Falvie wandelde wat rond in de moerassen, ze had een hekel aan de moerassen maar ze moest er door. Omdat ze wist dat ze hier door moest, had ze tegen de muggenbeten, een lange broek en een wollige trui aangedaan. Verder had ze nog wat citroen parfum opgedaan. Het hielp wel, maar niet veel. Op vele plaatsen lag drijfzand, maar ze had telkens opnieuw het geluk dat ze eruit geraakte. Na een hele tijd zwoegen en zweten, kwam ze aan de rand uit. Een zucht verliet haar mond. Daarna merkte ze hoe vuil ze was, ze leek wel één of ander moeras monster. Ze hoorde de krak van een tak achter zich en draaide zich met een ruk om. Daar stond een ander meisje, ze had paars haar en... Kleren die totaal niet haar smaak waren. Falvie keek het meisje doordringend aan. Heel even gromde ze zelfs onbewust. "Ben je me aan het volgen? Zoja, hoe lang al?" Wat was dat de laatste tijd toch met mensen die altijd overal zo opeens opdoken?
-Yoko-