In de dagen dat Storm bij de WOF onder gedoken zat trainde hij hard met Star zodat ze sterker werd om andere maar vooral hem dragen kon zoals de andere dat met een paard konden doen. Star groeide lekker en was nu bijna net zo hoog kwa schoft hoogte als zijn schouders. Star wierp Storm er soms wel vanaf, maar dan waren ze lekker gek bezich in een soort van rodeo. Storm had ook een soort van baantje gevonden waarvoor hij zijn jacht plezier weer mee naar boven kon halen. Hij joeg op wild om een nabuurig dorp van vlees te voorzien. Het verdiende goed al hoewel zijn bezigheden niet on opgemerkt bleven vooral niet met zo‘n grote wolf als Star! Storm steeg ook vandaag weer op haar rug omdat er net een duif aan was komen vliegen met de volgende bestelling: 10Fasanten, 2Herten. 10Konijnen of hazen. Storm reed met Star over de paden en genoot van de frisse boslucht. Hoewel het S‘ochtens langer donker bleef waren zijn zintuigen de tools die hij nodig had om hun prooien op te sporen. Voor de Fasanten en konijnen en hazen had Storm vallen gezet omdat die dieren moeilijker te vangen waren. Dus gingen ze eerst de heten vangen zodat ze de vallen later alleen maar langs hoefte te lopen. Star wachten in de struiken terwijl Storm de boom in klom en stil van tak naar tak sprong om aan de andere kant van de herten te komen en liet zich daar weer zakken. Op dit vroege tijdstip waren de meeste blood hunters nog niet echt alert nog waren ze goed wakker. Storm gaf het seintje aan Star die vanuit haar schuilplaatst Een van de herten bij haar kop greep en beet het dier dood. De kudde raakte in paniek en vluchten. Storm haalde uit met zijn ijzeren klauwen over de poten van een vluchtend hert waardoor het dier op de grond viel en niet meer op haar poten kon staan. Hij maakte er snel een einde aan omdat zijn prooien niet hoeft te leiden. Daarna bond Storm de twee herten op de rug van Star en liet hun bloed via een door gesnede keel eruit lopen. Dan had de slager geen geronnen bloed in de aderen van de dieren. Daarna liepen ze langs de vallen en Storm had meer hazen dan konijnen, maar had er vijf te veel gevangen. Hm die at ie zelf later dan wel op. De fasanten leefde nog in de kooitjes die Storm van takjes had gemaakt en stopte de vogels in de zak die hij bij zich had en liep naast Star naar het dorp om de buit af te leveren. Het was best nog een heel eind lopen, maar ze kamen er na een uur of twee en zagen de eerste zonne stralen over het dorp vallen. Storm glimlachte en liep voorop. Zijn jachten waren natuurlijk al gerapoteert en de koning wilde Storm wel eens ontmoeten en had wat hunters naar het dorp gestuurt zodat ze hem mee naar het paleis konden begeleiden. De slager was ook vroeg wakker en maakte net zijn zaa schoon toen hij Storm aan zag komen en glimlachte vriendelijk naar de jonge half bloed. Storm glimlachte vriendelijk terug en haalde de zak met Fazanten van zijn schouder. Daarna laden hij de bestelling van Star haar rug en bracht dat naar binnen. Storm kreeg twee zakjes met goud stukken en nam afscheid van de slager. De zakjes had Storm net veilig in zijn binnenzak gestopt toen Star zachtjes gromde Storm vertrouwde het niet, maar bleef rustig en wilde net weer op haar rug klimmen toen een van de aan komende hunters tegen Storm sprak. Hij draaide zich om en luisterde naar wat ze te vertellen hadden. Dus de koning wild hem spreken? Storm kon hem niet tegen het harnas in jagen omdat Storm dan zeker gerotzooi krijgen zou! Storm knikte instemmend, maar Star was er nog niet zo zeker van of het wel bij praten