw, hij knikte begroetend. Goede dag Dame.'Zei hij glimlachend en knikte naar de andere mannen.

Er kwamen twee mannen aan gereden op een onrustig en jong paard en de andere op een rustig rijdier. De man op het onrustige paard begroeten hen en Amy herkende zijn stem meteen. Ze had Robin altijd best knap gevonden, maar dan was hij zonder baard geweest. Nu zag hij er een stuk minder aantrekkelijk uit, maar hij was haar neef en kon ze dus nooit wat met hem beginnen. Gelukkig maar, want mannen met baarden vond ze niet zo. Ze reden wat dichterbij en Amy bekeek hem eens goed, maar hielt haar hengst beter onder controlle dan hij zijn dier deed. 'Jij ook een goede dag Robin, je zult het vast wel gehoord hebben?' zei Amy half vragend en ze keek naar de man naast hem, maar ook die had een beginnennd baardje, maar onder zijn stoppels zag hij er best nog aantrekkelijk uit. Boos schudden zedie gedachten van zich af. Mannen waren een ware vloek voor haar. steeds als er een leuk gezicht bij zat begon ze al te dromen! Amy hoorde dat Robin weer wat zeien richten haar aandacht op hem.

(K** dit moest met Amy!)

'Jij ook een goede dag Robin, je zult het vast wel gehoord hebben?' zei Amy half vragend HIj knikte naar zijn nicht en ontspande zijn schouders, metee nontspande Donder zich ook en hinnikte als begroeting naar de andere paarden 'Sorry Amy maar ik woon in het bos dus ik hoor weinig dingen.' Zei hij rustig en voelde Robert even verstrakken en hij kon gewoon voelen dat hi jzich in hield om neit te lachen, eerlijk is eerlijk vaak kregen zij snel alles te horen wat er gebeurde maar hij meost doen als of hij niks wist. Hij keek naar Amy 'En wat doe je hier?' Hij keek glimlachend naar haar, zou ze weten wat er allemaal gebeurd was tusen zijn vader en hem? Hij bleef glimlachen naar het meisje.

Jammer genoeg was zehier pas een week of twee, maar ze had al veel te horen gekregen dat het tussen Robin en haar oom het niet echt goed had gezeten. Toen hij zei dat hij van niks wist omdat hij in het bos woonde knikte ze begrijpend. 'In het kassteel zijn ineen paar uur tijd 14 man gedood door een enkele Shape shifter, maar buiten hen heeft hij ome Charlie ook gedood. Hij kon nog net alarm slaan, maar ik ben er toen niet bij geweest vanwegen dat ik in een van de dorpen een opdracht had.' zei Amy en als ze wist datRobin een compromis had gesloten met een van de Shape shifters die hier de leiding van de WOF had, had ze Robin meteen laten arresteren, maar dat nieuwtje had ze nog niet gehoort. 'Ik ben hier met wat mensen om die Shifter te vinden en gevangen te nemen! De andere werden ineen onwaakzaam moment gedood, maar we zijn hier allemaal alert en zullen hem vinden!' zei Amy vast beraden en haar ogen stonden vol vuur van pure haat jagens elke shifter die hier rond liepen.

In het kassteel zijn ineen paar uur tijd 14 man gedood door een enkele Shape shifter, maar buiten hen heeft hij ome Charlie ook gedood. Hij kon nog net alarm slaan, maar ik ben er toen niet bij geweest vanwegen dat ik in een van de dorpen een opdracht had.' zei Amy, hij knikte begrijpend, Robin vond het niet erg dat zijn vader dood was, zijn vader had zijn leven zuur gemaakt en dit was zijn straf. . 'Ik ben hier met wat mensen om die Shifter te vinden en gevangen te nemen! De andere werden ineen onwaakzaam moment gedood, maar we zijn hier allemaal alert en zullen hem vinden!' zei Amy vast beraden en haar ogen stonden vol vuur, hij keek haar kalm aan ''Vergeet niet dat een deel van het bos van me opa is en ik verbied je om daar op te jagen, binnen kort is die gebied van mij maar tot nu toe volg ik de bevellen van me opa op en hij zei dat op zijn gebied niet mocht gejaagd worden door de Bloodhunters.'' Hij keek haar vastberaden aan, zijn schouders waren recht en Robert knikte, Donder werd eindelijk rustig.

Kennelijk had haar oom een groot deel van het bos dus aan Robin belooft en dat had ze nog niet geweten, maar ze knikte begrijpend. 'Ik hoefhem hier ook niet te jagen de meeste shifters zijn dom genoeg om zich te laten lokken naar de plekken waar wel gejaagd mag worden! En als deze zich zo kan bewegen alsof hij op lucht danst dan zal het niet moeilijk zijn om hem een lekker hapje voor te schotelen!' zei Amy en ze kreeg een valse grijns op haar lippen. Ze kon bevelen niet negeren of die nu van haar dode oom kwamen of dat iemand anders zijn werk voort zetten. Mark die een vertrouwelijk van haar oom was geweest kwam naar voren. 'Daar heb je dan de laatste tijd weinig van laten merken, maar wie volgd Charlie nu op?' zei Mark en hij keek Robin even vuil aan. Hij wist precies wat er tussen hem en zijn vader gespeelt had en dat vertelde hij Amy zo nu en dan weleens als hij daar de tijd voor had.

maar ze knikte begrijpend. 'Ik hoef hem hier ook niet te jagen de meeste shifters zijn dom genoeg om zich te laten lokken naar de plekken waar wel gejaagd mag worden! En als deze zich zo kan bewegen alsof hij op lucht danst dan zal het niet moeilijk zijn om hem een lekker hapje voor te schotelen!' zei Amy en ze kreeg een valse grijns op haar lippen. Hij keek haar kalm aan en knikte, zo lang het niet op zijn territoria was vond hij het best en tegen Hope kon hij zeggen dat ze rustiger moest zijn en zo veel mogelijk zich zelf verstoppen. 'Daar heb je dan de laatste tijd weinig van laten merken, maar wie volgd Charlie nu op?' zei Mark en hij keek Robin even vuil aan. Robin keek naar Mark 'Ik heb gehoord dat me broer nog leeft ook al met een hand maar hij leeft dus kan hij hem opvolgen.' Robert bleef achter hun en keek haar het bos toen hij dacht dat hij iets zag bewegen.

Robin knikte en toen Mark wat tegen hem zei vertelde Robin dat zijn broer nog leefde. Amy zou het niet erg vinden als Robin de leiding op zich zou hebben genomen,w ant ze kon de broer van hem niet uitstaan! Amy draaide haar hoofd op toen ze iets hoorde in de struiken, maar schonk er verder weinig aandacht aan. 'Fijn om je gezien te hebben, maar we moeten door.' zei Amy en dreef Remi naar voren en ze keek hem nog even verleidelijk aan voor ze voorbij reed.