bleef?! Storm klom weer op haar rug en volgde de hunters tot het kasteel. Daar moest Star eigenlijk buiten blijven, maar dat weigerde Storm bot weg en liet de Dryder hem volgen, want hij vertrouwde het niet... De koning zat in de troonzaal en de raads leden stopte met praten toen ze binnen kwamen. De koning keek hen rustig toch nieuwschierig aan, hoewell hij zijn sluwe blik daar weer net achter verborg. Storm vond het maar niks en voelde zijn nekhare overeind gaan staan. Dat gebeurde steeds wanneer Storm er geen vertrouwen in had. De koning begon te spreken en vroeg of hij voor hem wilde gaan jagen. Storm antwoorde daarop liever zijn eigen baas te zijn niet dat hij geen orders op zou volgen dat niet, maar hij was liever vrij in zijn bezigheden. De koning wilde natuurlijk geen nee horen zoals zo vele die hoger stonden dan de gewone man onder hen, maar hij pakte het sluw aan door Storm een dak boven zijn hoofd aan te bieden met alle inwonende dingen die daarbij hoorde. Storm glimlachte vriendelijk, maar schudden zijn hoofd en zei dat de konng hem die luxe niet hoefte te geven omdat hij al gelukkig was door een huisje in de natuur te hebben wat hem meer waard was dan dat alles wat de koning hem bieden kon. Charles werd echter ongeduldig en smoeselde onverstaanbaar voor Storm een hypnose shifter te gaan halen, maar Star rook onraad en drukte haar snuit een tegen Storm‘s hand aan die reageerde door haar begrijpent te aaien. Die plek tussen de ogen gebruite Storm daar altijd voor. Het raasdlid stoof weg en Storm wilde afscheid nemen omdat hij zo genaamt nog meer te doen had. De koning beval echter de hunters om hem heen Storm vast te pakken en kwam over eind. Star liet dit echter niet gebeuren en hapte woest naar de hunters en verdreef hen bij haar maatje vandaan Eentje was alleen niet van plan om zich te laten verjagen en trok een dikke spuit tevoorschijn. Storm kende de inhoud niet dus werkte hij de hunter van zich af al voelde hij in die beweging wel een prik met een flinke brandende pijn van de inhoud die in zijn lijf werd geramt. Storm was niet van plan om hier te blijven en klom snel op de rug van Star voor deze haar neus volgde om snel naar buiten te rennen. Storm voelde zich licht in zijn hoofd worden, maar het brandende gevoel hielt hem voorlopig alert. Hij klemde zich aan Star haar vacht vast en was blij da ze al bijna 1,80 hoog was dus met snelle sprongen kwam ze veel verder dan een paard zou kunnen. De ruiters probeerde hun bij te houden, maar door haar grijze kleur versmolt Star al smel met de omgevibg en dook een grote eeuwig groen blijvende struik in. Stor voelde zijn bewustzijn steeds verder weg zakken en was blij dat de ruiters al een paar meter op gehoor afstand waren voor hij echt nock out ging en van Star haar rug viel. Ze hadden de hele rit bijna tot aan de Abbys vol gehouden en Star wilde hem niet alleen laten, want dan kon Storm gevonden worden. Ze tilde hem voorzichtig met haar bek op en liep het dnkere bos van de Abbys in. Storm‘s benen, armen en zijn hoofd bengelde uit haar bek tot ze een van de WOF leden rook en er heen liep waarna ze Storm voor de voeten legde en er treurig naast ging liggen. Storm was dan wel buiten westen maar je kon hem zachtjes horen kreunen, omdat het gif nog steeds branden door zijn aderen stroomde... Ze wisten beiden niet wat er in die spuit gezeten had, maar Storm‘s huid begon vreemde seinen af te geven voor er langzaam vacht op begon te groeien en zijn lichaam begon te veranderen, maar het was nog niet te zien in wat hij veranderen zou!
